فکرشهر: ایران نه‌تنها بی‌نیاز از خرید تجهیزات نظامی است، بلکه می‌تواند جزء کشورهای صادرکننده سلاح شود و امروز از لحاظ قدرت دفاعی، قدرت سیزدهم نظامی جهان در بین ۲۰ قدرت برتر است. این رتبه بدون در نظر گرفتن امکانات و تجهیزات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است.
به گزارش فکرشهر، در یادداشتی در روزنامه رسالت به قلم محمد ناظمی اردکانی آمده است: «قطعا به خاطر داریم که در مقطع جنگ تحمیلی و دفاع مقدس، قدرت‌های مسلط و مستکبر از فروش حتی سیم‌خاردار به ایران ممانعت به عمل آوردند و از طرفی رژیم بعث عراق که به نیابت از آنان می‌جنگید را به پیشرفته‌ترین تجهیزات نظامی مسلح می‌کردند. بنابراین چاره‌ای جز این نبود که از همه توان و ظرفیت علمی و فنی کشور برای ساخت سلاح استفاده شود. اینجانب شاهد بودم که در وزارت صنایع سنگین بسیاری از کارخانجات ماشین‌سازی، ریخته‌گری و تجهیزات‌سازی صنعتی، تمامی یا بخشی از خط تولید خود را به نیازهای دفاعی اختصاص دادند و بدون ذره‌ای بهانه و تعلل توان سخت‌افزاری و نرم‌افزاری خود را به میدان آوردند و به کمک بخش‌های فنی وزارت دفاع آمدند. در نتیجه بخش‌های فنی مهندسی درگیر در جنگ تحمیلی به‌تدریج تقویت شدند.
بالاترین استعدادهای طراحی - مهندسی کشور جذب عرصه‌های جبهه مقاومت شدند و با خلاقیت و کارآفرینی اقداماتی انجام دادند که جبران‌کننده کمبود تجهیزات نظامی را می‌کرد. از طرفی قدرت ایمان، شهادت‌طلبی و شجاعت کم‌نظیر جای هر نقصانی را پر کرد و مجاهدت برای رفع آن با شتاب لازم صورت پذیرفت؛ به طوری که هیچ مانع و بن‌بستی برای پیروز شدن معنا نداشت. فرماندهان ارشد و فرماندهان صف مقدم و سربازان و بسیجیان در یک صف واحد و متحد به پیروزی حق بر باطل ایمان داشتند. روحیه انقلابی و شناخت دشمن باعث شده بود که هیچ‌گاه در ذهنشان مذاکره، سازش و کنار آمدن با قدرت‌های مسلط که میدان‌دار اصلی جنگ بودند، خطور نکند؛ چراکه مقاومت و تکیه بر ظرفیت‌های کشور را رمز پیروزی دانستند.
اتخاذ چنین مشی انقلابی و جهادی بود که امروز شاهد پیشرفت‌های شگرفی در عرصه دفاعی و تحقق امنیت در کشور هستیم. ساخت موشک‌های دوربرد نقطه‌زن، ساخت انواع پهپادهای پیشرفته، دستیابی به فضا، دستیابی به دانش هسته‌ای ازجمله این دستاوردهاست. به عبارتی ایران نه‌تنها بی‌نیاز از خرید تجهیزات نظامی است، بلکه می‌تواند جزء کشورهای صادرکننده سلاح شود و امروز از لحاظ قدرت دفاعی، قدرت سیزدهم نظامی جهان در بین ۲۰ قدرت برتر است. این رتبه بدون در نظر گرفتن امکانات و تجهیزات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است.
تحریم تسلیحاتی از بدو پیروزی انقلاب اسلامی به صورت‌های مختلف اعمال شد و در مقاطعی به جهت محدود کردن ایران در زمینه پیشرفت فناوری هسته‌ای به صورت رسمی با مصوبه از سازمان ملل توسط قدرت‌های مسلط و مستکبر اعمال شد که در تاریخ ۲۷ مهرماه اعلام کردند که ایران از این به بعد در فهرست تحریم تسلیحاتی نخواهد بود اما متأسفانه درس بزرگ تحریم تسلیحاتی به جهت کج‌اندیشی و تفکر غیر انقلابی برخی مسئولان اجرایی برای مقابله با تحریم اقتصادی به کار نگرفتیم.
دشمن که نقطه‌ضعف وابستگی اقتصاد ایران به نفت خام را پیدا کرده بود، با تحریم خرید نفت از ایران، همه ترفندهای خود را به کار گرفت تا اقتصاد ملی را به فروپاشی و شکست بکشاند و تا حدودی هم به جهات غفلت و سهل‌انگاری بخش‌های اقتصادی و مدیران غیر انقلابی موفق بود و از همین جا تلاش کرد تا دولت مستقر را که تازه روی کار آمده بود، به پای میز مذاکره بکشاند و همه تصمیمات اقتصادی را به سرنوشت مذاکرات گره بزند و قریب هفت سال دوندگی بی‌حاصل را بر کشور تحمیل کند.
در چهار دهه گذشته علیرغم پیشرفت‌های خوبی که در برخی صنایع داشتیم ولیکن برخی وابستگی‌های مواد اولیه، قطعات، خطوط تولید در صنعت همچنان با تزریق اشتباه ارز نفتی حفظ شد. واحدهای طراحی - مهندسی و نرم‌افزاری که می‌توانستند بخش صنعت و تولید را از وابستگی نجات دهند، مورد حمایت قرار نگرفتند؛ چراکه هر نیازی با ارز نفتی آسان‌تر و به ظاهر ارزان‌تر قابل تأمین بود یا تجار سربرآورده از واحدهای تولیدات صنعتی، با تحصیل ارز دولتی، اقدام به واردات کالاهای ساخته‌شده کردند و چنین سرنوشتی برای تولید در بخش صنعت و کشاورزی و خدمات رقم خورد که این روزها شاهد آن هستیم. خودرویی که به جهات تکنولوژی بسیار عقب‌افتاده و خارج از استاندارد بوده و خط تولید آن در ایران و کشور تحت لیسانس آن متوقف شده است، با قیمت گزاف خرید و فروش می‌شود، بنابراین در صورتی که از تحریم اقتصادی همانند تحریم تسلیحاتی فرصت ساخته می‌شد و نسخه اقتصاد مقاومتی به اجرا گذاشته می‌شد و به جای مذاکره، پای قدرت مردم را به اقتصاد باز می‌کردند و از استعدادهای کم‌نظیر مردمی و نخبگان و مدیران انقلابی و حزب‌اللهی کمک گرفته می‌شد، امروز ایران می‌توانست یکی از قدرت‌های برتر اقتصادی در منطقه باشد و با اقتصادهای دیگر جهانی رقابت کند و روی پای خود بایستد و روز به روز بر عزتمندی‌اش در جهان افزون گردد.»
