عباس احسان بخش*
یک «غزل» باتضمین دو مصراع ازخواجه حافظ شیراز
*****
شهر،تزیین نما،یارعیان خواهدشد
«نفس باد صبا مشک فشان خواهدشد»
عشق ،درکالبدپیروجوان گیردجان
«عالم پیردگرباره جوان خواهدشد»
بنگرد، چهره ی محبوب عدالت عالم
روشن ازنورخداچشم جهان خواهدشد
ظلم وظلمت زوجودش متلاشی گردد
شادمان جان و دل مفتقران خواهد
باظهورش شکند قد بت وتندیسش
زیرفرمان گلش کون و
مکان خواهدشد
خرم وشاد ،طبیعت زجودش گردد
سبز ،ازآمدنش فصل خزان خواهدشد
ازوجودگل نرگس همه جا
عطرافشان
روزگارازنفسش،باغ جنان خواهدشد
هرچه خیر است به گلواژه ی نامش موصول
نام پرارزش اوشهدزبان خواهدشد
چشم «احسان» به تمنای لقایش روشن
شادومسرور،زوصلش دل وجان خواهدشد.
*شاعر اهل آبدان
ارسال نظر
