*سروش اتابک زاده
\n\n
فکرشهر: علی محمد بشارتی وزیرکشور دولت سازندگی گفت: متاسفانه در قوانین ما هنوز مشخص نشده که کاندیداها تا چه میزان مجاز هستند برای انتخابات هزینه کنند! یک نماینده اگر5 میلیون «تومان» حقوق بگیرد با توجه به این که 48 ماه هم در مجلس خواهد بود، در مجموع 250 میلیون «تومان» دریافت خواهد کرد. حالا چرا نماینده ای ( نامزدی ) می خواهد برای دریافت 250 میلیون، دو میلیارد هزینه کند؟ این پول ها را از کجا می آورد؟ سئوال من این است که در مجلس و پشت پرده چه می گذرد؟ عاقلانه است که کسی برای 250 میلیون، 2میلیارد هزینه کند؟ این باید هرچه زود تر شفاف سازی شود ( میدانیم که وزارت کشور برابر قانون مسئول انتخابات است).
\n\n
سال 75 دوره ای که من وزیر کشور بودم، شنیدم یکی از نمایندگان «نامزدها» برای ورود به مجلس مبلغ بزرگی هزینه کرده است. از او خواستم به وزارت کشور بیاید و بعد به او گفتم چرا یک میلیاردهزینه کرده ای؟ با صراحت به من گفت: بد به عرض شما رسانده اند، من 650 میلیون تومان بیشتر هزینه نکرده ام!
\n\n
متاسف شدم و گفتم بعد ازاسلام والسلام! خوب سئوال این است که این هزینه ها از کجا می شود و برای چه هدفی؟ اگر در این دوره چنین هزینه ای می شود، در دوره های پانزده و بیست کاندیداها چقدر باید هزینه کنند که به پارلمان راه پیدا کنند؟ به ویژه در روستاها از قبل رای می خرند و با تاسف مردم این مناطق هم رای خود را می فروشند، من به شدت احساس خطر می کنم.
\n مطلب بالا برگرفته ازخبر جنوب ، (شماره 9904ـ 24 اردیبهشت نود و چهار) و آنچه در زیر از نظر گرامیتان می گذرد، برداشت و تحلیلی است که از شکل و وضعیت انتخابات تقدیم حضور می گردد.
\n
\nعلوّ عقلی، علوّ عملی، علوّ اخلاقی
\n\n
ابراز عقیده متفاوت لزوما نباید به مخالفت تعبیر شود، هر فرد در امور شخصیه محق است آنچه را صلاح می داند، انجام دهد؛ به شرط آن که چنان فعلی را اگر از سوی طرف مقابل دید، آن را با احترام نگاه کند؛ در تصمیم گیری های گروهی «انتخاب کننده و انتخاب شونده» موظف هستند از منافع خود گذشت کرده و بهترین و عملی ترین گزینه ها را برای رضایت خالق و مخلوق به پیش ببرند، ولو این که در برخی جهات، دیدگاه ها متفاوت باشد، زیرا تفاوت در دیدگاه ها، مخالفت با یک جریان سیاسی یا منتقد حاکمیت نیست؛ آسیب های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی شهری چون برازجان، بیشتر به دلیل قوم گرایی، نیازهای شخصی، امکان خرید رای و قول دادن های غیر عملی و... وجود دارد؛ اداره کشور، گردشی مطلوب نخواهد داشت که معمرین بیشتر مسبوق به سابقه هستند، پس تا روزی که این شرایط حاکم بر جامعه باشد، علو عقلی، علو عملی و علو اخلاقی که سه ویژگی مهم هستند را باید نامزدهای شورای محلی، شورای اسلامی و ریاست جمهوری به آن ها آراسته باشند وگرنه تا روزی که هر شخص برای منافع خود تلاش کند، دشتستان و برازجان بیش از این نمایی نخواهد داشت. پیشاپیش روشن است، نهادهایی که با رای مردم به کرسی مورد نظر می رسند، موفق به اجرای اهداف ملت نمی شوند زیرا سیاست بقاء خود را همواره مدنظر دارند.
\n\n
در این مجال به ویژگی های لازمه برای شخصیت هایی که با آراء مردم مصدر امور می شوند و رای دهندگان به کوتاهی اشاره می شود:
\n\n
1. دارای تحصیلات دانشگاهی و متخصص در یکی از رشته های شهر سازی، مدیریت و برنامه ریزی، داشتن وجاهت محلی و ملی و بینش سیاسی و شناخت مردم برای رای دهندگان در اولویت قرارداشته باشد.
\n\n
2. داشتن رزومه ی قوی در امور اجرایی و مدیریت کشور .
\n\n
3. درسیاست می توان ادعا کرد، ایده و طرحی نمی میرد بلکه پوست می اندازد، روش ها و برنامه ها تغیر می یابد اما اهداف، مصالح و منافع ملی همچنان قدرتمند درجای خود هستند؛ مدیری مدبر، سیاس و محیط بر امور جاری کشورقادرست با تغیر ادبیات سیاسی و تزریق فرهنگی آرمانی و فراتر از دیدگاه های قبل، جامعه را به سمت سیاستی متعادل و متعالی تر سوق داده و به مسیری نو که خواسته و نیات ملت در آن متبلور است، هدایت نماید؛ به قول «پوپر»، عقلا نیت انتقادی شعاری تو خالی نیست، این که مردم یک عصر، زبان یکدیگر را در نیابند، نشانه خوبی نیست؛ اجرای درست قانون اساسی جای عقلانیت انتقاد را می گیرد ولی الزاما بدان معنا نیست که بعضی از مواد قانونی به لحاظ زمان، دیگر کارایی نداشته باشد و صاحب نظران با آن انتقادی برخورد کنند؛ پس براساس همین قوانین، دولت (کشور) قادرست سخت ترین موانع و بن بست های موجود را با عقلانیت و بدون نگاشتن صورت مسئله غلط از پیش رو بردارد.
\n\n
جان استوارت میل در «رساله آزادی»می گوید: هیچ قصد و نیتی هرقدر هم که پاک و بیغرض باشد، مجوز این نیست که ما دست و پای عده ای را که این قصد و نیت درباره ی آن ها اجرا می شود، ببندیم و آزادی و ابتکارعملشان را بگیریم؛ به این دلیل که سوء نیتی نسبت به منافع آن ها در کار نیست ودیگر این که: ایجاد ترقیات پایدار و دگرگون کردن اوضاع و احوال به نحوی که متضمن سود و صلاح حقیقی افراد باشد، فقط از دست خود آن افراد ساخته است و لاغیر. امید که اعطای رای به اهلش برسد و بدون افراطی گری، عدم شناخت صفات بارزه ی فرد و نداشتن آگاهی از تخصص و تحصیلات نامزدها را به وقت انتخاب در آن شاهد نباشیم، چه افراد بی اراده و نا مبارز، سرانجام به افرادی حسود و بدخواه و بخیل تبدیل می شوند.
\n\n
*پژوهشگر و نویسنده
\n\n
\n
