فکرشهر: یورونیوز نوشت: عکس‌هایی که از توریست‌های چینی پس از سفرشان به افغانستان منتشر می‌شود، اغلب نقطه مشترکی دارند؛ اسلحه. حتی برخی از آنها تا به دست گرفتن آرپی‌جی برای گرفتن عکس یادگاری پیش می‌روند. اما حضور توریست‌های چینی در مناطق بحث‌برانگیز افغانستان جای سؤال دارد.
با شناسایی یکی از توریست‌های چینی با نام «هوی زیمو/Hui Zimo» متوجه شدیم که او یک اینفلوئنسر چینی با بیش از ۵۰۰ هزار دنبال‌کننده است. در ماه سپتامبر، این زن تصاویری از بازدید خود از بند امیردر افغانستان منتشر کرد. این در حالی است که طالبان حضور زنان را در این منطقه به‌شدت ممنوع کرده است.
این زن چینی با حضور در بازار افغانستان با پوشیدن عبای زنان افغان، بدن خود را کاملا پوشانده و صورتش نیز قابل شناسایی نیست. او در یک ویدئو، رفتار مردان افغان در مقابل زنان خارجی را نشان می‌دهد و تأکید می‌کند که آنها با گردشگران خارجی مدارا می‌کنند. در این ویدئو دیده می‌شود که با وجود اینکه طالبان او را در حال رانندگی به‌تن‌هایی مشاهده می‌کنند، به او چیزی نمی‌گویند.
گزارش‌ها حاکی از آن است که علاقه گردشگران خارجی، به‌ویژه از چین، از زمان به قدرت رسیدن طالبان در ماه اوت ۲۰۲۱ افزایش یافته است. بر اساس اعلام مدیریت گردشگری کابل، در سال ۲۰۲۳ حدود ۷۰۰۰ گردشگر از افغانستان بازدید کردند که این تعداد نسبت به سال ۲۰۲۱ افزایش چشمگیر ۹۱۳ درصدی داشته است.
به‌محض ورود توریست‌های چینی به فرودگاه کابل، با بنری به زبان ماندارین مواجه می‌شوند که یک پارک صنعتی چینی را تبلیغ می‌کند. در کابل مکان‌های مختلفی شناسایی شده که مخاطب آنها جامعه چینی است؛ از جمله یک مؤسسه زبان چینی، یک رستوران و مرکزی با نام «مرکز اجناس جدید چینی» که به نظر می‌رسد تنها ظاهر ماجرا باشد.
گردشگران تجربیات خود را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند و به صلح و آرامش مناطق روستایی، استقبال گرم مردم محلی و میراث فرهنگی کشور اشاره می‌کنند.
پرواز‌های مستقیم به کابل از شهر‌هایی مانند دهلی نو و دبی از سر گرفته شده است که سفر به این منطقه را آسان‌تر می‌کند.
کشور‌های غربی، از جمله آمریکا، بریتانیا و هند، مأموریت‌های دیپلماتیک خود در افغانستان را متوقف کرده‌اند که این موضوع سفر از این کشور‌ها را دشوارتر کرده است. در مقابل، چین تعامل فعالی با طالبان داشته و در سال ۲۰۲۳ به اولین کشوری تبدیل شد که یک سفیر را به افغانستان اعزام کرده است.
اما به نظر می‌رسد واقعیت چیز دیگری است. افغانستان بیش از صد معدن مس، طلا، نقره و لیتیوم دارد. طبق گزارش پنتاگون، این ذخایر ارزش تخمینی ۱۰۰۰ میلیارد دلار دارند. روابط مستقیم میان دو کشور که از اکتبر گذشته از سر گرفته شده و همچنین خط راه‌آهن مستقیمی که بین دو کشور کشیده شده است، تبادلات تجاری را تقویت کرده‌اند. در سال ۲۰۲۳، در پکن، حجم تبادل تجاری بین دو کشور به ۱ میلیارد دلار رسید.
درحالی‌که افغانستان تلاش دارد بخش گردشگری خود را توسعه دهد، این پرسش مطرح می‌شود که آیا این تلاش‌ها فرصتی واقعی برای احیای اقتصادی ایجاد می‌کنند یا اینکه خطر بهره‌برداری از واقعیت‌های پیچیده این کشور را به همراه دارند.
