۷ عادتی که نمی‌دانستید ژنتیکی هستند و از پدر و مادرتان به ارث برده اید

فکرشهر: ما مقوله ی ژنتیک را معمولاً ساده می گیریم، مثلاً آن را به اینکه رنگ چشم هایمان را از چه کسی به ارث برده ایم محدود می کنیم. با این حال، فهرست چیزهایی که می توانیم از پدر و مادر خود به ارث ببریم بسیار طولانی تر است. ساختار ژنتیکی ما تنها روی رنگ موها، پوست یا چشم هایمان اثر نمی گذارد. به گفته ی دانشمندان، تقریباً همه ی رفتارها یا ترجیحات ما ممکن است در حقیقت یک ویژگی ژنتیکی باشند.

 

به گزارش فکرشهر از روزیاتو، در ادامه از عادت هایی خواهیم گفت که نمی دانستید ژنتیکی هستند و از پدر و مادر خود به ارث برده اید.

 

 

 

پزشکان معمولاً توصیه می کنند هر شب نزدیک به ۸ ساعت خواب داشته باشیم تا مغز و بدن مان عملکرد درستی داشته باشند. با این حال، بعضی افراد هستند که نصف این زمان می خوابند و دچار هیچ مشکلی هم نمی شوند. این افراد به لطف ژنی که در حداکثر ۵ درصد افراد وجود دارد، ۴ تا ۶ ساعت خواب برایشان کافی است. این ژن به این افراد اجازه می دهد که سموم را به شکلی مؤثرتر از دیگران در حین خواب از مغز و بدن خود بزدایند، به همین دلیل آن ها به زمان کمتری برای استراحت و سرحال شدن نیاز دارند.

 

 

 

چه تحمل تان برای درد و غذاهای تند بالا باشد و چه اصلاً تحمل شان را نداشته باشید، احتمالاً ژن هایتان مسئول آن هستند. علاوه بر از طرفی دیگر، MC1R، همان ژنی که عامل قرمز شدن موها است، میزان حساسیت فرد به درد را هم تعیین می کند. به همین دلیل است که افراد مو قرمز به طور کلی تحمل درد بیشتری دارند.

 

 

 

در حالی که بعضی افراد نمی توانند هیچ غذایی را بدون مقداری گشنیز تازه ی خرد شده تصور کنند، بعضی هم هستند که مزه ی این سبزی برای آن ها قابل تحمل نیست. علت این تنفر، نشانگرهایی است که در نزدیکی ژن ها قرار دارند و حس بویایی ما را با گیرنده هایی تعیین می کنند که می توانند آلدئید، ماده ی موجود در صابون را تشخیص دهند. آلدئید یکی از مواد تشکیل دهنده ی رایحه ی گشنیز هم هست و به همین دلیل هم هست که این سبزی برای بعضی مزه ی صابون می دهد. بنابراین بار دیگر که کسی از خوردن گشنیز خودداری کرد، به جای آنکه او را لوس بدانید، ژن هایش را مقصر بدانید.

 

 

 

محققان دست به یک پژوهش درباره ی ژن هایی زدند که به غم و ناراحتی مربوط می شوند. این پژوهش نشان داد این ژن ها ممکن است روی نیاز ما به معاشرت اجتماعی و احساس تنهایی اثر بگذارند. بنابراین شاید به خاطر ژنتیک باشد که بعضی افراد بسیار معاشرتی هستند و در مقابل، بعضی در انزوا احساس راحتی و شادی بیشتری می کنند.

 

 

 

عطسه بیشتر اوقات ما را به یاد سرماخوردگی یا آلرژی می اندازد. اما بعضی افراد هم هستند که به سندرم خاصی به نام «عطسه نوری» (Photic Sneezing) دچارند. این افراد هر بار که در معرض نور شدید قرار می گیرند بی اختیار شروع به عطسه می کنند. عطسه نوری یک ویژگی غالب است، به این معنی اگر پدر یا مادرتان این رفلکس (واکنش غیر ارادی) را داشته باشد، احتمال اینکه شما هم آن را به ارث برده باشید، ۵۰ درصد است.

 

 

 

قهوه به یک جزء جدایی ناپذیر زندگی روزمره ی بسیاری از ما بدل شده است. با این وجود، در حالی که بسیاری از نمی توانند روز خود را بدون یک فنجان قهوه شروع کنند، بعضی هم هستند که تحمل کافئین را در سیستم متابولیک خود ندارد. علت این تفاوت در ژن های ما نهفته است. مثلاً ژنی به نام CYP1A2 هست که نحوه ی سوخت و ساز کافئین در بدن ما را تعیین می کند. بسته به بالا یا پایین بودن سرعت سوخت و ساز ما، این ژن واکنش ما به کافئین را تعیین می کند.

 

 

خیانت به شریک زندگی از آن چیزهایی است که به هیچ شکل نمی توان آن را توجیه کرد، اما تحقیقات نشان داده خیانتکار بودن ممکن است در دی‌ان‌ای یک شخص باشد. بر اساس یافته ها، یک واریاسیون ژنتیکی از DRD4 به نام ۷R+ هست که با خیانتکار و بی بند و بار بودن مرتبط است. بنابراین با اینکه وفادار بودن یک انتخاب است، اما ممکن است جنگیدن با این نیاز متأثر از ژنتیک به خیانت کردن برای بعضی افراد واقعاً دشوار باشد.