فکرشهر: معلم عزیزم : تو ان شمع زیبایی هستی که عاشقانه می سوزی تا به دیگران روشنی بخشی.\n\nمهربانم: چگونه قدر دان زحمات بی بدیل تو باشم انگاه که ذره ذره وجودت را فدای یاد دادن و یاد گرفتن می نمای.\n\nمن کوچک شکر گذار لحظه به لحظه خوبی ها و محبتت هستم . معلم نازنینم از همان لحظه که وارد کودکی من شدی، من خودم را بزرگ احساس کردم چون تو با نگاه مهربانت الفبای زندگی را به من اموختی. من درس ایمان، ایثار، شجاعت، شهامت، درستی و درستکاری و صادقانه بگویم الفبای تمام خوبی ها را در وجودم یافتم... تویی که خوب ترینی .