در زندگی همه ما زمان‌هایی بوده که احساس تنهایی کرده‌ایم. از آنجایی که احساس تنهایی یک حس شخصی است، پس تجربه همه افراد از تنهایی متفاوت خواهد بود. یک تعریف مشترک که می‌توان از تنهایی ارائه داد این است که: تنهایی احساسی است که در صورت برآورده نشدن خواسته‌هایمان در برقراری تماس و روابط اجتماعی حس می‌کنیم، اما تنهایی همیشه به معنای تنها بودن نیست و خیلی مسائل دیگری وجود دارد که باعث می‌شود حتی آدمی که دور و برش شلوغ است، احساس تنهایی کند.
به گزارش فکرشهر به نقل از جوان، گاهی شما خودتان انتخاب می‌کنید که تنها باشید و بدون ارتباط زیاد با دیگران زندگی خوب و راحتی داشته باشید، در حالی که برای دیگران این تجربه تنهایی ناراحت‌کننده و ناخوشایند است. در زمانی هم ممکن است با وجود ارتباطات اجتماعی زیاد یا داشتن رابطه‌های مختلف دوستانه هنوز احساس تنهایی کنید. به خصوص ممکن است فکر کنید توسط اطرافیانتان درک نمی‌شوید یا به شما اهمیت نمی‌دهند.
احساس تنهایی به خودی خود یک مشکل روانی محسوب نمی‌شود، اما ارتباط نزدیکی با آن دارد، وجود مشکلات روانی می‌تواند باعث احساس تنهایی شود. احساس تنهایی می‌تواند بر سلامت روان شما تأثیر منفی بگذارد، به خصوص اگر این احساسات زمان زیادی طول کشیده باشد. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که تنهایی با افزایش خطر برخی مشکلات روانی، از جمله افسردگی، اضطراب، عزت نفس پایین، مشکلات خواب و افزایش استرس در ارتباط است.
تنهایی دلایل مختلفی دارد که از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. همیشه نمی‌توان دریافت چه عاملی سبب می‌شود که بعضی از تجربه‌ها در ما ایجاد احساس تنهایی کنند.
برای برخی از افراد، برخی از وقایع زندگی مانند: از دست دادن یک شخص و بر هم خوردن یک رابطه، فوت اعضای خانواده یا دوستان، بازنشستگی و از دست دادن ارتباطات اجتماعی در محل کار، رفتن به دانشگاه، تغییر شغل و احساس جدا بودن از همکاران خود، نقل مکان به یک شهر یا کشور جدید، دور از دوستان، خانواده و آشنایان و حتی برخی از افراد هم در روزهای خاصی از سال، مثل روز تولد یا عید سال نو حس تنهایی به وجود می‌آورد و ممکن است به معنای احساس تنها بودن باشد.
برخی تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که در شرایط خاصی زندگی می‌کنند یا به گروه‌های خاصی تعلق دارند، در برابر تنهایی بیشتر آسیب‌پذیر هستند مانند: افرادی که دوست و خانواده‌ای ندارند یا افرادی که از خانواده خود دورند، افرادی که به دلیل بی‌پولی یا مشکلات دیگر از فعالیت‌های اجتماعی کنار گذاشته شده‌اند، گروه‌های اقلیتی که در منطقه‌ای جدا دور از دیگران زندگی می‌کنند، افرادی که به دلیل معلولیت یا مشکلات سلامتی طولانی مدت، از جمله مشکلات روانی، سوءاستفاده جنسی یا جسمی، نژادها یا گرایش جنسیتی، تبعیض و انگ اجتماعی را تجربه کرده‌اند ممکن است ایجاد روابط نزدیک با افراد دیگر برایشان دشوار باشد.
برخی از مردم احساسات عمیق و طولانی از تنهایی را تجربه می‌کنند که از درون آنها ناشی می‌شود و با وضعیت اجتماعی یا تعداد دوستانشان، از بین نمی‌رود. دلایل زیادی وجود دارد که مردم این نوع تنهایی را تجربه کنند. ممکن است احساس کنند نمی‌توانند خود را دوست داشته باشند یا مورد پسند و تأیید دیگران قرار بگیرند، یا ممکن است اعتماد به نفس کافی نداشته باشند.
