فکرشهر: شاید وقتی با پاهای سالم و چشمانی بینا از خدمات و امکانات عمومی شهری بهره‌مند می‌شویم کمتر متوجه غیر استاندارد بودن فضاهای شهری و سختی‌هایی که یک فرد معلول با آن روبرو است شویم اما یقین بدانیم که این نامناسب بودن محیط همواره دردی بر دردهای این افراد می‌‍افزاید.
به گزارش فکرشهر از ایرنا، هرچند فراهم کردن محیط برای داشتن زندگی بی دغدغه همراه با رضایت مندی از امکانات از نیازهای هر انسانی با هر شرایطی به شمار می‌رود اما این اصل با وجود تصویب قوانین مختلف همواره برای جامعه معلولان یا کمتر دیده شده و یا در برخی از موارد به طور کلی دیده نشده است.
کافی است به فضاهای شهری با دید یک معلول نگاهی بیندازیم؛ رمپ‌های غیر استاندارد برخی از اداره‌ها، نبود حتی همین رمپ‌های غیر استاندارد در ورودی برخی دیگر از اداره‌ها، پیاده روهای بسته شده به وسیله دست فروشان، کنده کاری‌های کوچه و خیابان‌ها، نبود راه دسترسی مناسب برای معلولان در کنار ساحل و بسیاری دیگر از موارد به چشم می‌خورد که نشان می‌دهد گویی در این شهر معلول، سالمند و جانبازی وجود ندارد و اگر هم هست این افراد حق ورود به اجتماع و استفاده از امکانات و فضاهای شهری ندارد.
معلولان یا توان‌خواهان بخشی از جامعه هستند که با وجود محدودیت‌های جسمی اما از توانمندی‌های بالقوه ای برخوردار هستند که برای بالفعل کردن آنها به امکانات و شرایط مناسبی در محیط پیرامونی نیاز دارند؛ اصلی که یا کمتر دیده شده و یا در برخی مواقع به فراموشی کامل سپرده شده است.
هرچند سال‌هاست فراهم کردن امکانات و نیازمندی‌های جامعه معلولان در بخش‌های مختلف اجتماعی، بهداشتی، آموزشی و معیشتی و در یک جمله توانمندسازی از جمله سیاست‌های دولت‌های مختلف در کشور بوده با این حال این افراد هنوز هم در ابتدایی‌ترین نیازمندی‌ها از جمله مبلمان شهری مناسب، دسترسی به اماکن تفریحی، ورزشی و حمل و نقل عمومی و خصوصی با مشکلاتی روبرو هستند و همین امر سبب شده تا این قشر خانه را به بیرون ترجیح دهند.
حضور در فضاهای شهری یکی از موارد اساسی رسیدن به حقوق مدنی، سیاسی و اجتماعی هر انسانی است و غفلت کردن از این حقوق قانونی معلولان در این زمینه ها باعث محروم و محصورشدن آنها می‌شود.
امروز مناسب سازی محیط برای همه افراد جامعه از جمله مهمترین اصولی است که باید مورد توجه مسئولان و دست اندرکاران قرار گیرد چون معلولان نیز مانند دیگر افراد جامعه نیازمندی‌هایی دارند که باید انجام دهند و این نامناسب بودن زیرساخت‌ها باعث سلب استقلال و اعتماد به نفس این قشر شده است.
بهزیستی شهرستان گناوه چهار هزار و ۲۴۲ مددجو زیر پوشش دارد و از این مجموع سه هزار و ۸۹۲ نفر آنان معلول هستند و آنطور که نماینده معلولان و رئیس هیات مدیره انجمن توان یابان صبور گناوه می‌گوید با محرومیت‌های زیادی به خصوص در بخش مناسب سازی محیط دست و پنجه نرم می‌کنند.
به گفته لیلا جهان آرا افراد معلول همانند دیگر افراد جامعه برای زندگی اجتماعی از حقوقی برخوردار هستند که باید این حقوق مورد توجه قرار گیرد و نباید هیچ استثنایی وجود داشته باشد.
هرچند مطابق سیاست‌های کلی نظام مسئولان باید طراحی مناسبی برای فضای شهری و اماکن عمومی متناسب با نیاز جانبازان و معلولان انجام دهند اما از نظر جهان آرا اجرایی نشدن دقیق و اصولی مناسب سازی در اماکن و معابر عمومی، تفریح‌گاه‌ها و ساحل از عمده مشکلات و دغدغه معلولان این شهرستان به شمار می‌رود.
اجرای ناقص مناسب سازی محیطی؛ رنج مضاعف معلولان
براساس قانون همه دستگاه‌های اجرایی ملزم به مناسب سازی محیط برای دسترسی‌پذیری معلولان به خدمات هستند؛ هرچند این کار در ظاهر انجام شده اما با دیدی کارشناسی این اصل به صورت ناقص اجرایی و حتی به صورت غیر استاندارد انجام و ایرادهای فراوانی دارد به نحوی که نه تنها مشکل معلولان را برطرف نکرده بلکه حتی به دلیل غیر استاندارد بودن با مشکلاتی نیز روبرو کرده است.
یادمان باشد یکی از راهکارهای لازم برای بروز استعدادهای خلاق هنری، فکری و توانمندی معلولان علاوه بر امکانات مناسب سازی محیط و امکانات تفریحی است که امروز معلولان گناوه از آن محروم هستند.
