فکرشهر: عصر ایران نوشت: مرغ، غذایی که امروز مترادف با ذائقه آمریکایی‌هاست، زمانی یک غذای لوکس محسوب می‌شد. هر آمریکایی به‌طور متوسط سالانه ۲۴ مرغ مصرف می‌کند، اما در گذشته، مرغ‌ها عمدتاً برای تخم‌مرغ پرورش داده می‌شدند و تنها پرندگان پیر یا رها‌شده که گوشتی کم و طعمی نامطلوب داشتند، خورده می‌شدند. اما در سال ۱۹۲۳، یک اشتباه ساده در حمل‌ونقل، صنعت مرغداری آمریکا را که اکنون ارزشی ۵۰ میلیارد دلاری دارد، رقم زد.
داستان از سیسیل لانگ استیل، زنی خانه‌دار از مناطق روستایی ایالت دلاور آغاز شد. اطلاعات کمی درباره او وجود دارد؛ زنی با مو‌های قرمز و ظاهراً بداخلاق که برای کمک به معیشت خانواده‌اش چند مرغ پرورش می‌داد. در سال ۱۹۲۳، سیسیل طبق روال هرساله، ۵۰ مرغ از ورنون استین، فروشنده‌ای در داگزبورگ، سفارش داد. اما ورنون به‌اشتباه یک صفر اضافی به سفارش اضافه کرد و ۵۰۰ مرغ پر سر و صدا جلوی خانه سیسیل تحویل داده شد. این اتفاق، که می‌توانست صرفاً یک دردسر باشد، به تصمیم شجاعانه‌ای منجر شد که صنعت مرغداری را متحول کرد.
سیسیل به‌جای بازگرداندن مرغ‌ها، آنها را نگه داشت، در آلونکی جای داد و ۱۸ هفته برای پروار کردنشان تلاش کرد. در آن زمان، ذائقه آمریکایی‌ها به سمت مرغ متمایل شده بود و دهه پررونق ۱۹۲۰ پول بیشتری در جیب مردم قرار داده بود. سیسیل با موفقیت ۳۸۷ مرغ را به رستوران‌ها و هتل‌ها فروخت و سود کلانی به دست آورد. سال بعد، او که به بوی مدفوع مرغ عادت کرده بود، ۱۰۰۰ مرغ دیگر سفارش داد و تا سال ۱۹۲۸، تعداد مرغ‌هایش به ۳۰ هزار رسید. این موفقیت باعث شد همسرش ویلمر شغل خود به‌عنوان گارد ساحلی را رها کند و به کسب‌وکار خانوادگی بپیوندد. این زوج به‌تدریج به «بارون‌های ثروتمند مرغداری» تبدیل شدند.
موفقیت سیسیل و ویلمر توجه کشاورزان دلاور را جلب کرد. تا سال ۱۹۲۸، حدود ۵۰۰ مزرعه جوجه گوشتی تنها در شهر سیسیل فعال بود. کشف ویتامین‌های A و D، کاهش مرگ‌ومیر مرغ‌ها و استفاده از گرمخانه‌ها در مقیاس صنعتی، این صنعت را بیش‌ازپیش گسترش داد. در نتیجه، رژیم غذایی آمریکایی‌ها تغییر کرد و مرغ، که زمانی کمتر از گوشت خوک و گاو مصرف می‌شد، به گوشت موردعلاقه مردم تبدیل شد.
اما سیسیل نتوانست از ثروتش برای مدت طولانی لذت ببرد. او و ویلمر یک قایق ۱۰ هزار دلاری به نام «وسوسه» خریدند که به دلیل آتش گرفتن موتورش منفجر شد و هر دو جان باختند. روزنامه‌های آن زمان بیش از مرگ آنها، به ثروتشان پرداختند. در سال ۱۹۸۳، نام سیسیل به‌عنوان بنیان‌گذار صنعت مرغداری آمریکا در تالار افتخارات زنان ایالت دلاور ثبت شد.
جالب است بدانید مرغ‌ها، که بومی اروپا نبودند، در دوره آهنین (۸۰۰ سال پیش از میلاد تا یک سال پیش از میلاد) چنان ارزشمند بودند که در مراسم خاک‌سپاری کنار اجساد انسان‌ها قرار می‌گرفتند. داستان سیسیل نشان می‌دهد چگونه یک اشتباه ساده می‌تواند تاریخ را تغییر دهد و صنعتی عظیم را بنیان بگذارد.
