فکرشهر: سهم مردم جنوب استان بوشهر از درآمدهای پارس جنوبی در ارتباط با اشتغال و بهره‌مندی از رفاه اجتماعی ناچیز است.
به گزارش فکرشهر از مهر، حسین دستار*: میزان درآمد کشور از پارس جنوبی فقط در بخش گاز و فرآورده‌های وابسته به آن، بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار در سال تخمین زده می‌شود. این میزان درآمد بجز درآمد حاصل از فروش محصولات پتروشیمی و صنایع پایین دستی است که به تنهایی سهم بالایی در ارزآوری کشور دارد.
این در حالی است که نرخ بیکاری منطقه‌ای برای تابستان سال جاری در استان بوشهر ۱۱ درصد اعلام شده است و این رقم بسیار بالاتر از میزان بیکاری استان‌های هم جواری چون فارس است که روزی بیشترین نرخ بیکاری را در کشور داشته‌اند.
نکته دیگر اینکه در بازه ذکر شده فقط حدود ۴۳ درصد از شاغلین استان بوشهر دارای کار با ۴۹ ساعت کار معمول و بیشتر بوده‌اند. به زبان ساده نزدیک به ۶۰ درصد جمعیت شاغل استان بوشهر فاقد شغل دائم هستند و عموماً به صورت پاره وقت شاغل هستند.
نسبت اشتغال که بیان کننده نسبت جمعیت شاغل به کل جمعیت است نیز در استان بوشهر ۳۴ درصد برآورد شده است که نشان می‌دهد فقط ۳۴ درصد جمعیت بالای ۱۵ سال استان بوشهر شاغل هستند.
این وضعیت استانی است که یکی از غنی‌ترین استان‌های کشور است. اگر چه آمار دقیقی در دست نیست ولی به نظر نمی‌رسد وضعیت ذکر شده برای جنوب استان بوشهر بهتر از این باشد.
اینکه سهم مردم جنوب استان بوشهر از درآمد ذکر شده در ارتباط با اشتغال و بهره‌مندی از رفاه اجتماعی چقدر باید باشد سوالی است که پاسخ روشنی برای نمی‌یابیم ولی سهم آنها از این درآمد چند صد میلیارد دلاری را می‌توان بر اساس شواهد موجود به خوبی لمس کرد.
گسترش فازهای گازی، پتروشیمی و پایین دستی باعث شده تا روزانه چندین هزار تن تن دی اکسید کربن و سایر آلاینده‌های صنعتی زیان‌آور زیست بوم این منطقه را آلوده کرده و منجر به از بین رفتن زیست بوم طبیعی، تغییرات اقلیمی و آلودگی پایدار عناصر سه گانه حیات شده است.
گسترش بیماری‌های مرتبط با آلودگی‌های ذکر شده و کاهش امید به زندگی از دیگر ره‌آوردهای این توسعه صنعتی برای مردمان جنوب استان بوشهر است.
گذشته از آلودگی‌های ذکر شده، جمعیت بالای شاغلین غیر بومی و عدم تمایل و الزام مدیران صنایع در ارتباط با بکارگیری نیروی انسانی توانمند بومی منجر به افزایش تعداد جوانان تحصیل کرده بیکار در این منطقه شده است.
فقط در حوزه شهرستان‌های جنوب استان بیش از چهار هزار جوان تحصیل‌کرده بیکار روی دست خانواده‌هایی مانده‌اند که همه دارایی‌های محیطی و طبیعی آنها از دریا گرفته تا کشاورزی و سلامت جسمی فدای توسعه ناپایدار صنعتی در این منطقه شده است.
از از وضعیت اشتغال و محیط زیست که بگذریم، صنایع دولتی و خصوصی این منطقه در حوزه مسئولیت‌های اجتماعی نیز عملکرد بسیار ضعیفی داشته‌اند. نگاهی به زیرساخت‌های ایجاد شده در این مناطق خود گواهی بر این مدعا است.
ضعف‌های شدید زیرساختی در حوزه‌های مختلف و عدم توجه به توسعه این زیرساخت‌ها درد کهنه‌ای است که هر روز بدتر می‌شود. متأسفانه بدلیل عدم وجود قوانین الزام آور در ارتباط با مسئولیت اجتماعی، صنایع موجود در منطقه نیز در این زمینه اقبالی برای ورود ندارند. به عنوان مثال شهرستان جم که از طرف وزرات نفت به عنوان شهرستان پایه جهت ساخت شهرک‌های مسکونی کارکنان انتخاب و طرح اجرایی چهار شهرک در آن پیاده سازی شد، امروز با مشکلات عدیده ای در حوزه زیرساخت‌ها روبرو است.
خشکیدن سفره‌های آب زیر زمینی به دلیل برداشت بی رویه از طرف شرکت‌های زیر مجموعه وزارت نفت و عدم تأمین اعتبار لازم برای پروژه آب شیرین کن و خط انتقال، کمبود شدید فضاها و امکانات آموزشی، عدم تأمین اعتبار برای پروژه راه جم- فیروزآباد به عنوان شاه راه ارتباطی قطب اقتصادی کشور با مرکز از طرف وزارت نفت و صدها پروژه و نیاز زیر ساختی دیگر این شهرستان، امروز نیازمند تأمین اعتبار است.
پروژه‌هایی که اجرایی شدن آنها بیش از آنکه برای مردم بومی منطقه مفید باشد برای کارکنان همین صنایع مفید خواهد بود. گذشته از توجه به زیر ساخت‌ها در حوزه نشاط اجتماعی نیز عملکرد صنایع ذکر شده ناامید کننده و تأسف آور است.
امروز یکی از مهمترین دلخوشی‌های جوانان جنوب استان بوشهر یعنی تیم فوتبال پارس جنوبی جم که منجر به ایجاد و تقویت نشاط و سلامت اجتماعی در این منطقه مظلوم شده است، به دلیل عدم توجه مسئولان و پایبند نبودن صنایع به تعهدات خود در قبال کمک مالی به آنکه به حق یکی از وظایف اصلی آنان در حوزه مسئولیت‌های اجتماعی است در آستانه برچیده شدن است.
نکته تأسف بار این ماجرا این است که کل نیازمندی سالانه این تیم محبوب کمتر از ۲۰ میلیارد تومان است که این رقم در سبد هزینه‌ای صنایع ذکر شده سهم بسیار ناچیزی را اشغال می‌کند.
اینها و هزاران درد دیگر، روزی یکی از خواست‌های مردم این خطه زر خیز پس از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید بود که به تدبیر و امید این دولت دل بسته بودند اما امروز تبدیل به درد و آرزو شده است.
مشکلات جنوب استان بوشهر بیش از آن است که بتوان همه آنها را در این مجال کوتاه ذکر کرد و امیدواریم دولت دکتر روحانی با همه‌جانبه‌نگری در ارتباط با مسئولیت‌های دولت در قبال این مردم صبور و رنج کشیده در این بازه باقی مانده به گونه‌ای تدبیر کند که مردم جنوب استان بوشهر بیش از این ناامید نشوند.
