چرا پوتین آغوش خود را برای عربستان و امارات باز کرده است؟

فکرشهر: سرکیس ابوزید در العهد نوشت: پس از بحرانی شدن روابط آمریکا و روسیه، شاهد تنش در روابط روسیه و اروپا هم هستیم که ممکن است به نقطه‌ای «بی بازگشت» برسد، بویژه آنکه مساله الکسی ناوالنی، بحران را شدت بخشید و به دنبال آن، غرب بار دیگر روسیه را به تحریم تهدید کرد و مسکو هم تهدید کرد که روابط با اتحادیه اروپا را قطع خواهد کرد.

به گزارش فکرشهر از انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: پیش از این، وزاری خارجه ۲۷ کشور اتحادیه اروپا در نشست خود با حضور وزیر خارجه امریکا، آنتونی بلینکن، به یک توافق سیاسی دست یافتند تا براساس آن، ۴ نفر از مسئولان روس را مجازات کنند.

به موازات این تحولات، شورای امنیت جلسه‌ای برگزار کرد که طی آن، غرب روسیه را متهم به کارشکنی در دست یابی به راه حلی برای مسئله شرق اوکراین بین حکومت کیف و جدایی طلبان مورد حمایت مسکو کرد. ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، ایرلند، نروژ و استونی به اضافه المان، در یک بیانیه مشترک، بر هم زدن آرامش در برخی مناطق شرق اوکراین توسط روسیه را محکوم و دولت روسیه را به توقف فوری حمایت مالی و نظامی از گروه‌های مسلح در کی یف، دعوت کردند.

روسیه، اما با رد مواضع اروپایی، آن را تلاش مستقیمی برای دخالت در امور داخلی خود دانست، روسیه می‌گوید غرب برای از بین بردن امنیت در روسیه، به الکسی ناوالنی نیاز دارد، چرا که وی قانون روسیه را بار‌ها مورد بی احترامی قرار داده است.

اختلافات در مورد پرونده سوریه

در سطحی دیگر، اختلاف روسیه-اروپا در مورد پرونده سوریه به مرحله ظهور رسیده است. اروپایی‌ها با تلاش روسیه برای پایان دادن به بحران سوریه و انجام انتخابات در سال ۲۰۲۱ مخالفند، به این دلیل که آن را خلاف منافع و مصلحت ملت سوریه می‌دانند. آن‌ها معتقدند مهاجران و پناهندگان سوری هم باید حق مشارکت در انتخابات را داشته باشند و این انتخابات با نظارت سازمان ملل انجام شود.

روابط روسیه و اعراب

روسیه برای مقابله با مواضع اروپا در قبال سوریه، به دنبال گشودن باب‌های تازه‌ای است، از این رو پرونده سوریه را در مذاکره با امارات و عربستان پیش کشید. اظهارات وزرای خارجه این دو کشور عربی نشان دهنده دو تغییر بود؛ اولین موضوع هماهنگی با روسیه برای ایجاد راه حل سیاسی بحران سوریه است. در واقع جنگ و تجربه ده سال گذشته ثابت کرده که این بحران راه حل نظامی ندارد و راه حل سیاسی هم تنها با حضور بشار اسد ممکن می‌شود.

تغییر دوم، تلاش برای بازگرداندن سوریه به آغوش کشور‌های عربی بود، که به معنای اعتراف صریح به مشروعیت بشار اسد است.

انزوای سوریه زیان زیادی برای اعراب داشت و به جای آنکه دولت‌های عربی در میز مذاکرات در مورد سوریه نقشی داشته باشند، میدان این کشور از ایران، ترکیه و اسرائیل، به اضافه دو قدرت بین المللی یعنی روسیه و ایالات متحده متاثر شده است. اکنون، روسیه و دولت‌های عربی حاشیه خلیج فارس، بویژه عربستان و امارات بر ضرورت همکاری و هماهنگی تلاش‌ها در سوریه تاکید دارند، چرا که هر دو طرف به یکدیگر نیاز دارند، روسیه به یک عنصر عربی برای توازن در برابر اروپا نیاز دارد و اعراب، بویژه دولت‌های حاشیه خلیج فارس به روسیه احتیاج دارند تا بتوانند با کمک آن به سوریه بازگشته و در روند راه حل سیاسی در این کشور نقشی ایفا کنند.

این واقعیت‌ها نشان می‌دهد که روابط روسیه با اروپا و اعراب شاهد تحولات جدیدی است که ائتلاف‌های آینده را بخصوص پس از تنش و بحرانی شدن روابط آمریکا و روسیه ترسیم می‌کند.