گامی کوچک برای تبدیل دنیایمان به بهشت/ چرا باید از فاضلاب‌ها استفاده کنیم؟

فلات ایران از همیشه تاریخ، دشت‌هایی کم آب داشته. ابتدای آغاز تمدن در این سرزمین، ساکنان آن به خوبی با این موضوع کنار آمده و با انواع و انحای روش‌ها، آب در دسترس را مدیریت کرده اند؛ نه آبی انتقال دادند و نه لوله‌ای جابجا کردند، خصوصا در نیمه مرکزی و جنوبی سرزمین ایران این موضوع حادتر بوده، چنان که ورق زدن تاریخ نه چندان دور مناطق جنوبی، گویای همین موضوع است. هر شهر یا روستا، آب مو ردنیاز خود را با احداث چند حلقه چاه برای تهیه آب شرب تامین می‌کردند. {به دلیل بالا بودن سفره زیرزمینی در آن زمان، حفر این چاه‌ها با ابزار‌های دستی میسر بود}.

از دهه شصت و با اجرای طرح‌های توسعه‌ای بدون توجه به آمایش سرزمین و ظرفیت برد مناطق به لحاظ تامین جمعیت، با افزایش فشار جمعیتی، تامین آب استان‌های گرمسیر به استان‌های کوهستانی سردتر واگذار و با اجرای خطوط لوله آب شرب منتقل و صرف ریخت و پاش و شستشو شد. 

موارد مربوط به این موضوع مفصل است؛ آن چه مهم است، در حال حاضر، به دلیل کمبود آب چشمگیر در استان فارس، تامین آب استان ما ـ بوشهر ـ با مشکل عدیده‌ای مواجه شده است.

در این شرایط، حفظ درختان و کاشت نهال جدید با مشکل مو اجه می‌شود و از این‌رو لازم است تمامی شهروندان با استفاده از فاضلاب‌های تولیدی دستگاه‌های تصفیه آب و پساب کولرها، در کوچه یا منزل، درختکاری نموده و کمی از تب و تاب گرمای غیر قابل تحمل استان و به ویژه شهرستان دشتستان که علاوه بر گرما، باد‌های گرم موسمی نیز دارد، بکاهند؛ البته خود من این تجربه را به عنوان یک طرح پایلوت از پیاده رو کوچه شروع کرده و تاکنون ده‌ها درخت کاشته و بزرگ نموده ام.

برای رسیدن به بهشت، نیازی نیست تا مرگ صبر کنیم، می‌توانیم دنیای خود را به بهشت تبدیل کنیم.

* طاهره موسوی - رییس اداره محیط زیست شهرستان دشتستان