فکرشهر: این چند روزه هر جا که پا می گذاریم از دنیای مجازی گرفته تا حقیقی همه جا صحبت از رسیدن مهمانی است عزیز و پر از برکت و فضیلت و معنویت بنام "رمضان" . می گویند در این ماه عرش و آستان الهی حاجب و دربان و در و پیکر ندارد و دعاها چه زود مستجاب می شود در این شهر رمضان .
\n\n
دیروز دوره مجله های قدیمی مربوط به سالهای دور را که ورق می زدم به این شعر متفاوت از "اکبر پیروی" شاعر شیرین سخن شیرازی رسیدم که به زبانی خودمانی و خارج از قالبهای رایج و سنتی و با گویشی متفاوت با خدای خود راز و نیاز می کند . این شعر را که نامش " مناجات تلگرافی " است تقدیم می کنم به همه فکر شهر خوانان عزیز :
\n\n
خداوندا بدون موشکافی
\nبود عرض من امشب تلگرافی
\n\n
ندارد روزها عرش تو دربان
\nنه شبها بام ایوانت نگهبان
\n\n
نه دارای تلفنی نه بیسیم
\nکه گیرم وقت قبلی با دوصد بیم
\n\n
عجب دارم که با این عِز و جاهت
\nنباشد سکرتر در دستگاهت
\n\n
نه ما را کرده ای علاف کویَت
\nنه وقتی صرف شد درجستجویت
\n\n
به هر آنی که میگویم الله
\nهماندم می رسد لبیک از راه
\n\n
دل از الله ما گردد منور
\nز لبیک تو روح ما معطر
\n\n
تمنا دارم ای حی تبارک
\nبحق حرمت ماه مبارک
\n\n
کنی عفو از کرم این ماه ما را
\nبدست آری دل شیر خدا را
\n\n
ببخشی " پیروی " را رایگانی
\nکنی پرونده اش را بایگانی
\n\n
با این امید که همگی از این ماه پربرکت بهره وافی و کافی را برده و خداوند منان قلم عفو و بخشش بر گناهانمان کشیده و به قول آقای "پیروی" پرونده هایمان را به رایگان بایگانی نماید .
\n\n
آمین
\n
