فکرشهر ـ نرگس محمدزاده فرد: دیدن بعضی چیزها آدم را سر جایش میخکوب می کند؛ می ماند در آنچه دیده تا جایی که حتی قدرت تفکر هم از او سلب می شود! نه از سر ترس؛ که به خاطر حیرت! نمی داند به نبودن مدیریت فکر کند یا به بی برنامگی؛ ناکارآمدی؛ نالایقی؛ در هم ریختگی یا....؛ فکر کردن به محیط زیست و اکوسیستم و گردشگری و امثالهم هم که بماند.
نمونه این «واحیرتا»ها، عبور جاده از درخت است؛ عبور جاده از درختی مسن و کم تعداد؛ که بیش از نیم قرن در جایی که بوده، می زیسته؛ آن هم در روستایی که هدف گردشگری تعیین شده است.
همین وضعیتی که در عکس مشاهده می شود؛ جاده ورودی کنار روستای «نینیزک».
در روستای «نینیزک» در حومه شهر برازجان در شهرستان دشتستان که به عنوان یکی از روستاهای هدف گردشگری در استان بوشهرنیز انتخاب شده، از میان همه راه های ممکن، جاده جدید ورودی روستا را از دل درخت مسن و تنومند «کهور ایرانی» عبور داده اند و حتی بیش از نیم متر از خود تنه درخت را نیز قیرپاشی کرده اند.
اهالی روستا می گویند برای احداث این جاده که نرسیده به روستا هم است و یک ورودی جدید محسوب می شود، دو درخت دیگر نیز قطع شده و این سومین درخت بوده که به دلیل قطر و ارتفاع خیلی بیشتر و بزرگ تر بودنش، نتوانسته‌اند به راحتی از ریشه برکنند و جاده اشان را پیش ببرند؛ حتی برخی دیگر ار اهالی روستا هم می گویند علت قطع نکردن درخت، ترس دهیاری و شورای روستا از جریمه شدن توسط منابع طبیعی بوده؛ قبلا یک درخت «گز» کهنسال را قطع کرده اند و دهیار توسط منابع طبیعی جریمه شده اند و به همین دلیل این درخت «کهور ایرانی» در وسط جاده، تاکنون زنده مانده است. چرا که قطع بدون اجازه درختان به ویژه درختان مسن و کهنسال، جرم است و پیگرد حقوقی و قانونی دارد. برخی هم می گویند مسوولین روستا منتظر این هستند که با آمدن استاندار جدید و به دنبال آن تغییر فرماندار و معاون عمرانی اش و دیگر مسوولین مربوطه و در میانه آن تغییرات، درخت را قطع کرده و جاده و مسیرشان را تکمیل کنند.
هر چه که بوده وهست، به نظر می رسد علت قطع نکردن درخت، ربطی به دغدغه های زیست محیطی و یا مدیریت و کارآمدی شورا و دهیار برای برنامه های گردشگری روستا و جذب گردشگر با استفاده از جاذبه های طبیعی و زیست محیطی ندارد.
به گزارش «فکرشهر»، این مسیر قرار بود در هفته دولت امسال - اوایل شهریورماه - افتتاح شود و حتی فرماندار دشتستان هم برای افتتاح آن آمده ولی با دیدن این وضعیت، اجازه افتتاح نداده و گفته اول باید مشکلات خطرآفرینش حل شود. نامه نگاری ها برای قطع این درخت با منابع طبیعی هم فایده ای نداشته و هیچ مجوزی از سوی آن اداره برای قطع این درخت صادر نشده است.
یکی از فعالان زیست محیطی دشتستان که نخستین بار موضوع این درخت را در فضای مجازی مطرح کرد، در این باره به «فکرشهر» گفت: همان طور که می دانید، روستای «نینیزک»، یکی از روستاهای هدف گردشگری استان بوشهر است و قرار است از الان تا آینده اتفاقاتی برای روستا بیفتد که بتوانند گردشگر جذب کنند. ارزش امکانات طبیعی و جاذبه های تاریخی و طبیعی که در روستا است، مثل درخت، باید در توسعه روستا حفظ شود تا بتواند گردشگر جذب کند.
