فکرشهر ـ خانوم کوچیک: اگر بنده سراپاتقصیر کاره ای بودم، مدیر محترم تشریفات دولت را چنان چک افسری می‌زدم که یاد بگیرد تشریفات یعنی چه و برای مهمان پذیری و مهمانی رفتن باید چه اقداماتی انجام داد.
این پدر بیامرز هنوز یاد نگرفته قبل از رفتن به مهمانی با میزبان هماهنگی های لازم را انجام دهد تا اتفاقات چند روز پیش مسکو تکرار نشود. نمی‌شود همینطور سر را زیر انداخت و به مهمانی رفت. شاید میزبانِ فلک زده بدبخت، یخچالش خالی باشد و از کیسه پانصد تومانی برنج، فقط کیسه برنجش باشد.
من فکر می‌کنم تیم تشریفات دولت، نه مهمان می‌پذیرند و نه به مهمانی می‌روند. یا تجربه نداشتند که می‌شود چند روز قبل از رفتن به مهمانی در واتس آپ یا دیگر شبکه های اجتماعی یک پیام خصوصی به میزبان ارسال کنند که فلان روز جهت دست بوسی خدمت می‌رسیم. میزبان هم برای آنکه بتواند آبروداری کند به همسر مکرمه اش بفرماید منزل را آب و جارو کنند و اگر لازم شد پرچم و سرود ملی را آماده کنند. البته میزبان موظف است به بازار رود و برای رعایت کردن پروتکل های مختلف بهداشتی، آب معدنی کوچک تهیه کند و آن را روی میز بگذارد تا هنگام عکس دو نفره، میز خالی نباشد!
باز هم صد رحمت به «پوتین ساق بلند» که اتاق خواب و اتاق پذیرایی اش کنار هم بود و به جای مراسم استقبال، سریعا به اتاق بغلی رفت و لباس نسبتا رسمی پوشید. اگر خدای نکرده عجله کرده بود و با شلوارک به استقبال می‌آمد که عملا زشت می‌شدیم و جمع کردن این مساله هیهات بود.
این‌هایی که عرض شد هیچ چیز از ارزش ما کم نمی‌کند و این دیدار طبق همان سنت همیشگی بود.
البته خداوند بزرگ را شاکریم که طبق گفته دولتمردان عزیز در این دولت از روزنامه و سایت و خبرگزاری شکایتی نخواهد شد وگرنه باید برای تهیه شش دانگ سند رسمی اقدام لازم را مبذول می‌کردیم.
