با روس‌ها که دست می‌دهید، انگشت‌های خود را بشمارید!

فکرشهر: غلامرضا بنی اسدی دز انتخاب نوشت: اشغال، مالکیت به دنبال نمی‌آورد. این که روس‌ها در جنگ جهانی دوم چهار جزیره ژاپنیِ کوریل را به تصرف در آوردند دلیل نمی‌شود که صاحب دائمی آن بشوند. باید پا، پس بکشند از این درازدستی. ژاپنی‌ها از آن زمان تاکنون تلاش‌های دیپلماتیک گسترده‌ای برای پس گرفتن چهار جزیره از روسیه کرده‌است، ولی به نتیجه نرسیده‌است.

زمان اشغال، آمریکا پشت روسیه ایستاد تا ژاپن نتواند به حق خود برسد. تبانی دو ابرقدرت، خط اشغال را امتداد بخشید. امروز، اما روز دیگری است و ژاپن حق دارد وجب به وجب خاکِ اشغال شده خود را از روس‌ها طلب کند. گرچه "ساکنان چهار جزیره مزبور بدون اخذ روادید به ژاپن سفر می‌کنند و متقابلاً اتباع ژاپنی نیز می‌توانند بدون روادید به این جزایر سفر کنند. "، اما دست باید به بدن برگردد.

این را روس‌ها باید بدانند. آنان که به رغم نرد دوستی با ایران، لهیب آتش طمع و آزِ شیخ نشین‌های حاشیه خلیج فارس را شعله کَش می‌کنند، حواس شان باید به جزایرِ "کوریل" هم باشد. تنب بزرگ و کوچک و بوموسی، جزو جدایی ناپذیر ایران است. به هیچ کس اجازه نمی‌دهیم در مورد این حق مسلم، به باطل گویی بپردازد حتی اگر قصدِ فروشی اباطیلِ خود به شیخ‌های نفتی را داشته باشد. نه تاریخِ این جزایر قابل جعل است و نه جغرافیای آن را می‌شود به نامی جز ایران نامید. این هم حرف دیروز و امروز نیست بلکه حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک ریشه در دوره‌های پادشاهی هخامنشی، اشکانی و ساسانی دارد. زمانی که نه فقط کشور‌های حاشیه خلیج فارس که روسیه‌ای هم وجود نداشته است. خوب است روس‌ها بدانند که موضع گیری‌هایی از این دست نه تنها آورده‌ای برای آنان نخواهد داشت که طوفان در اعتبار باقی مانده شان هم خواهد کشید.

این انتقادِ نرمِ دکتر ولایتی که می‌گوید:" برخی فشار‌های سیاسی بر روسیه موجب می‌شود که برای به دست آوردن امتیازی کم‌ارزش به اعتبار خود لطمه بزند. " با این جمله قاطعِ او کامل می‌شود که:" ایران اجازه دخالت در امور داخلی خود را به هیچ طرف خارجی نمی‌دهد. " رنگ چشم و موی شان هم فرقی نمی‌کند. روس‌ها اول پرونده "کوریل" را حل کنند بعد نام جزایر ما را – به ادبیات خوشایند اعراب- به زبان آورند. آنچه باید به انتقاد گفت خطاب به دولتمردان خود ماست.

به قول حشمت الله فلاحت پیشه، رئیس کمیسیون سیاست خارجی مجلس دهم، " وقتی همراهان رئیس جمهور ایران پله‌های کاخ کرملین را می‌شمردند، عوامل پوتین پیش‌نویش بیانیه ضد ایرانی جدیدی را در ابوظبی تهیه می‌کردند. " همان که در مراکش قرائت کردند.

توقع از دولت این است که مراقب باشد، وقتی با روس‌ها دست می‌دهد، نه فقط دست خود را آب بکشد که انگشت‌های خود را هم بشمارد. شرط عقل و رسم سیاست ورزی با قدرت‌ها این را اقتضا می‌کند. غربی و شرقی اش هم چندان فرق نمی‌کند. انگشت‌های خود را بشمارید.