«کالسکه‌های عاقبت‌بخیر» را بشناسید

فکرشهر: کالسکه برای اربعین لازم دارید؟ کالسکه برای اربعین امانت می دهید؟ لطفا اینجا اطلاع دهید...

به گزارش فکرشهر به نقل از ایسنا:«کالسکه عاقبت بخیر» عنوان پویشی است که طی چند ساعت در فضای مجازی سر و صدای زیادی کرده است و از کاربران می خواهد اگر در خانه کالسکه ای که نیاز فوری به آن ندارند، نگهداری می کنند، کالسکه هایشان را به مدت سه هفته به زائران امانت بدهند تا به نیابت از صاحب کالسکه در مسیر پیاده روی اربعین باشند.

من معتقدم کودکان هم باید از پیاده‌روی اربعین بهره ببرند

خانم مریم عصارزاده که طراح و ایده پرداز این پویش است، در گفتگو با ایسنا توضیح می دهد:«گروه ما که همگی اعضای آن خانم هستند، مدت هاست، به صورت خودجوش در زمینه کارهای خیر فعالیت می کنند. ما فعالیت های خیرخواهانه و طرح های مختلفی را مدیریت می کنیم؛ مثل «آینه شمعدون» که حسابی سر و صدا کرد اما طرح «کالسکه عاقبت بخیر» اینگونه در ذهن من جرقه زد که به عنوان یک مادر از سال ۱۳۹۱ توفیق داشتم که با شرایط مختلف به سفر اربعین بردم و پسرم هم از دو ماهگی همسفرم بوده است. من معتقدم که کودکان هم باید از مسیر پرفیض اربعین بهره ببرند و بنده به شدت به حضور خانوادگی در مسیر سخت اربعین معتقد هستم. من و خانواده ام در این سال ها هر طور که بوده با ویلچر یا کالسکه راهی سفر شدیم؛ حتی یک سال پای خودم شکسته بود و با ویلچر این مسیر را طی کردم. با تجربیاتی که در این سال ها داشتم، متوجه شدم که کالسکه یکی از ضروریات برای خانواده های بچه دار است. به هر حال مسیر طولانی است و گرما و سرما بچه ها را خسته می کند و طبیعتا بهتر است بچه ها این مسیر را با کالسکه طی کنند که کمتر احساس خستگی کنند. از طرفی کالسکه وسیله خوبی است که کوله و وسیله های سفر هم به آن آویزان شود. حتی خیلی از کسانی هم که بچه ندارند کالسکه می خرند که راحت تر وسیله هایشان را حمل کنند؛ در واقع یک وسیله چند منظوره برای زائران محسوب می شود. »

حلقه وصل زائرین بدون کالسکه و جاماندگان کالسکه‌دار

او ادامه می دهد: «خیلی از خانواده ها هستند که فرزندشان کمی بزرگ شده و یا اینکه کالسکه شان مستهلک شده و دیگر قابل استفاده نیست و از طرفی صرفه اقتصادی هم ندارد که به طور مشخص برای یک سفر دوهفته ای یک کالسکه چند میلیونی بخرند. این در حالی است که خودم افراد زیادی را می شناسم که خیلی دوست دارند در این سفر باشند اما شرایطش را ندارند؛ مثلا سفر با کودک برایشان سخت است یا فرزند بیمار دارند. به ذهنم رسید با پویشی با عنوان «کالسکه عاقبت بخیر» این آدم ها به همدیگر وصل شوند و یکدیگر را پیدا کنند. در واقع خواستیم با این پویش حلقه وصل زائرین بدون کالسکه و جاماندگان کالسکه دار  باشیم.

خانم عصارزاده تاکید می کند: «ما گروه مستقلی هستیم و فضایی نداریم که کالسکه ها را انبار کنیم و صرفا هدفمان در این پویش این است که آدم ها را به هم وصل کنیم. البته در این میان بودند کسانی که تصمیم گرفتند به جای امانت دادن، کالسکه را اهدا کنند. ما طرح دیگری هم داریم که در قالب آن یه جور «وقف در گردش» می کنیم و برای کسانی که سیسمونی احتیاج دارند، وسیله های مربوط را اهدا می کنیم اما این کمپین صرفا به امانی بودن کالسکه ها تاکید دارد.»

او درباره میزان استقبال کاربران از این پویش نیز می گوید: «این طرح را دو روز پیش به طور جدی شروع کردیم و ظرف چند ساعت حدود ۴۰ نفر اعلام آمادگی کردند که در این پویش حضور داشته باشند. البته امیدوارم تعداد بانیان هر لحظه بیشتر شود و بتواند کالسکه بیشتری راهی این سفر کرد.»

اگر شما هم دوست دارید کالسکه‌هایتان را در اختیار زوار اربعین قرار دهید به آدرس zamine_sazane_zohoor در صفحه اینستاگرام بروید.