نامه فاطمه هاشمی به وزیر بهداشت در انتقاد از دستورالعمل ملی البسه ویژه بیماران: این حجم از سطحی‌نگری و نادیده گرفتن سایر مشکلات جای تاسف و شگفتی دارد

فکرشهر: جماران نوشت: فاطمه هاشمی رئیس بنیاد امور بیماری‌های خاص در نامه‌ای به بهرام عین اللهی وزیر بهداشت نوشت:

اخیراً، مسئول دبیرخانه عفاف و حجاب وزارت بهداشت، با استناد به مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی، از ابلاغ دستورالعمل ملی البسه استاندارد ویژه بیماران، برای حفظ کرامت حقوق و امنیت روانی بیماران، به همه مراکز و موسسات درمانی دولتی و خصوصی خبر داد.

هرچند تلاش برای ایجاد استاندارد‌های حداقلی و ضروری، برای رعایت حقوق بیمار، به ویژه بیماران نیازمندی که مجبور به مراجعه به مراکز درمانی دولتی می‌شوند، امری لازم و پسندیده است، ولی این حجم از سطحی‌نگری و نادیده گرفتن سایر مشکلات اساسی و اخلاقی مربوط به حفظ کرامت حقوق و امنیت روانی بیماران، جای تاسف و شگفتی فراوان دارد.

وزیر محترم بهداشت

گذشته از پدیده شوم مهاجرت روزافزون پزشکان به ویژه متخصصین و پرستاران که معضل کمبود کادر درمان و پرستار را روز به روز تشدید می‌کند، مشکلات کمبود تخت بیمارستانی، هزینه‌های گزاف و کمرشکن درمان و کمبود و گرانی دارو در بیمارستان‌ها که البته موضوع این مقال نیست، آیا از لحاظ اخلاقی، نوع پوشش و لباس کادر درمان و بیماران فقط به عنوان مشکل و معضل امروز ما در مراکز درمانی مطرح است یا مشکلات و معضلات بزرگتری هم وجود دارد که متأسفانه مورد غفلت قرار گرفته و می‌گیرد؟

هر کس مراجعه‌ای به مراکز بستری بیمارستانی و مراکز درمانی داشته باشد، کاملا مشهود است که به ضوابط حقوقی و اخلاقی بیماران، بی‌توجهی می‌شود.

خود به عینه شاهد بوده‌ام که در بیمارستان، تعویض لباس بیمار زن، توسط مرد انجام می‌شود و وقتی اعتراضی هم صورت گرفته، اینگونه توجیه می‌شود که، چون بیمارخانم، سنگین است و جابجایی و تعویض لباس آن از توان خانم‌های پرستار خارج است، باید توسط مردان انجام شود.

حتی در برخی موارد، بدتر از آن را در بیمارستان‌ها شاهدیم، لگن بیمار زن، توسط پرستار مرد گذاشته می‌شود و بالعکس.

وزیر محترم بهداشت

آیا این اقدامات از نظر جناب عالی، تعدی به حقوق بانوان و نادیده گرفتن کرامت امنیت روانی اخلاقی بیماران در برخی بیمارستان‌ها نیست؟

یا نمونه دیگر، تردد کارگران نظافتچی مردی است که در اتاق‌های زنان، به سهولت تردد کرده و بدون رعایت شئونات بیماران، وارد می‌شوند.

آیا بهتر نیست به جای پرداختن به ظواهر کار و ابلاغ دستورالعمل ملی البسه بیماران، به این گونه مشکلات و پدیده‌های غیر اخلاقی در بیمارستان‌ها هم اندک توجهی شود؟