جای شهردار در شهر نخستین ها

رویدادی که عصر سه شنبه چهارم شهریور 93 در شورای اسلامی شهر بوشهر رخ داد، این شهر را در رده نخستین هایی که برای این شهر برمی شمارند، نشاند.

شهردار سابق بوشهر در زمان تصدی خود درسخنرانی هایی که در آیین های افتتاح یا آغاز اجرای طرح ها می کرد،به استناد مدارک تاریخی همیشه بوشهر را شهر اولین ها می نامید ولی اتفاق اخیر، شهردار کنونی بوشهر را در رده نخستین ها معرفی کرد. 

اتفاقی که در جلسه شورای اسلامی شهر بوشهر رخ داد، چون مسبوق به سابقه نبود و شاید تاکنون درهیچ شهری از جهان رخ نداده باشد، جمله شهردار سابق بوشهر را که این شهر را شهر اولین ها می نامید، در ذهن تداعی کرد.

به نوشته سایت های مجازی استان بوشهر، شهردار کنونی بوشهر، جلسه شورای این شهر را به دلیل اختلاف بر سر جای نشستن خود در این جلسه، ترک کرد.

البته ممکن است ترک جلسه براثر اختلاف نظر، بحث و جدل و پیشگیری از اتفاق ناپسندتری در برخی نشست ها از سوی برخی شخصیت ها در همه شهرها و کشور ها رخ دهد اما بر سر جا و محل نشستن درجلسه بعید است جایی رخ داده باشد یا حداقل ما نشنیده ایم.

اینکه یکی از مسوولان رده بالای یک شهر به دلیل نپسندیدن جای نشستن خود درجلسه، محل را ترک کند ودو نفر از اعضای شورای شهر هم در حمایت از اقدام شهردار جلسه شورا را ترک کنند، نخستین در ایران و شاید جهان باشد.

آقای شهردار بوشهر پس از گذشت نیمی از زمان جلسه شورا با تاخیر وارد جلسه شد و با دیدن صندلی محل نشستنش، بلافاصله جلسه را ترک کرد.

محل نشستن شهردار در جلسه شورای شهر، پس از آخرین نفر از اعضای این شورا تعیین شده بود، در حالی که جای شهردار در جلسات قبلی شورای یادشده، صندلی کنار رییس شورای شهر و در صدر جلسه بود.

به نظر می رسد علت جابه جایی صندلی و محل نشستن شهردار درجلسه شورا این است که از ماه گذشته که اختلاف میان برخی اعضای شورای شهر و شهردار بوشهر تشدید و برخی نامه ها و پیامک ها در این زمینه رد و بدل شد، برخی اعضا با این توجیه که شان شورا باید بازگردانده شود، خواستار آن شده بودند که شهردار به جای نشستن در کنار رییس شورا، پس از ردیف اعضا بنشیند.

اعضای شورای اسلامی هر شهری نمایندگانی هستند که با رای مردم برای سیاست گذاری، تصمیم گیری، برنامه ریزی، بحث و تبادل نظر و تصویب هایی برای توسعه، آبادی وعمران شهر و پیگیری حقوق شهروندی و نهادینه سازی موضوع مهم فرهنگ شورا و مشورت در جامعه برای برون رفت از مشکلات، تنگناها، ارتقای جامعه، جذب مشارکت مردم در تصمیم سازی ها، جلب همکاری آنها در اجرای امور شهری و غیره انتخاب می شوند.

شهردارهر شهر نیز از سوی اعضای شورا و با رای اکثریت آنها براساس معیارهایی که تعریف شده انتخاب می شود تا سیاست ها، برنامه ها، طرح ها، مصوبه ها و مطالبات مردم آن شهر را که نمایندگان آنها در شورا به شهرداری ابلاغ می کنند، اجرا کند.

اکنون حدود یک سال از عمر دوره چهارم شورای اسلامی شهر بوشهر وچند ماه از انتخاب و فعالیت شهردار بوشهر می گذرد، انتظار و مطالبات مردم از آنها چه بوده و چیست؟ آیا خواسته ها و حقوق مردم تعیین محل نشستن شهردار در جلسه شورا بوده؟ آیا همه مسایل و مشکلات شهر بوشهر به عنوان مرکز استانی که آن را پایتخت اقتصادی ایران می خوانند برطرف شده است وآنچه باقی مانده است جای نشستن شهردار است؟ آیا شهردار اگر در کنار رییس شورا ننشیند نمی تواند امورشهر و عملکرد شهرداری را مطرح کند؟ و آیاهای دیگر!!!

این اتفاق ناپسند آدم را یاد بازی های دوران بچگی می اندازد که وقتی یکی از بچه ها که دلش می خواست شاه یا وزیر یا رییس باشد اما دیگران موافق او نبودند، قهر می کرد و یا اگر قدرت داشت بازی را بهم می زد.

حالا شهر بوشهر است و این شورا و این شهردار و مردم و بزرگانی که انتظار دارند، شهرشان در چند ساله آینده یکی از شهرهای برتر ایران در زمینه توسعه یافتگی، رعایت و حفظ حقوق شهروندی، نهادینه شدن فرهنگ مشارکت جویی در امور و الگویی برای کشورهای همسایه شود. 

کودکان بوشهر به عنوان شهر اولین ها، هنوز از امکانات اولیه برای بازی( یک شهربازی) محروم هستند، مرکز استانی که بیش از 500 کوچه خاکی دارد، طرح فاضلاب آن هنوز کامل نشده و فاضلاب های رها شده در کوچه ها سلامت مردم را تهدید می کند، طرح ساحل سازی آن نیمه تمام است، ورود فاضلاب ها به ساحل باعث آلودگی های آبهای ساحلی شده است، پارکینگ عمومی خودرو در این شهر وجود ندارد، معابر و پیاده روهای آن پراست از نخاله های ساختمانی و بساط های دستفروشان، هیچ پلاژ یا استخری برای شنای بانوانش وجود ندارد، زباله های آن به صورت غیر اصولی دفع می شود، بافت قدیمش با آن معماری ارزشمند رو به نابودی است و دهها کاستی و مشکل دیگر.

افتخار به اولین ها در بوشهر در حد نخستین مدرسه جدید، نخستین چاپخانه سنگی و مانند آن، پذیرفتنی و موجب افتخار است اما اولین بودن در بالا گرفتن اختلاف میان مسوولان شهر بر سر محل نشستن درجلسه، احساس ناخوشایندی برای شهروندان به ارمغان می آورد زیرا آنها رفتارهای اجتماعی را از مسوولان خود می آموزند. 

خدانظر خواجه - خبرنگار ایرنا