فکرشهر: جمعی از دانش‌آموزان جزیره خارگ در نامه‌های جداگانه به رئیس جمهور، با زبان کودکانه خود خواستار توجه به جزیره خارگ به ویژه حل مشکل تردد به این جزیره شدند.
به گزارش فکرشهر، شماری از دانش‌آموزان پایه‌های اول تا سوم ابتدایی مدارس خارگ، برای رئیس جمهور خود نامه نوشتند و بسیاری از آن‌ها مشکلات شهر خود را به زبانی کودکانه و با نقاشی‌های زیبا بیان کردند و با وی سخن گفتند.
در بیش از 70 درصد این نامه‌ها، آن‌ها با اشاره به مشکلاتی همچون عدم وجود کشتی مسافربری خارگ به بوشهر و بالعکس، سختی تردد و بازدید از فامیل و آشنایان در سایر نقاط کشور، با زبانی کودکانه از وضع موجود گلایه کرده‌اند و خواستار رفع این مشکلات و برابری با سایر دانش آموزان کشور کرده‌اند.
متن این نامه ها را در زیر میخوانید:
مائده 9 ساله می‌نویسد: « سلام آقای رئیس جمهور، من به‌خاطر شغل پدرم نزدیک به سه سال است در جزیره خارگ زندگی می‌کنم، من و خانواده‌ام از شمال کشور «شهر بابلسر» به این جزیره آمدیم.
جناب آقای رئیس جمهور، از آن جایی که محل زندگی ما یک جزیره با وسعت کم است، با مشکلات زیادی از جمله اینکه هر بار برای دیدن اقوام به سمت شهرمان راهی می‌شویم، بخاطر خرابی آب و هوا و دریا و نبود کشتی یا خرابی کشتی در رفت و برگشت گاهی مجبور می‌شویم 4 تا 5 روز در پشت آب بمانیم که در آنجا مکانی برای استراحت و ماندن نداریم و باید در پارک‌ها و خیابان‌ها و حتی در مسافرخانه‌ای که خیلی کثیف است، در سرما و گرما بمانیم تا مشکل برطرف شود.
حتی مدت زیادی باید در کشتی‌ها بمانیم تا دستور حرکت بدهند ما علاوه بر اینکه راه طولانی را باید طی کنیم تا به کشتی برسیم، باید سختی‌های بعد از این راه طولانی را هم تحمل کنیم.
به دلیل اینکه تعداد زیادی از بچه‌ها پشت آب می‌مانند نمی‌توانند در مدرسه به موقع حاضر شوند و آنطور که باید مثل بچه‌های دیگر از علم و دانش بهره ببریم مگر ما چه فرقی با بچه‌های دیگر داریم به غیر از اینکه آن‌ها در خشکی و ما در جزیره زندگی می‌کنیم.
چرا فقط توجه شما مسئولان تنها به شهرهای بزرگ است و دقت به جاهای کوچک ندارید؟ ما هم انسانیم و حق زندگی داریم چرا باید هر بار که قصد بیرون رفتن از جزیره را داریم، باید هم خوشحال باشیم و هم ناراحت. چرا باید دغدغه این را داشته باشیم که وقتی برمی‌گردیم، باز همین مشکلات را داریم این جزیره با اینکه کوچک است ولی می‌تواند با داشتن امتیاز نفت دارای برترین امکانات باشد.
خیلی‌ها از این جزیره دیدن و از این تعجب می‌کنند که این جزیره با این امتیازات دارای این شرایط است و از آمدن به این جزیره توبه می‌کنند، کشتی که می‌توانست تعداد زیادی از مردم را به این جزیره آورد به جزیره بزرگ‌تر انتقال داده شد. وضع اقتصادی خوبی هم نداریم تا از طریق هوایی اقدام کنیم، تازه امکانات هوایی برای افراد خاص و کارمندان شرکت نفت است اگر جزیره خارگ جزء ایران است، پس چرا از ایران و ایرانی جداست و هیچ توجهی به آن نمی‌شود.
هر بار باید از خستگی راه گریه کنم و همیشه به مادر و پدرم بگویم پس کی حرکت می‌کنیم؟ پس کی می‌رسیم؟ پس چرا به جزیره نمی‌رویم؟ از شما خواهش می‌کنم به فریاد ما برسید و با رسیدگی خود باری از دوشمان بردارید من از شما انتظار دارم چون روزی که پدر مادرم به شما رای می‌دادند به آن‌ها گفتم: چرا رأی می‌دهید؟ آن‌ها گفتند تا کسی باشد که نه تنها به درد دلمان گوش بدهد، به آن رسیدگی هم بکند.»
مژگان 8 ساله می‌نویسد (غلط‌های نگارشی، مطابق با متن خود کودک است):
« سلام رئیس جنبور. از شما خاهش می‌کنم که درخواست ما را قبول کنی من از شما میخاهم که یک کشتی بزارید برامون. این کشتی که اینجاست یا متورش خرابه یا سی دی تکراری میزارند یا سوسک دارد من از تو خیلی ممنونم برخوانواده عزیزتان سلام برسانید. تشکر می‌کنم. ممنون.»
منبع: فارس
