فکرشهر
چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری در حالی به پایان رسید که دکتر مسعود پزشکیان با کسب اکثریت آراء به عنوان نهمین رییس جمهور ایران انتخاب شد. اگرچه این انتخابات همچون سایر انتخابات‌ها از جهات گوناگون قابل بررسی و مداقه می‌باشد، اما یکی از موضوعاتی که در شهرستان دشتستان توجه همگان را به خود جلب کرد، فعالیت‌های غیرعادی نماینده دشتستان در مجلس شورای اسلامی در ستاد‌های تبلیغاتی نامزد‌های مختلف بود به نحوی که حتی انتقاد برخی از هواداران وی را که در اسفندماه سال گذشته برای ورود مجدد او به مجلس تلاش می‌کردند، در پی داشت؛ فعالیت‌هایی که ثمری هم نداشت و می‌توان گفت «ابراهیم رضایی» را به بازنده اصلی انتخابات ریاست جمهوری تبدیل کرد.
اگرچه بسیاری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در سرتاسر کشور از نامزد‌های مختلف در این انتخابات اعلام حمایت کردند و برخی از آنها در ستاد‌های تبلیغاتی نامزد مورد حمایت خود حضور یافتند و فعالیت‌هایی انجام دادند، اما نوع و میزان فعالیت «ابراهیم رضایی» در این انتخابات خاص و البته عجیب بود.
ابراهیم رضایی در چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، همچون دوره گذشته این انتخابات، فعالیت‌های تبلیغاتی خود را با حضور در ستاد «علیرضا زاکانی» آغاز کرد و به طور همزمان اعضای دفتر و برخی از مشاوران و هوادارانش را به ستاد «محمدباقر قالیباف» در استان بوشهر و شهرستان دشتستان فرستاد. پس از گذشت چند روز از آغاز تبلیغات و اطمینان یافتن از اینکه مانند همیشه زاکانی به عنوان نامزد پوششی است، خود نیز به ستاد تبلیغاتی قالیباف پیوست. برگزاری انتخابات در دور اول نشان داد که قالیباف نه تنها نتوانسته حداکثر آراء را به دست آورد بلکه از قرار گرفتن در بین دو نامزدی که به مرحله دوم انتخابات رفته‌اند نیز بازمانده است.
شکست قالیباف در دور اول انتخابات باعث شد تا ابراهیم رضایی و همراهان وی که تا چندی پیش اعضای دفتر و مشاوران وی و امروز عضو تیم تبلیغاتی او بودند، به ستاد تبلیغاتی «سعید جلیلی» کوچ کنند و این بار توان خود را در این ستاد تبلیغاتی به کار گیرند.
با برگزاری دور دوم انتخابات ریاست جمهوری در ۱۵ تیرماه، «مسعود پزشکیان» با کسب آرای لازم رییس جمهور منتخب شد و در این مرحله هم نامزد مورد حمایت ابراهیم رضایی نتوانست به ریاست جمهوری برسد.
اگرچه همفکران و حامیان ابراهیم رضایی در سال ۱۳۹۶ به درستی منتقد فعالیت «باقر سعادت» نماینده وقت دشتستان در مجلس به عنوان رییس ستاد تبلیغاتی حسن روحانی در استان بوشهر بودند، اما در سال ۱۴۰۰ دیدند که نماینده مورد حمایت‌شان همان رفتار اشتباه را انجام داده است، هرچند که سعی کردند این رفتار ابراهیم رضایی را به انحاء مختلف توجیه کنند، اما عملکرد ابراهیم رضایی در این انتخابات دیگر راهی برای حمایت از او در بین مردم و حتی حامیان او باقی نگذاشت.
کنش‌های نماینده دشتستان در مجلس شورای اسلامی در این دوره انتخابات ریاست جمهوری نشان داد که او یا درک صحیحی از جایگاه نمایندگی مردم در مجلس ندارد و یا اینکه هنوز به این باور نرسیده که خود در این جایگاه ارزشمند قرار گرفته است، چراکه اگر این آگاهی و باور در وی حاصل می‌شد باید می‌دانست که یکی از مهمترین وظایف نماینده مجلس شورای اسلامی، نظارت بر حسن اجرای قوانین به ویژه از سوی دولت است و بدیهی است نماینده‌ای که تا دیروز مبلغ اهداف و برنامه‌های یک نامزد و به عنوان عضو ستاد تبلیغاتی آن نامزد بوده است، امروز نمی‌تواند منتقد آن اهداف و برنامه‌ها باشد؛ همانگونه که ابراهیم رضایی در سه سال گذشته نتوانست از عملکرد دولت سیزدهم انتقاد کند و هرگاه در مجلس سخن گفت به فساد برخی از افراد اشاره کرد بدون آن که نامی از این افراد ببرد یا نتیجه‌ای از این سخنان برای مردم دشتستان حاصل شود.