مناسب سازی بناها و مراکز خدمات عمومی، معابر شهری، مراکز اداری، تفریحی، ورزشی و وسایط نقلیه از حقوق معلولان است که باید متناسب با وضعیت جسمی آنان طراحی شده باشد تا بتوانند از حقوق خود بهره مند شوند.
رئیس هیات مدیره انجمن توان یابان صبور گناوه می‌گوید: در برخی اداره‌ها از جمله فرمانداری که باید الگوی مناسب سازی باشند اما هیچ توجهی به این اصل نشده و معلولان در هنگام مراجعه به این دستگاه اجرایی با مشکل جدی روبرو هستند.
این نماینده معلولان اینطور ادامه می‌دهد: حتی بانک رفاه که پرداخت مستمری معلولان، سالمندان و بازنشستگان برعهده آن است فضای ورودی آن برای این قشر مناسب سازی نشده و جامعه هدف این مجموعه برای انجام امور بانکی خود از دیگران باید کمک بگیرند.
به گفته این معلول گناوه‌ای دسترسی نداشتن به پیاده‌روها به دلیل استقرار دست‌فروشان جلوی مغازه‌های مجتمع‌های تجاری شهر باعث شده این قشر نتوانند به راحتی در پیاده روها تردد کنند و نشستن در خانه را به حضور در جامعه ترجیح دهند.
از نظر جهان آرا ساحل زیبای گناوه بعنوان یکی از مناطق گردشگرپذیر این شهرستان به شمار می‌رود اما دریغ که به دلیل نبود راه دسترسی مناسب معلولان این شهرستان هیچ حقی برای استفاده از این نعمت خدادادی ندارد و تنها حسرت و آه نصیب آنان می‌شود.
رئیس هیات مدیره انجمن توان یابان صبور گناوه این را هم یادآور می‌شود که برای یافتن روش مناسب سازی معابر، در ابتدا مشکلات و موانع شبکه معابر پیاده و سواره درمنطقه باید مورد بررسی و شناسایی و سپس راهکارهای بهسازی و نوسازی به صورت جداگانه اجرایی شود.
اشتغال آرزویی که سخت برآورده می شود
از نظر جهان آرا اشتغال از مهمترین مشکلاتی است که گریبان‌گیر جامعه معلولان است و با وجود شعارها و وعده‌های مسئولان اما هنوز هم چشم انتظار تحقق قانون حمایت از اشتغال معلولان و توجه به اختصاص و اجرای سهم سه درصدی اشتغال این قشر در دستگاه‌های اجرایی هستیم که این قانون تاکنون به صورت مطلوب اجرا نشده است.
فراهم نبودن زمینه اشتغال معلولان با وجود اینکه بیشتر این افراد تحصیل‌کرده هستند منجر شده تا بیشتر در خانه بمانند این درحالی است که بیشتر این افراد توانمندی‌های قابل توجهی دارند.
معلولیت محدودیت نیست
رئیس بهزیستی گناوه معتقد است معلولیت محدودیت و ناتوانی نیست؛ هرچند ممکن است این افراد از لحاظ جسمی مشکلاتی داشته باشند اما توانمندی آنها به حدی است که می توانند پا به پای دیگر قشرهای جامعه تلاش کنند.
مینا شهابی ادامه می‌دهد: مناسب سازی معابر و اماکن از مطالبه‌های بحق و قانونی معلولان است که باید به درستی به آن پرداخته شود.
او یادآور می‌شود: اداره بهزیستی شهرستان گناوه یکی از اعضای کمیته مناسب‌سازی است و همواره در تلاش برای فراهم کردن زیرساخت مناسب برای دسترسی افراد کم توان، معلول، سالمند و جانباز است.
از نظر شهابی هرچند در زمینه مناسب سازی اداره‌های شهرستان اقدام‌هایی انجام شده اما کافی نیست و ناراضی بودن معلولان از شرایط نشان می‌دهد کار نکرده زیادی در خصوص ایجاد زیرساخت‌های مورد نیاز معلولان وجود دارد که باید انجام شود.
رئیس بهزیستی گناوه می‌گوید برای رسیدگی به مناسب سازی محیط ماهانه یک بار در فرمانداری جلسه ای برگزار و بازدیدهای میدانی و ارزیابی لازم انجام می‌شود.
از نظر شهابی در خصوص مناسب سازی پیاده روها برای معلولان و روشندلان، شهرداری طراحی لازم انجام داده اما ناکافی است همچنین در خصوص ایجاد رمپ برای بانک رفاه نیز پی گیری لازم انجام شده و به زودی این مشکل برطرف می‌شود.
این مقام مسئول در خصوص اشتغال معلولان نیز اینطور می‌گوید: بهزیستی در پرداخت تسهیلات اشتغال‌زایی کارفرمایی برای معلولان آمادگی لازم دارد و در این ارتباط به هر نفر دارای مدرک مهارت فنی و پروانه کسب تا سقف ۸۰۰ میلیون ریال تسهیلات با کارمزد چهار درصد پرداخت می‌شود.
شهابی این را هم اضافه کرد: استخدام معلولان در دستگاه‌های اجرایی باید از طریق آزمون باشد و دستگاه‌های اجرایی نیز براساس قانون مصوب شده باید آن را لحاظ و عملیاتی کنند.
با وجود همه مشکلات و تنگناها اما این معلولان هستند که باید توانمندی‌های خود را به خوبی شناسایی و بارور کنند و با همت و اراده کوه مشکلات را از میان بردارند و با امید به آینده زندگی کنند.
