فکرشهر: این همه خشم و عصیان شاید گاهی موجب امتیازگیری باشگاه از برنامهریزان یا داوران شود اما آخرش به ضرر خود تیم است. پرسپولیس باید تبدیل به همان تیم آرام و سختکوش قبلی شود.
به گزارش فکرشهر، روزنامه همشهری نوشت: «با اعلام برنامه هفتههای شانزدهم، هفدهم و هجدهم لیگ برتر، باشگاه پرسپولیس به طور رسمی اعتراضش را نسبت به تقویم مسابقات اعلام کرده است. به چه بهانهای؟ فشردگی بازیهای این تیم. مگر تاریخ بازیهای پرسپولیس چطور است؟ این طور که آنها یکم اسفند بازی معوقهشان برابر گلگهر سیرجان را برگزار میکنند، سپس ششم اسفند برابر سایپا قرار میگیرند، بعد ۱۲ اسفند رودرروی صنعت نفت آبادان میایستند و ۱۷ اسفند هم با نفت مسجدسلیمان بازی میکنند. حالا این که برنامهای با فاصله ۵ و ۶ روزه بین مسابقات چطور «فشرده» تلقی میشود، سؤالی است که مسئولان این باشگاه باید جواب بدهند.
شکوری؛ معترض تازهنفس
پرسپولیس در سالهای گذشته تیمی بود که بیشتر کار میکرد و کمتر اعتراض داشت. این رویه اما طی ماههای گذشته کاملا تغییر کرده و مخصوصا از زمان پیوستن افشین پیروانی به جمع قرمزها، کادر مدیریتی و فنی پرسپولیس تبدیل به یک گروه سرود منسجم با اشعار اعتراضی شده است! داستان این است که پیروانی به همه چیز، دقیقا همه چیز اعتراض میکند و در فضای مجازی این رفتار او به تلاش برای گرفتن حق پرسپولیس تعبیر میشود. در نتیجه بقیه هم از سرپرست تیم تبعیت میکنند و مدام گله و شکایت دارند. معترض تازهنفس پرسپولیس، اسمش ابراهیم شکوری است که به عنوان مدیر ورزشی وارد مجموعه شده و به هر مناسبتی مصاحبههای انتقادآمیز انجام میدهد. همین حالا خود شکوری به برنامه اسفندماه پرسپولیس اعتراض کرده، در حالی که واقعا انجام هر ۵ یا ۶ روز یک بازی، تحت هیچ شرایطی برنامه فشرده محسوب نمیشود. به علاوه پرسپولیس به خاطر پیشروی در لیگ قهرمانان ۲ بازی عقبافتاده دارد و بالاخره اینها یک روز باید برگزار شود. شاید هم انتظار باشگاه این است که فصل به پایان برسد و بعد آنها این دو بازی را انجام بدهند! عین کلماتی که شکوری به کار برده این است: «فدراسیون باید به ما نگاه ویژهتر داشته باشد.» خب چرا؟ بعد با این تقاضا، چطور مقابل اطلاق عنوان «تیم خاص» جبهه میگیرید؟
یحیی و داوران؛ داستان هر هفته
این رویکرد حتی به کادر فنی هم رسیده، به طوری که هر هفته شاهد بگومگوی یحیی گلمحمدی و سایر اعضای کادر فنی پرسپولیس با داوران هستیم. قطعا گاهی تصمیماتی به ضرر این تیم گرفته شده اما این که سرمربی مدام مشغول مشاجره با قاضی میدان باشد نه قشنگ و حرفهای است و نه کمکی به تیم میکند. این رفتار غیر از آن که تنش را بین بازیکنان افزایش بدهد و تمرکز آنها را از بین ببرد هیچ پیامد دیگری نخواهد داشت. یحیی به خاطر اعتراض به داور در بازی با نفت آبادان اخراج شد و یک جلسه روی سکو نشست، اما باز در مسابقاتی مثل فولاد، ماشینسازی و ... شاهد تکرار این رفتارها از سوی سرمربی سرخپوشان بودیم. این همه خشم و عصیان شاید گاهی موجب امتیازگیری باشگاه از برنامهریزان یا داوران شود اما آخرش به ضرر خود تیم است. پرسپولیس باید تبدیل به همان تیم آرام و سختکوش قبلی شود.