فکرشهر: در ته مقاله ی شماره ی اخیر ماهنامه ی «فکر شهر» آمده است:
\n\n
سال های زیادی است که هنر و هنرمند به بازیچه ی دست مسئولین تبدیل شده اند. هنرمندانی که بدون امکانات و دریافت حقوق و دستمزد، برای دل خود و عاشقانه کار و فعالیت می کنند و مسئولینی که منتظرند تا در مواقع لزوم، از آنان برای حفظ صندلی و میز خود و ارایه ی بیلان کاری بهره ببرند.
\n\n
برای درک این مطلب، لازم نیست زیاد تلاش نمایید، کافی است به دور و بر خود نگاهی کنید تا عمق این فاجعه را درک کنید.
\n\n
در شهرستانی که بیش ترین تعداد هنرمندان را دارد، یک نگارخانه و یا محلی برای ارایه ی آثار هنرمندان تجسمی (نقاشی، خطاطی، مجسمه، عکس و ...) وجود ندارد؛ تئاتری ها برای یک ساعت تمرین در سالن اداره ی ارشاد باید پاسخ پس بدهند و به خراب کردن سالن متهم شوند؛ سینما گران هم که با نبود امکانات به طور اساسی دست و پنجه نرم می کنند؛ یک سالن یا مکانی برای حضور و گردهم آیی همیشگی هنرمندان از همه ی رشته ها ـ مثل خانه ی هنرمندان ـ وجود ندارد؛ هنر در جامعه مغفول مانده و به گوشه رانده شده و کسی برنامه ای برای زنده کردن و به بطن جامعه آوردنش ندارد، ماه هاست که اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی دشتستان به سرپرست همیشگی این نهاد سپرده شده و از همه بدتر این که گفته می شود، 200 میلیون تومانی که فرماندار برای فرهنگ و هنر این شهرستان اختصاص داده است را می خواهند به اداره کل استان بدهند تا آن ها هر جور خود صلاح می دانند، خرجش کنند!!!! گویی خود این مسئولین محترم، هیچ اطلاعی از وضعیت بغرنج فرهنگ و هنر شهرستانشان ندارند و باید از بالاسری هایی که بسیار دورتر از منطقه هستند، کسب تکلیف کنند!!!! شاید هم باید به همان جملات اولیه برگردیم که این 200 میلیون و هنرمندان شهرستان، تنها راه باقی مانده هستند برای ...
\n\n
\n
\n
