ناهید غلامی
تولد: 5/9/1371 ـ کنگان
متاهل ـ داری یک فرزند (دختر 8 ساله) ـ فرزند سوم و تنها دختر خانواده ـ تحصیلات: سوم راهنمایی
اهدا: 28/12/1395 (24 سالگی)
تلفنی با پدر ناهید که اهل کنگان است صحبت می کنم. اندوه و تاثر را می توان در صدایش هم دید و شنید. می گوید: «دخترم 24 سالش بود. بر اثر حادثه ای، دچار مرگ مغزی شد و به کُما رفت. 26 اسفند 95 این اتفاق افتاد. اول او را به بیمارستان کنگان انتقال دادیم. بعد به بوشهر منتقلش کردیم. در بیمارستان بوشهر دکترها گفتند امیدی به زنده ماندنش نیست و اگر امریکا هم ببرینش، فایده ندارد. گفتند اگر دوست دارید اهدای عضو کنید. من هم همان موقع قبول کردم و 28 اسفند 95 اعضایش اهدا شد».
می گوید دو کلیه و کبد دخترش اهدا شده و وقتی می پرسم «دوست دارید بدانید اعضا به چه کسانی پیوند خورده است؟»، پاسخ می دهد: «نپرسیدم به چه کسی اهدا شده اند. برای رضای خدا دادم و نمی خواهم بدانم به چه کسی هم داده اند».
می پرسم «چه خاطره ای از دخترتان همیشه توی ذهنتان است؟»؛ به این سوال که می رسم آه بلندی می کشد و می گوید: «اخلاقش خیلی خوب بود. همیشه خوش خنده بود. هیچوقت ازش اخم ندیدم».
* یکی از سه پرونده ای که در ویژه نامه بهاری سال 1398 «به فکرشهر» منتشر شده بود، به گفت و گو با خانواده های کسانی که در استان بوشهر اهدای عضو داشته اند، اختصاص داشت. در توضیحات انتهای این پرونده که در مجموع 23 گفت و گو را شامل می شود و به ترتیب اهدای عضو نیز منتشر شده، آمده: «در لیسـتی کـه دانشـگاه علـوم پزشـکی بوشـهر از افـراد اهـدا کننـده در اسـتان بوشـهر، در اختیـار «فکرشـهر» قـرار داد، 42 اسـم بـه چشـم مـی خـورد؛ امـا بـا وجـود پیگیـری هـا و تلاش هـای انجـام شـده، تلفـن و یـا آدرس برخـی از ایـن عزیــزان پیـدا نشـد و برخـی خانــواده هـا نیـز حاضـر بـه مصاحبـه نشـدند. عـلاوه بـر لیسـت دانشـگاه علـوم پزشـکی و در حیـن انجـام گفـت و گوهـا، دو اهـدای عضـو دیگـر هـم انجـام شـد کـه تنهـا موفـق بـه یافتـن و گفـت و گـو بـا یکـی از ایـن خانـوده هـا شـدیم». به گزارش «فکرشهر»، این نخستین بار است که در استان بوشهر، موضوع اهدای عضو به طور ویژه و با این حجم، در یک نشریه منتشر می شود. این گفت و گو ها به ترتیب انتشار در ویژه نامه بهاری «به فکرشهر»، در پایگاه خبری ـ تحلیلی «فکرشهر» هم بازنشر می شوند.
منبع: ویژه نامه بهاری «به فکرشهر» ـ 1398