مسوول انجمن زیست محیطی «زمین پاک» افزود: زمانی ما از موضوع مطلع شدیم که زیرسازی و قیرپاشی و حتی آسفالت جاده هم انجام شده بود. بلافاصله پس از اطلاع از موضوع، از آن فیلم گرفته و پخش کردیم در حالی که یک روستای گردشگری باید توسعه اش هم بر همان مبنا باشد و اصلا لازم نیست طرح هایی که برای توسعه شهری است، در روستای هدف گردشگری هم اجرا شود بلکه روستا باید ظرفیت هایش حفظ شود.
محمدمهدی زنده باد ادامه داد: این درخت را نمی توان جابجا کرد؛ درخت که سر جای خود بوده؛ جاده را آورده اند روی درخت و حالا مانده اند که چه کنند؟! ساده ترین راه را انتخاب کرده اند؛ می توانستند مسیر را عوض کنند؛ یا کارهایی که دیگر کشورها یا جاهای دیگر کشور انجام می دهند؛ اما ساده ترین راه را انتخاب کرده اند و جاده را از درخت رد کرده اند. درخت صد ساله، به اندازه یک جنگل ارزش دارد و این درخت هم بیش از 60 سال عمر دارد و می تواند هزاران سال عمر کند.
وی گفت: درخت «کهور ایرانی»، درختی مقاوم و تعدادش هم خیلی کم است؛ چون رشدش کند است و آرام پیش می رود. به شدت با محیط سازگار است و نیاز آبی بسیار کمی دارد و گونه ای است که به دلیل کم بودن، باید بیشتر نگهداری شود. درخت «کهور ایرانی»، با درختان «کهور پاکستانی» که در منابع طبیعی برازجان و مسیر برازجان ـ بوشهر کاشته شده، متفاوت است و گونه ای است که باید حفظ شود؛ علاوه بر آن، هر درخت، موجود زنده ای است که محل زندگی گونه های دیگری از جانواران است و در زنجیره حیات نقش دارد و علاوه بر از ارزش اکولوژیک، می تواند در جذب گردشگر و شناساندن مناطق هم کمک کند مثل «سرو ابرکوه» که یک جاذبه گردشگری است.
زنده باد ادامه داد: ما در انجمن زمین پاک سعی ویژه داریم که درختان کهنسال را با کمک شوراها و دهیاری ها و شهرداری ها پلاک گذاری کرده و حفظ کنیم. گفته ایم حاضریم بدون هیچ هزینه ای خودمان بیاییم و درخت های قدیمی روستایتان را پلاک گذاری کنیم به عنوان جاذبه گردشگری؛ حتی در روستای «چاربرج» هم یک درخت «گز» قدیمی داریم و با دهیار صحبت کرده ایم و وسایل را آماده کرده که برویم درخت را پلاک گذاری کنیم اما در روستای «نینیزک»، دو درخت کهنسال دیگر هم بوده و ما پیگیر ثبت آن ها در آثار طبیعی ملی هستیم و قبل از وضعیت کرونا هم از آن ها بازدید به عمل آمد و در همین راستا یک درخت هم در روستای «تنگ زرد» ثبت ملی شد، ولی در روستای «نینیزک»، تا ارتفاع نیم متری دو درخت کهنسال را قیرپاشی کرده و چسبیده به آن را آسفالت کرده اند؛ درخت ها هم این گونه می میرند؛ فرقی نمی کند اره برقی بردارید و درخت را قطع کنید یا قیرپاشی و آسفالتش کنید.
دو درخت کهنسال وسط روستای «نینیزک» که آسفالت شده اند
اما در همین باره، معاون عمرانی فرمانداری دشتستان که از این جاده بازدید کرده، به «فکرشهر» گفت که جاده دوباره طراحی خواهد شد و بازطراحی اش هم برای حفظ این درخت است.
«عبدالحمید کریم آزاد» اظهارداشت: از جاده بازدید کرده ام و از بنیاد مسکن خواسته ایم مجددا مسیر را طراحی کنند.
وی توضیح داد: طرح هادی روستا در حال طراحی است و قرار است در این طرح، جاده دوباره طراحی شود و چند طرح برای آن ارایه شود و ما ببینیم کدام طرح بهینه است و مجددا روی آن تصمیم گیری شود.
مهندس «کریم آزاد»، در پاسخ به این سوال که «آیا امیدوار باشیم این درخت قطع نمی شود»، نیز تاکید کرد: طرح و باز طراحی با هدف «نگهداری درخت» دارد انجام می شود. درخت باید موجود باشد و طراحی دوباره هم بر همین اساس دارد انجام می شود که درخت باید حفظ شود.
