حکایت این سه لبخند

فکرشهر: صحنه دیپلماسی، صحنه عجیب و پر رمز و رازی است. دنیایی که دست دادن، ایستادن، نشستن، بستن دکمه و خندیدن دارای پیام‌های مهمی برای طرف‌های مقابل است. در صحنه سیاست خارجی به راحتی می‌توانید بدون اینکه کلامی بگویید تمام مقاصد سیاسی خود را بیان کنید و از رفتار دولت خود در عرصه دیپلماسی پرده‌برداری کنید.

به گزارش فکرشهر، نامه‌نیوز در یادداشتی، با این مقدمه نوشت: پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری 92 و انتخاب ظریف به عنوان وزیر امور خارجه دستگاه سیاست خارجی ایران را دچار تحول بزرگی کرد. ایران از سیاست‌های بسته احمدی‌نژاد در عرصه سیاست خارجی به سیاست خارجی درهای باز رسید و لبخندهای رئیس‌جمهور و وزیر خارجه در صحنه دیپلماسی به خوبی خود بیانگر همین معناست.

دو دیپلمات کارکشته ایرانی که امروز یکی بر مسند ریاست جمهوری نشسته است و دیگری بر صندلی وزارت خارجه تکیه داده است سعی می‌کند با دیپلماسی لبخند استراتژی خود را در عرصه بین‌المللی پیاده کنند. روحانی از زمان تبلیغات ریاست جمهوری با یک شعار مشخص وارد کارزار شد و آن هم حل پروند هسته‌ای ایران بود.

رئیس‌جمهور روحانی اعتقاد دارد که این پرونده و حواشی آن زمینه‌ساز مشکلات پیچیده ایران در زمینه اقتصادی و سیاست خارجی است. «شیخ دیپلمات» بر این باور است که تصمیمات غلط دولت احمدی‌نژاد در عرصه سیاست خارجی و در برخورد با کشورهای جهان بویژه دولت‌های اروپایی و غیرمنعطف بودن سعید جلیلی در مذاکرات هسته‌ای مهمترین عامل مشکلات کشور در زمینه داخلی و خارجی است.

ایران در زمان محمود احمدی‌نژاد به دلیل اتخاذ سیاست‌های پوپولیستی در داخل و هیجانی در خارج، تبدیل به کشوری منزوی و با اقتصاد ضعیف شد. احمدی‌نژاد با اتخاد «سیاست اخم» در مقابل کشورهای غربی بویژه دولت‌های اروپایی، بحرانی‌ترین دوران اقتصادی ایران را رقم زد تا مشخص شود که مسائل داخلی رابطه تنگاتنگی با سیاست خارجی دارد.

حسن روحانی برای تبدیل سیاست اخم به دیپلماسی لبخند به سراغ ظریف رفت تا همراه با او چهره ایران را در عرصه جهانی بهبود بخشد. درهای ایران بعد از خرداد 92 به روی کشورهای جهان باز شد و پس از 8 سال مردم ایران شاهد فرود هواپیماهای مقامات دولتی کشورهای مختلف جهان به ایران بودند.

روحانی و ظریف سعی کردند در سخت‌ترین شرایط، در اوج مذاکرات، در دیدار با مقامات اروپایی لبخند بزند و پیام خود را با این نعمت خدادای به جهانیان مخابره کنند که سیاست ایران در عرصه دیپلماسی تغییر کرده است.

آزاد شدن بخشی از سرمایه ایران، لغو بخشی از تحریم‌ها، بهبود روابط با کشورهای مختلف و مذاکرات مثبت هسته‌ای با کشورهای 1+5 واکنش دنیا به لبخند دولت روحانی بود.

رئیس‌جمهور حتی این شیوه را در عرصه سیاست داخلی نیز اجرایی کرد و سعی کرد در برخورد با نمایندگان، منتقدان، اهالی رسانه و... لبخند بزند. تصویر بسیاری از مردم از روحانی، یک سیاستمدار آرام و همیشه همراه با لبخند است. به نظر می‌رسد هنوز مشکلات کشور نتوانسته است لبخند را از لبان رئیس دولت یازدهم پاک کند. بسیاری از کارشناسان معتقد هستند که « دیپلماسی لبخند» می‌تواند گره‌گشای بسیاری از مشکلات کشور باشد.

در کنار راهبرد لبخند دولت تدبیر و امید در میز مذاکرات، چند صد کیلومتر آن سوی مرزهای ایران، سردار سلیمانی نیز بازی لبخند خود را اینبار با داعشی‌ها آغاز کرده است. لبخندها و چهره آرام فرمانده سپاه قدس در کنار نظامیان عراقی هم دارای پیام‌های فراوانی برای طرف‌های مقابل است.

در حالی که داعش، سعی می‌کند رعب و وحشت را در منطقه فراگیر کند، سردار سلیمانی در اوج نبرد گروه‌های عراقی با این گروه تروریستی با لبخند عکس می‌گیرد و پیام آرامش ایران را به تمام جهان مخابره می‌کند. گذاشتن این لبخندها در کنار چهره‌های مغموم سران کشورهای عربی و اروپایی و همچنین آمریکا وقتی در مورد داعش و خطر او صحبت می‌کنند، بسیار دیدنی است.

خبرگزاری آمریکایی بلومبرگ در واکنش به لبخندهای ژنرال ایران در عراق می‌نویسد: «در تصاویری که از سلیمانی در توییتر و دیگر شبکه های اجتماعی منتشر شده است، سلیمانی موهای جوگندمی و محاسن دارد و اغلب در نگاه به دوربین لبخند می زند، همانند یک توریستی که در تعطیلات است و هیچ نگرانی از بابت کلاشینکفی که همراهانش در دست دارند نیز ندارد. در ایران، همه او را به عنوان ناجی بشار اسد در مقابل نیروهای شورشی می‌دانند. نام و شهرت فعلی سردار سلیمانی نشان می‌دهد که او مردی کاریزماتیک است که از حضور در جبهه‌ها و فرماندهی جنگ‌ها ترسی ندارد. بسیاری از ایرانیان شاید قاسم سلیمانی را در گذشته نمی‌شناختند، اما با اتفاقات اخیر، محبوبیت او روز به روز در میان ایرانیان در حال افزایش است.»

ایران بعد از خرداد 92 دچار یک تحول بزرگ شد چه در عرصه دیپلماسی و چه در عرصه نظامی و آن هم نشان دادن حسن نیت در عرصه سیاست خارجی و آرامش در مسائل نظامی امنیتی با «لبخند» است.

روحانی، ظریف و سردار سلیمانی سه نیروی تأثیرگذار ایران در این شطرنج تازه بین‌المللی هستند، کسانی که تاکنون توانسته‌اند نگاه جهانیان را به سمت ایران سوق دهند. ایرانی که آرام است، ایرانی که استوار و مقتدر است، ایرانی که صلح‌طلب است و ایرانی که لبخند می‌زند.