فکرشهر: پایگاه خبری تحلیلی خلیج فارس مطلبی از سودابه زیارتی با عنوان اقدامی شایسته توسط شهرداری بوشهر در مورد کوچ ابدی بنرهای ترحیم از سطح این شهر را منتشر کرده است.
\n\n
\nبه گزارش فکرشهر از ایرنا، در ادامه این مطلب آمده است:به فاصله هر چند دهمتری که سرمیچرخانی، یک بنر بزرگ میبینی و تصویر جوانی که بهدیار حق شتافته، پدری که آسمانی شده و خانوادهای که در غم از دستدادن عزیزش بهسوگ نشسته… و گوئی زندههایی که ارتباط خویشاوندی یا دوستی هم با متوفی ندارند، محکوم به دیدن چهلروزه این داغ هستند.
\n\n
هرچند ادای احترام و همدردی با خانواده متوفی از آداب دینی و انسانی است، اما برخی رسوم غلط و بدعتگذاریها در این مساله را نیز نباید از نظر دور داشت و تبعات آن را نادیده گرفت.
\nبادیدن هر آگهی و بنر مرگ در خوشبینانهترین وضعیت، حداقل سهدقیقه، ذهن با فکرکردن بهعلت مرگ و تصور شرایط روحی و روانی خانواده متوفی درگیر و همین مساله باعث میشود در کنار همه مشکلات روزمره، (مشکلات اقتصادی، گرانی، بیکاری، تنش نرخ اقلام ضروری، مشکلات خانوادگی و… که هر یک دلایل خاص خود را دارد) افراد با دیدن این آگهیها مرگ را بیش از پیش احساس کنند.
\nانسان جامعه مدرن با انتقال گورستانها به خارج از شهر، تمایل خود را برای دورشدن از احساس مرگ نشان داد.
\nاین به این معنا نیست که حقیقت مرگ انکارشدنی است، اما روانشناسان معتقدند که فکرکردن زیاد به مرگ و خود را در معرض این حس قراردادن، افراد را بهسمت افسردگی سوق میدهد.
\nدر حالیکه میتوان از محل تبلیغات محیطی در نظر گرفته شده برای معرفی ظرفیتهای انسانی، چهرههای موفق ورزشی، فرهنگی، هنری، ترویج فرهنگ مطالعه، پیامهای امیدبخش و… استفاده و نشاط اجتماعی را به جامعه تزریق کرد، چرا باید از این محلها بهگونهای استفاده شود که حس یاس و ناامیدی به افراد جامعه منتقل شود؟
\nاین مساله البته از نظر مسوولان فرهنگی شهرداریها دور نمانده و چندی است که شاهد اقدام شایسته و بهجای سازمان فرهنگی-ورزشی شهرداری در نصب بنرهایی با این محتوا هستیم:
\n«همشهری گرامی؛
\nنصب تصاویر درگذشتگان بهصورت بنر در سطح شهر موجب افسردگی عمومی و آزردگی خاطر شهروندان میگردد. به حقوق دیگران احترام بگذاریم»
\nاز طرفی نیز، قانون زیباسازی شهرها در این مورد میگوید: «نصب آگهی و اعلامیههای تبلیغاتی در مکانهای عمومی شهرها ازجمله ایستگاههای اتوبوسرانی و دیوار منازل مردم ممنوع است. این کار از لحاظ قانونی قابل پیگرد و مستلزم پرداخت جریمه و حبس6 ماه تا ٣ سال است.»
\nاین قانون درواقع در کنار افزایش افسردگی اجتماعی، آلودگی بصری و آسیبزدن به اموال عمومی را مدنظر قرار داده است.
\nدر حالیکه قانون این موضوع را به صراحت مورد توجه قرار داده اما بهنظر میرسد که در ضمانت اجرا و نظارت بر آن عملکرد ضعیفی وجود دارد و مسوولان فرهنگی در این ارتباط، دست بهکار شدهاند و بیشک، فرهنگسازی و اجرای قانون در کنار هم میتوانند تاثیرگذاری عمیقتری بر جامعه داشته باشند.
\nاین میسر نمیشود جزء با همکاری و تعامل همه مسوولان فرهنگی و نهادهای متبوع تا ضمن احترام به درگذشتگان و انجام رسوم مذهبی که سفارش کتاب آسمانی و بزرگان دینی است، جامعه بهسمتی هدایت شود که در آن امید، شادی و سلامت روانی افراد که از جمله حقوق شهروندی است، رعایت شود.
\n