فکرشهر: ۱۱ فروردین ۱۳۹۹، روز تلخی برای ایرانیان بود: در آن روز ۳۱۸۶ نفر به کرونا مبتلا شدند. بعد از آن، که هم مردم و هم دولت نگران شده بودند، بیش از پیش مراقبت کردند تا آمار کاهشی شود و شد. با این حال، غفلت فراگیری که همه مان را در بر گرفته باعث شد در روز ۱۵ خرداد ۱۳۹۹، دوباره به قله برگردیم و رکورد مبتلایان بار دیگر شکسته شود: ۳۵۷۴ مبتلا در روز.
به گزارش فکرشهر، جعفر محمدی در ادامه در عصر ایران نوشت: نمودارها نشان می‌دهد از یک ماه پیش، روند ابتلا و مرگ و میر افزایشی است و در این باره چند نکته قابل تأمل است:
۱ - تا اینجای کار، ما آدم‌ها در برابر کرونا کم آورده‌ایم. قرار بود کرونا تمام شود و از قرنطینه و محدودیت‌های اجتماعی خارج شویم ولی تمام نشد و ما ناچار از پناهگاه هایمان بیرون آمده‌ایم.
تقریباً همه مان امیدوار بودیم در اردیبهشت یا خرداد شرّ کووید ۱۹ کم شود و نفسی به راحتی بکشیم اما حالا خبر آمده که کرونا دوباره رکورد زده و موج دوم‌اش آغاز شده است؛ گرمای هوا هم افاقه نکرد!
۲ - اگر انسان را "عادت کنندۀ بی خیال" تعریف کنیم، خطا نکرده‌ایم. دنبال هیچ دلیلی نگردید؛ همین کرونا و مقایسه روزهای اول و امروزش بهترین مدرک است. آن روزها چقدر رعایت می‌کردیم و جز در موارد ضرورت از خانه بیرون نمی‌آمدیم ولی اکنون انگار نه انگار که کرونا هنوز دارد می‌کُشدمان!
گو این که وقتی متوجه شدیم در برابر کرونا خلع سلاح هستیم، به "مکانیزم دفاعی بی خیالی" پناه بردیم.
۳ - کرونا را هنوز جدی نگرفته‌ایم. چون نامرئی است و بی سر و صدا می‌کشد. اگر کووید ۱۹ قیافه ای داشت مانند نظامیان سبیل دار بعثی و کشت و کشتارش صدای انفجار داشت، حتماً جدی‌ترش می‌گرفتیم.
جنگ ایران و عراق ۲۸۸۸ روز طول کشید و طبق آمار رسمی، ۱۹۰ هزار ایرانی در جبهه‌های جنگ به شهادت رسیدند؛ یعنی به طور متوسط هر روز ۶۶ نفر.
از آغاز کرونا در ایران -طبق اعلام رسمی- حدود ۱۱۰ روز می‌گذرد و باز طبق آمار رسمی، در این مدت ۸۱۳۴ نفر جان خود را از دست داده‌اند؛ یعنی به طور متوسط هر روز ۷۴ نفر.
به بیان دیگر، کرونا بیش از جنگ تحمیلی از ایرانیان قربانی می‌گیرد ولی سر و صدا ندارد و همین جاست که فریب می‌خوریم.
ما، با دشمنی خطرناک‌تر از بعثی‌های مجهز به توپ و تانک و موشک و جنگنده و بمب شیمیایی روبه‌رو هستیم؛ آن وقت خیلی‌هایمان به خودمان زحمت نمی‌دهیم بیرون از خانه، یک ماسک سبک بزنیم.
۴ - با توجه به جمعیت ۸۰ و چند میلیونی ایران، تا امروز یک هزارم جمعیت ایران کرونا گرفته اند. فاجعه است: از هر ۱۰۰۰ ایرانی یک نفر!
تازه این مربوط به کسانی است که کارشان به دکتر و بیمارستان کشیده و شناسایی شده‌اند و الا آمار بسیار بیشتر است و این یعنی، احتمال انتقال نیز بسیار بالاست.
۵ - یک توهم تلخ طنزآمیز نیز فرایمان گرفته است. اول مغازه‌ها و رستوران‌ها و اماکن عمومی را بستند و بعد از مدتی گفتند بروید در فلان سایت ثبت نام کنید و کد رهگیری بگیرید و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، فعالیت‌تان را آغاز کنید.
اما واقعاً با رعایت کدام پروتکل‌های بهداشتی؟! وارد مغازه‌ها و رستوران ها و اماکن عمومی که کد رهگیری هم دارند بشوید و ببینید با قبل از کرونا چه تفاوتی دارند؟
همۀ فعالیت‌ها را عادی کرده‌اند و برای خالی نبودن عریضه، عبارت کلیشه‌ای "با رعایت پروتکل‌های بهداشتی" را تکرار می‌کنند؛ گو این که کرونا از این کلمات می‌ترسد!
شاید هم بتوانیم بگوییم انسان موجودی خودفریب است.
۶ - کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من! تا حد امکان به جاهای شلوغ نروید، ماسک بزنید، ضدعفونی یادتان نرود و سیستم ایمنی بدن‌تان را مدام تقویت کنید. وارد موج دوم کرونا شده‌ایم و مرگ‌های بیشتری در راه است، بیشتر از جنگ نظامی!
مواظب خودتان و اطرافیان‌تان باشید.
