۹ دقیقه برای فرزندت زمان بگذار، قطعا پشیمان نمی‌شوی!

فکرشهر: به عنوان پدر و مادر، هر یک از ما نهایت تلاش خود را می‌کنیم تا بتوانیم فرزندان خود را به بهترین نحو ممکن پرورش دهیم. با این حال هیچ پدر و مادر و هیچ بچه کاملی وجود ندارد. بدین ترتیب هر فردی در مسیر پر پیچ و خم زندگی در تلاش برای دست یابی به ابزار‌های فرزندپروری ایده آل خود است. این یک هدف مشترک است که تعاملات روزانه ما را با فرزندانمان بسیار معنادارتر می‌کند.

به گزارش فکرشهر از عصرایران، سال‌ها پیش دکتر یاک پانکسپ دانشمند علوم اعصاب، نظریه خود را در مورد این که چگونه می‌توان روتین‌های روزمره کودکان را به ۹ دقیقه مهم در روز تقسیم کرد، ارائه داد. دکتر پانکسپ به بررسی نقش والدین در این دقایق محدود پرداخت و به نتایج جالبی دست یافت.

وی توضیح داده است که هر چه "دایره عواطف مثبت" کودک با یکی از عزیزانش گسترده‌تر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که در آینده به عضوی سازنده و شاد در جامعه تبدیل شود.

به گفته دکتر پانکسپ، ۹ دقیقه مهم و بسیار ارزشمند از زمان کودکان ما طی روز عبارت اند از:

- سه دقیقه پس از بیدار شدن از خواب

- سه دقیقه پس از آن که کودک از مدرسه یا مهدکودک به خانه باز می‌گردد

- سه دقیقه پیش از رفتن به رختخواب

تحقیقات نشان داده اند که هر روز ۹ دقیقه طلایی در زندگی کودکان ما وجود دارد. شاید تعجب آور باشد، اما همین ۹ دقیقه بیشترین اثرگذاری را بر فرزندان دارد و آن‌ها نیز در این بازه بیش از هر زمان دیگری به ارتباط با والدین خود نیاز خواهند داشت. تنها کافیست که والدین در این ۹ دقیقه که به ۳ بازه کوتاه ۳ دقیقه‌ای تقسیم می‌شود، تمام تمرکز خود را معطوف به فرزندشان کنند تا تاثیر فوق العاده مثبت آن را به تدریج لمس کنند.

۳ دقیقه صبح

همانطور که همگی می‌دانیم، نحوه شروع صبح بر کل روز تاثیر می‌گذارد. کودکان نیاز به دیده شدن، شنیده شدن و دوست داشته شدن دارند. چه زمانی بهتر از اول صبح؟

برقراری ارتباط با فرزندتان درست در دقایق ابتدایی بیدار شدن از خواب، راه خوبی است تا به وی بفهمانید که او را می‌بینید، به او اهمیت می‌دهید و در کنارش هستید.

حتی لازم نیست زمانی طولانی را به این کار اختصاص دهید، زیرا اشاره شد که صرفا ۳ دقیقه هم کافیست. برقراری ارتباط می‌تواند تنها یک بوسه ساده روی پیشانی یا صحبت کردن با کودک زمانی که به تازگی چشمان خود را باز کرده باشد. خلاق باشید و آنچه برای خانواده شما مناسب است را کشف کنید.

اگر چند فرزند دارید، بهتر است هر کودک را به صورت جداگانه از خواب بیدار کنید و قبل از رفتن به سراغ فرزند بعدی، چند دقیقه با وی وقت بگذرانید. بدین ترتیب آن‌ها با احساس دیده شدن توسط هر دو والدین و ارتباط با یکدیگر از خواب بیدار می‌شوند.

۳ دقیقه پس از بازگشت به خانه از مدرسه

کودکان در پایان یک روز طولانی در مدرسه باید دوباره با والدین خود ارتباط برقرار کنند. خانه نیز جایی است که کودک در آن نیاز به احساس عشق و تعلق دارد. سلام کردن به فرزندتان، استقبال از وی، در آغوش گرفتن او و یا تنها استفاده از جمله ساده «روزت چطور بود» می‌تواند به شدت راهگشا باشد.

به یاد داشته باشید که برای کودکان، مدرسه پر از پیروی از دستورالعمل‌های مختلف، تلاش برای یافتن جایگاه خود از نظر اجتماعی و فشار یادگیری است. دیدن لبخند والدین و صحبت با آن‌ها پس از بازگشت از مدرسه، احساس عشق، علاقه و مهم بودن به کودک می‌دهد و تاثیر شگرفی در روند رشد و تکامل صحیح او خواهد داشت.

۳ دقیقه قبل از خواب شب

بیشتر والدین و یا حتی تمامی آن‌ها با خواب رابطه‌ای متناقض شامل هر دو احساس عشق و نفرت دارند! در واقع شاید شما هم عاشق آواز خواندن برای فرزندان پیش از خواب و گوش دادن به صحبت‌های شبانه آن‌ها به عنوان آخرین ارتباط قبل از خواب باشید.

با این حال اگر همین روتین دوست داشتنی "بیش از حد طولانی" شود، ممکن است صبرتان را از دست بدهید. با این وجود، باید توجه داشته باشیم که نحوه به خواب رفتن کودک نه تنها بر عمق و کیفیت خواب او تاثیر می‌گذارد، بلکه بر احساس او نسبت به خودش در زمان خواب نیز اثر دارد.

حتی در شب‌هایی که به نظر می‌رسد هیچ یک از بچه‌ها هرگز نمی‌خوابند، باید نفس عمیقی بکشیم و سعی کنیم اهمیت آنچه را که ذکر شد به یاد آوریم. هدف نهایی این است که هر یک از فرزندان با احساس دیده شدن، شنیده شدن و ارزشمند بودن به خواب بروند.

روتینی را کشف کنید که برای شما مفید باشد و شب را با شادی و ارتباط به پایان برساند.

صادق باشیم! ۹ دقیقه روزانه واقعا زمان بسیار ناچیزی است و با هر گرفتاری شغلی و مالی که داشته باشیم قطعا می‌توانیم ۹ دقیقه رفتار خود را به خاطر آینده فرزندمان کنترل کنیم. فراموش نکنیم اگر این ۹ دقیقه روتین روزانه را نتوانیم برای فرزند خود در نظر بگیریم قطعا در حق وی کوتاهی کرده ایم و توجیهی نمی‌توان برای آن یافت!

همه ما گرفتاریم، کار داریم، مشکلات داریم، خسته ایم و هزار دلیل دیگر که البته باعث نمی‌شوند این ۹ دقیقه طلایی را از فرزندمان بگیریم!