فکرشهر: امروز برخی مادران در فضای اینستاگرام وارد یک رقابت نفس‌گیر شده‌اند، کودکان خود را به شیوه‌های مختلف در معرض دید دنبال‌کنندگان خود قرار می‌دهند و این کودکان معصوم نیز بدون اینکه بدانند در آینده چه چیزی انتظارشان را می‌کشد به ساز والدین خود میرقصند تا شاید نورچشمی پدر و مادر خود شوند.
به گزارش فکرشهر به نقل از ایسنا، امروز فضای مجازی پر شده از صفحاتی که مادران از بدو تولد برای کودک خود در این فضای اینستاگرام و سایر رسانه‌های اجتماعی ساخته‌اند و تصاویر و ویدئوهایی که از کودک خود تهیه می‌کنند را در این فضا منتشر می‌کنند، عموما این کار پس از مدتی تبدیل به فخرفروشی نیز می‌شود، هر چه کودک من زیباتر و خوش‌پوش‌تر، محبوب‌تر!
این نمایش به همین جا ختم نمی‌شود و گاهی والدین پا را فراتر گذاشته‌اند و از زیبایی و شیرین‌زبانی کودک خود برای کسب درآمد نیز استفاده می‌کنند، آش مامان بلاگرها در فضای مجازی آن قدر شور شده است که گاهی والدین دیگر نیز احساس می‌کنند اگر کودکشان در اینستاگرام صفحه شخصی نداشته باشد از این مسابقه عقب مانده‌اند و باید دست به کار شوند، فارغ از اینکه این مسئله چه تبعاتی بر جامعه و آینده کودکشان دارد.
سودابه بنی‌مهدی- یک جامعه‌شناس در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه انسان یک موجود کاملا اجتماعی است، اظهار کرد: انسان‌ها برای تنها زیستن آفریده نشده‌اند، شبکه‌های اجتماعی نیز به‌منظور تسهیل در این ارتباطات ایجاد شد، اما باید به این نکته توجه داشت که شبکه اجتماعی یک شمشیر دو لبه است و همانطور که می‌تواند برای ایجاد ارتباط مثمر ثمر باشد، می‌تواند تبعات منفی بسیاری نیز بر زندگی و اجتماع نیز داشته باشد.
وی ادامه داد: از نظر جامعه‌شناختی عموم افرادی که در شبکه‌های اجتماعی در حال فعالیت هستند، برای خود شخصیت‌سازی می‌کنند که این شخصیت با شخصیت واقعی آن‌ها متفاوت است و در این شبکه‌ها قسمتی از شخصیت خود را به نمایش می‌گذارند که آن را دوست دارند و گاهی در این نمایش اغراق نیز صورت می‌گیرد.
بنی‌مهدی با اشاره به اینکه شیرین‌زبانی کودکان بسیار دلنشین است، گفت: اما زمانی این شیرین‌زبانی به دل می‌نشیند که برای آن برنامه‌ریزی صورت نگرفته و فی‌البداهه باشد، گاهی والدین ساعت‌ها وقت صرف می‌کنند تا کودکشان کاری انجام دهد و آن اتفاق خوشایند را در شبکه‌های اجتماعی به نمایش بگذارند.
این جامعه‌شناس افزود: تولید محتوا به این شیوه برای فضای مجازی مرگ زمان است، افراد در شبکه‌های اجتماعی تصویری از خود را به نمایش می‌گذارند که برایشان خوشایند است و این مسئله می‌تواند موجب انزوای فرد شود، یعنی فرد پس از مدتی تلاش می‌کند قسمت واقعی خود را حذف کند و از زندگی خود متنفر می‌شود و به این شبکه‌ها پناه می‌آرود.
وی با تاکید بر اینکه فاصله گرفتن از زندگی واقعی و پناه بردن به شبکه‌های اجتماعی بسیار خطرآفرین است، عنوان کرد: این فرد از تعاملات اجتماعی فاصله می‌گیرد و قسمتی از زندگی خود را در این شبکه‌ها به نمایش می‌گذارد که بسیار خوشایند است، این مسئله موجب می‌شود تا دنبال‌کننده‌های آن‌ها باطن زندگی خود را با ظاهر زندگی این افراد مقایسه کنند.