همین رویکرد ابراهیم رضایی و البته دیگر نمایندگان استان بوشهر در مجلس یازدهم، یعنی مماشات با دولتی که خود برای سرکار آمدن آن یک ماه شبانه‌روز تلاش کرده بودند، باعث تضییع بسیاری از حقوق مردم این استان شد که یکی از جدیدترین و مهمترین آنها، اختصاص بیمارستان نفت به استان فارس و شهر شیراز است؛ بیمارستانی که می‌بایست با توجه به استقرار صنایع نفت، گاز و پتروشیمی در سرتاسر استان بوشهر در یکی از شهر‌های این استان احداث می‌شد، اما این امر به علت بی‌تدبیری استاندار و مجمع نمایندگان استان بوشهر محقق نگردید. نماینده دشتستان در برابر این ظلم آشکار از سوی وزارت نفت دولت سیزدهم تنها به طرح سوال از وزیر نفت اکتفا کرد و تلاش داشت این اهمال و کم‌کاری خود و همکارانش در مجمع نمایندگان را از طریق نطق و مصاحبه و البته پوشش رسانه‌ای پنهان کند، اما اکنون و در واپسین روز‌های فعالیت دولت سیزدهم شاهد آن هستیم که آنچه برای مردم باقی مانده، آه و افسوس است، دریغ و افسوس از مسوولانی که آنچنان درگیر حواشی و اختلافات هستند که فراموش کرده‌اند باید پیگیر، ولی نعمتان خود یعنی مردم باشند.
بدون شک یکی از دلایلی که علیرغم وجود تأسیسات «نفت نرگسی» در دشتستان، بیمارستان نفت نرگسی در گچساران احداث می‌شود یا ساخت بیمارستان نفت در شیراز در حالی که مردم استان بوشهر در معرض آسیب‌های مختلف صنایع نفت، گاز و پتروشیمی هستند، ناشی از همین فعالیت‌های نمایندگان در ستاد‌های تبلیغاتی نامزد‌های ریاست جمهوری است که امکان اعتراض موثر را از آنان سلب می‌کند.
سخن پایانی نگارنده با نماینده دشتستان در مجلس شورای اسلامی اینست که پس از چهار سال حضور در مجلس، وقت آن رسیده است که بدانید در چه جایگاه مهم و مقدسی قرار گرفته‌اید و به جای پرداختن به اموری که هیچ آورده‌ای برای مردم نداشته و هیچ باری از دوش این مردم صبور و مظلوم برنمی‌دارد، با پرهیز از حواشی به وظایف خود عمل کنید که بنا به کلام مولا علی (علیه السلام) الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَیْرِ. (فرصت ها، چون ابر‌ها مى گذرند، پس فرصت هاى نیک را غنیمت شمارید.)
نماینده ای که هنوز جایگاهش نمیدونه کجا هسته و مثل یه بچه میاد دم این ستاد اون ستاد واقعا باید افسوس خورد خودم به شخصه دو بار رفتم جلو دفترشون که بهش یادآوری کنم که کی هسته متاسفانه میگفتن نیستش شمارش هم ندادن که تلفنی حالیش کنیم
در کل چیزی ک فرمودی درسته
ولی شما گفتی نماینده دشتستان
در صورتیکه نماینده در شهرستان پیروز انتخابات ریاست جمهوری شد ،برای اولین بار آرای اصول گرایان به رهبری ابراهيم رضایی از اصلاحطلبان پیشی گرفت و حداقل در دشتستان جلیلی رئیس جمهور شد
بیمارستان نفت در شیراز که در زمان ایشون بوده؟ این رو که قبول دارید؟
برای گرفتن حق مردم وحدتیه از نفت چه کرد؟
فقط هر بار اومد وحدتیه گفت فلان کار رو می کنم و وزیر رو داغون میکنم
به نظرم شما هم انصاف داشته باشید و در جایی که نماینده اشتباه کرده دفاع نکنید که از صدتا حمله به نماینده بدتره
در مورد عملکرد بی نظیر ابراهیم رضایی برای دشتستان هم برامون توضیح بدید تا ما هم روشن بشیم
با عرض پوزش یک کلمه از پیام شما حذف شد.