فکرشهر: رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی دشتی استان بوشهر گفت: سابقه فرهنگ و هنر در این شهرستان درخشان است و دوره حاکمیت محمدخان دشتی در این مهم سهم عمده‌ای دارد.
به گزارش فکرشهر از ایرنا، حمید زارعی روز چهارشنبه به مناسبت هفته کتاب و در نشست انجمن ادبی محمدخان دشتی اظهار داشت: در این دوره خورموج که اکنون مرکز این شهرستان است، مرکز رشد و فعالیت شاعران، ادیبان، خطاطان، معماران و دیگر فنون و صنایع شد و هنرهایی مثل عبابافی و گلیم بافی توسعه یافت.
وی اضافه کرد: قلعه او مهم ترین و زیباترین بنای دشتی بود و به تقلید از این معماری، مساجد، حسینیه و قلعه های دیگری نیز به این سبک و شیوه احداث شد.
زارعی ادامه داد: علاوه بر این محمدخان اقدامات عمرانی شگرفی نیز انجام می دهد که با فقدان وسایل و امکانات فنی آن روز موجب شگفتی است.
وی بیان کرد: محمدخان روحیه ضد استعماری داشته و در زمان اشغال بندر بوشهر در ۲۶سپتامبر ۱۸۵۶ میلادی توسط استعمار انگلیس وقتی دریابیگی حاکم بوشهر کمک می خواهد با ۴۰۰ نفر جنگوی دشتی در جنگ با انگلیسی ها شرکت می کند.
مسئول انجمن ادبی محمدخان دشتی نیز بیان کرد: شاعران دشتی وام دار و مدیون تلاش های ادبی محمدخان حاکم ادیب و فاضل دشتی هستند و می طلبید انجمنی ادبی به نام ایشان نام گذاری و تاسیس شود.
فرخ بانو رزمی افزود : امیدواریم که این انجمن نوپا در ادامه کارش با حضور استادان و شاعران شهرستان، تبدیل به یکی از حلقه های مهم ادبیات و شعر استان بوشهر شود.
در ادامه عباس پورمحمودی. فرخ بانو رزمی، مرضیه آرامش، فریبا آذری، سیده محبوبه طاهری، یاسمین دهدارفر، مهساحیاتی و فرشته گزدرازی به بیان مباحث تاریخی و خوانش شعر پرداختند.
محمدخان دشتی از شعرای دورهٔ ناصرالدین شاه است که در خورموج حکمرانی داشت، از کارهای او ساخت عمارت حکومتی، احداث قنات‌ها، قلعه‌ها و بنای کاخ حکمرانی خود در خورموج از جمله قسمتی از قلعه خورموج است.
وی به سال ۱۲۹۸ قمری در زندان نصیرالمک حاکم بوشهر پس از نه ماه حبس درگذشت.
محمدخان دشتی از حکام بزرگ تاریخ جنوب کشور محسوب می‌شود که آثار و کتب او اکنون در کتابخانه ملی ایران و دانشگاه فردوسی و دانشگاه تهران موجود است، از جمله آثار وی می‌توان به نون و نمکدون و دیوان محمدخان اشاره کرد.
وی در انواع شعر و شیوه‌های ادبی طبع‌آزمایی کرده‌است، در شعر «دشتی» تخلص می‌کرده‌است و دارای دیوان اشعار با انواع قالب‌های شعری شامل: غزلیات، قصاید، رباعیات، مسمط‌ها، دوبیتی‌ها و اشعار طنز است که در بمبئی به طبع رسیده‌است،