بنی‌مهدی افسردگی و خود بزرگ‌بینی را از تبعات زندگی بلاگری عنوان کرد و یادآور شد: عموما افرادی که زمان زیادی را در شبکه‌های اجتماعی می‌گذارند از ظاهر خود رضایت ندارند و به‌دنبال انجام انواع عمل‌های زیبایی می‌روند، این مسئله همچنین موجب می‌شود تا اخلاق، منش و معرفت در جامعه کمرنگ شود.
این جامعه‌شناس در ادامه با بیان اینکه برخی از والدین از دوران کودکی، فرزندشان را در شبکه‌های مجازی در معرض دید دیگران قرار می‌دهند، خاطرنشان کرد: ظاهرسازی برای کودکان توسط والدین در شبکه‌های اجتماعی موجب می‌شود تا این کودکان در آینده دچار خود بزرگ‌بینی و حس خودبرتری در جامعه شوند، این کودکان در آینده به‌دنبال تایید دیگران خواهند بود و به‌جای اینکه به‌دنبال هدف‌های بزرگ بروند، به‌دنبال دیده شدن و تایید هستند و زندگی آن‌ها تحت الشعاع قرار می‌گیرد.
وی بیان کرد: والدین در فضای مجازی به‌جای اینکه کودک را عنصر و فرد در نظر بگیرند، به‌عنوان یک ابزار از او استفاده می‌کنند که این مسئله تبعات جبران‌ناپذیری خواهد داشت، در چنین جامعه‌ای مادی‌گرایی بر سایر ارزش‌ها ارجح می‌شود.
بنی‌مهدی اضافه کرد: کودکانی که توسط والدین بلاگر خود در فضای مجازی مطرح می‌شوند، کودکی را تجربه نمی‌کنند و عموما دچار بلوغ زودرس می‌شوند و سریع پا به دنیای بزرگسالان می‌گذارند.
این جامعه‌شناس با تاکید بر اینگه کودکان یک سرمایه اجتماعی محسوب می‌شوند، خاطرنشان کرد: باید به کودکان مهارت زندگی بیاموزیم، اما والدین بلاگر عموما در کودکانشان مهارت خودنمایی و ظاهربینی را تقویت می‌کنند و این افراد مهارت‌های مورد نیاز برای زندگی در جامعه را فرا نمی‌گیرند.
وی تصریح کرد: در جامعه نیازمند افرادی هستیم که حفظ محیط‌زیست، تشکیل جامعه برتر و انسانیت دغدغه آن‌ها باشد، اما وقتی کودک برای نمایش در فضای مجازی تربیت شود، قطعا نمی‌توان در آینده ارزش‌ها را در جامعه نهادینه کرد، همچنین بسیاری از سنت‌ها و رسوم در این مسیر از بین می‌رود.
بنی‌مهدی با اشاره به اینکه جامعه با تفاوت‌های انسان‌ها و قومیت‌ها در زبان، لهجه، لباس، فرهنگ و رسوم زیبا است، اظهار کرد: شبکه‌های اجتماعی یک الگوی واحد برای تمامی افراد جامعه در ظاهر، پوشش، رفتار و .. تعریف می‌کنند و در آینده‌ای نه چندان دور همه افراد در جامعه به یکدیگر شبیه خواهند شد.
این جامعه‌شناس با بیان اینکه شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه اینستاگرام فرهنگ ۲۰۰۰ ساله کشور را در مدت کوتاهی تحت تاثیر قرار داد، یادآور شد: در شبکه‌های اجتماعی یک استاندارد برای رفتار و پوشش افراد تعیین می‌شود و این مسئله در بلند مدت آسیب‌های بسیاری را به جامعه وارد خواهد کرد.
وی در پایان تاکید کرد: کودکانی که در شبکه‌های اجتماعی دچار حس خود بزرگ‌بینی می‌شوند، نمی‌توانند در آینده و همچنین در زندگی مشترک از خودگذشتگی داشته باشند.
