فکرشهر: این روزها، رسانه‌ها و فضای مجازی پر شده است از انتقاد از کسانی که بعد از حملات تروریستی پاریس، به مقابل سفارت فرانسه در تهران رفته و با اهدای گل و روشن‌کردن شمع، با بازماندگان فاجعه تروریستی اخیر ابراز همدردی کرده‌اند.
\n\n
به گزارش فکرشهر، «عصر ایران» با انتشار یادداشتی با این مقدمه ادامه داد: خلاصه حرف منتقدان این است: چرا وقتی مردم سوریه، عراق و لبنان بر اثر حملات تروریستی کشته می‌شوند، به مقابل سفارتخانه‌های این کشورها نمی‌روید و شمع و گل نمی‌برید ولی با کشته‌شدن فرانسوی‌ها، فورا راهی سفارت این کشور می‌شوید و احساسات انسانی‌تان گل می‌کند؟!
\n\n
در این‌باره یک نکته اساسی و بنیادین وجود دارد که هیچ انسانی نمی‌تواند آن را نادیده بگیرد مگر اینکه بدوا انسانیت خود را زیر پا بگذارد و آن، «تساوی حق همه انسان‌ها در اصل حیات» است. بنابراین، یک لبنانی یا یک سوری همانقدر حق حیات دارد که یک فرانسوی یا یک آمریکایی؛ خون کسی هم رنگین‌تر از دیگری نیست.
\n\n
از این‌رو، کشته‌شدن انسان‌ها در هر جای دنیا، به یک اندازه غم‌انگیز و محکوم است. بنابراین، یک انسان متعارف، می‌داند که فرد کشته‌شده در انفجار اخیر لبنان، به اندازه فردی که در پاریس کشته شد، اصل زندگی را دوست می‌داشته و هر دو، مظلومانه از ادامه زندگی بازمانده‌اند. این را ایرانی‌ها قاعدتا باید بهتر از دیگران بدانند چرا که خود قربانی و رنج‌کشیده تروریسم هستند.
\n\n
اما گذشته از این نگرش مبنایی به موضوع، نکاتی چند درباره موضوع صدر مطلب قابل تأمل است:
\n\n
1. اینکه چرا وقایع پاریس بیش از فجایع سوریه و لبنان و عراق مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته است، چند علت دارد:
\n\n
الف) بخش اعظم نظام رسانه‌ای جهان در اختیار غربی‌هاست. در آموزه‌های روزنامه‌نگاری گفته می‌شود که هر چه یک رویداد، در فاصله جغرافیایی نزدیک‌تری رخ بدهد، اهمیت بیشتری دارد. از این‌رو برای رسانه‌های غربی، از حیث «مجاورت»، انفجارهای پاریس، مهم‌تر از حوادث مشابه در نقاط دورتر دنیاست. ضمن اینکه متأسفانه در بخش عمده‌ای از نظام اطلاع‌رسانی غرب، این دیدگاه نژادپرستانه عملا حاکم است که جان غربی‌ها، بسیار مهم‌تر از جان آسیایی‌ها و آفریقایی‌ها و سایرین است. همچنین نقش غیرقابل انکار جریان‌های قدرتمند صهیونیستی در رسانه‌های غربی را نیز نباید از یاد برد.
\n\n
ب) برای رسانه‌های غیر غربی نیز که در جغرافیایی دور از فرانسه فعال هستند، حادثه پاریس از آن منظر اهمیت خبری داشت که نسبت به حوادث مشابه در عراق و لبنان و سوریه و افغانستان، «نادرتر» بود. اگر زمانی، پاریس نیز به حال و روز سوریه درآید و هر روز شاهد انفجار بمب و کشت و کشتار شود، قطعا هر روز اخبار آن در صدر رسانه‌ها قرار نمی‌گیرد. ضمن اینکه حوادث اخیر پاریس، فراتر از یک حادثه تفسیر می‌شود و می‌تواند پیامدهای وسیعی داشته باشد و آثار آن، خاورمیانه را نیز در بر بگیرد.
\n\n
2. کسانی که از برافروزندگان شمع در برابر سفارت فرانسه انتقاد می‌کنند و به آنها می‌گویند چرا وقتی چند روز قبل در بیروت انفجار تروریستی رخ داد به سفارت لبنان گل و شمع نبردید، به این سوال پاسخ دهند که چرا خودشان این کار را نکردند؟ اگر واقعا برایتان مهم بود، خودتان باید برای ابراز همدردی، به سفارت لبنان می‌رفتید، نه اینکه خودتان نروید و بعد بر دیگران خرده بگیرید که چرا نرفتند؟! وانگهی اگر قرار باشد که برای حوادث مشابه منطقه، شمع و گل جلوی سفارتخانه‌های عراق و سوریه و لبنان ببرند که باید مدام در برابر این سفارتخانه‌ها باشند!
\n\n
3. انفجار بیروت را چه کسانی انجام دادند؟ کشتارهای عراق و فجایع سوریه را چه افرادی رقم می‌زنند؟ مگر جز این است که یک عده مسلمان که قرائتی افراطی و غلط از دین دارند این جنایات را مرتکب می‌شوند؟ به هزار تأسف باید گفت که مسلمانان درگیر یک جنگ داخلی شده‌اند. حال وقتی همان بخش افراط‌گرا و جنایتکار از مدعیان مسلمانی، دست به کشتار غیرمسلمانان در پاریس یا هر نقطه دیگر جهان می‌زند، اتفاقی که در جهان رخ می‌دهد این است که افکار عمومی، این جنایت‌ها را صرفا متوجه یک گروه تروریستی تندرو - که در بین اکثر مسلمانان هم جایگاهی ندارد - نمی‌داند بلکه آن را به پای همه مسلمانان می‌نویسد. اینجاست که کارهایی مانند محکوم‌کردن داعش و بردن گل و شمع مقابل سفارت فرانسه و ابراز همدردی و حتی اشک‌ریختن برای قربانیان، گذشته از مسائل انسانی، این پیام را به دنیا می‌دهد که بین ما و داعش، فاصله هست. آنها از اسلام دیگری دم می‌زنند که ما قبولش نداریم. اسلام ما، اسلام رحمانی است که در آن، آزار رساندن به یک مورچه هم ممنوع است، چه رسد کشتار انسان‌های بی‌گناه.
\n\n
بنابراین، حتی اگر از منظر اصولگرایانه و اسلام‌دوستانه هم به ماجرا بنگریم، آنان که مقابل سفارت فرانسه رفتند و ابراز همدردی کردند، علاوه بر آنکه کاری انسانی کردند، این پیام را به دنیا دادند که فرق قائل شوید میان اسلام و مسلمانی ما با اسلام و مسلمانی جنایتکاران داعش. آیا این اقدام ارزنده، مستوجب این همه توهین است که عده‌ای به راه انداخته‌اند؟
\n\n
و پایان سخن اینکه ای کاش، بشر به حدی از بلوغ برسد که بداند نباید همدیگر را بکشد و ای کاش روزی انسان‌ها برای تبریک اعیاد و روزهای ملی و نظایر اینها، گل به سفارتخانه‌های همدیگر ببرند، نه برای همدردی با قربانیان قتل و جنایت!
\n