تفکر به آنچه سبب می‌شود احساس تنهایی کنیم ممکن است به ما کمک کند بفهمیم چگونه با احساس تنهایی مبارزه کنیم. از دست دادن کسی که دوستش دارید، خلأیی بزرگ در دل شما باقی می‌گذارد. این رنج و عذاب باعث می‌شود انتظار روزهایی را بکشید که زندگی برایتان آسان‌تر شود و همچنان امیدوار می‌مانید که طرفتان برگردد، گاهی اوقات حتی بعد از سال‌ها زندگی مجردی، ممکن است حس کنید که اگر او برنگردد، دیگر هیچکس نمی‌تواند آن خلأ را در زندگی شما پر کند و دیگر نمی‌توانید عاشق کسی شوید. این حرف از نظر منطقی بی‌اساس است، اما غم و اندوه باعث می‌شود نتوانیم درست و صحیح فکر کنیم. پس تلاش کنید، باوجود تمام رنج و غمی که دارید تلاش کنید تا در آن موقعیت هم کمی منطق داشته باشید. مهم‌ترین چیزی که باید به یاد داشته باشید این است که این نیز می‌گذرد. البته شاید در آن لحظه اینطور به نظر نرسد، اما تا بوده همین بوده، فقط کافیست قبول کنید.
برخی راهکارها در جهت بهبود وضعیت و رهایی از حس تنهایی به شما کمک می‌کنند از جمله: در فعالیت‌های گروهی شرکت کنید، انجام فعالیت‌های ورزشی گروهی یا داوطلب شدن در انجام کارهای اجتماعی کمک‌کننده است. حتی اگر شما فردی خجالتی و کم‌رو هستید، باید برای انجام فعالیت‌های اجتماعی گروهی را بیابید، حتی اگر مجبور شوید آن فعالیت را به صورت آنلاین انجام دهید.
در تنهایی غرق نشوید به جای اینکه دائماً احساس تنهایی کنید، خودتان را به انجام کارهایی مانند رفتن به اماکن مذهبی مانند مساجد، کتاب خواندن، پیاده‌روی، تماشای فیلم کمدی یا دوچرخه سواری مشغول کنید تا ذهنتان مشغول شده و کمتر احساس تنهایی کنید. فعالیت‌ها و سرگرمی‌های جدید و تازه را امتحان کنید و از انجام فعالیت‌های جدید نترسید. لازم نیست تصور کنید برای رفتن به سینما، پارک یا رستوران نیاز به همراه دارید، شما می‌توانید تنهایی به تفریحات مورد علاقه خود بپردازید و لذت ببرید. درست است که بار اول کمی سخت است زیرا این کارها را قبلاً با همراهی شخص دیگری انجام می‌دادید، اما نگذارید این عادت شما را عقب نگه دارد. عجیب نیست که برای خودتان لباس‌های زیبا پوشیده و به رستوران بروید و کارهایی را به تنهایی انجام دهید.
راهکار دیگر این است با افرادی که می‌شناسید، ارتباط بگیرید یا دور هم جمع شوید. یاد بگیرید که خودتان به تنهایی شاد باشید. هنگامی که خودتان را دوست داشته باشید، این دوست داشتن در روحیه و چهره شما تأثیر می‌گذارد و سبب شادابی و نشاط در شما می‌شود. مردم دوست دارند با افراد شاد و با اعتماد به نفس رابطه داشته باشند. یاد بگیرید فرد خوش‌برخورد و خوش‌مشربی باشید، زیرا اگر حضور شما در کنار مردم، برایشان لذت‌بخش باشد باعث می‌شود آنها به سمت شما جذب شوند. نکات مثبت دوستان را یادآوری کنید، هنگامی که چیزی را در شخصیت افراد می‌پسندید به طور عادی به آن اشاره کنید؛ چراکه این یکی از بهترین روش‌ها برای شکستن یخ اطرافیانتان است و کم‌کم باعث افزایش حس اعتماد دیگران نسبت به شما می‌شود زیرا مردم می‌فهمند که شما از آنها انتقاد نخواهید کرد.
در کنار همه این موارد، هیچ‌گاه حضور گرم و پررنگ خدا را فراموش نکنید و از او در همه حال شکرگزاری کنید یاری بطلبید. اگر لحظه‌های زندگی‌تان سرشار از یاد خدا و حس حضور او باشد، می‌توانید احساس تنهایی و غم را به راحتی کنار بزنید و به آرامش برسید.
