
فکرشهر: شرکت ملی نفت ایران امروز با انتشار اطلاعیهای توقیف ساختمان شرکت ملی نفت ایران در لندن - که به «خانه» شرکت نفت ایران معروف است - را به عنوان خسارت پرونده کرسنت، تایید کرد.
در این اطلاعیهای آمده است که در پی رای دادگاه تجدیدنظر انگلیس مبنی بر تایید توقیف ساختمان متعلق به صندوق بازنشستگی کارکنان صنعت نفت در لندن، پیگیریهای حقوقی از مسیرهای قانونی و بین المللی برای لغو این حکم با جدیت ادامه دارد.
به گزارش فکرشهر از عصر ایران به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شرکت نفت، متن اطلاعیه شرکت ملی نفت ایران به شرح زیر است:
«به اطلاع مردم شریف ایران میرساند، در پی اقدامات متعدد حقوقی و قضایی انجام شده توسط شرکت کرسنت در محاکم بین المللی و با هدف توقیف اموال و داراییهای شرکت ملی نفت ایران در سراسر دنیا، متأسفانه اخیرا دادگاه تجدیدنظر انگلیس، رای دادگاه بدوی آن کشور دائر بر توقیف ساختمان متعلق به صندوقهای بازنشستگی، پس انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت در لندن را تایید کرد.
اقدامات حقوقی شرکت کرسنت جهت تصاحب این ساختمان از سال ۱۴۰۱ و متعاقب سالها پیگیری و مذاکره جهت حل اختلافات قراردادی آغاز و منجر به صدور رأی دادگاه بدوی در تاریخ ۲۷ فروردین ۱۴۰۳ شد.
این رای در مرحله تجدیدنظر نیز علی رغم دفاعیات تیمهای حقوقی و پیگیریهای به عمل آمده ازسوی مراجع ذیربط متاسفانه به دلیل قضاوت غیرمنصفانه وجانبدارانه محاکم بررسی کننده مورد تایید قرارگرفت و در نتیجه رفع توقیف ساختمان مذکور میسر نشد.
براین اساس، شرکت ملی نفت ایران خود را متعهد میداند کما فی السابق از طریق مراجع مسئول با استفاده از تمام ظرفیتهای حقوقی و سازوکارهای قانونی موجود و در هماهنگی کامل با دستگاههای ذیربط از جمله مرکز امور حقوقی بین المللی ریاست جمهوری، از فرصت استیناف و فرجام خواهی بهره برده و پیگیریهای حقوقی خود را در راستای نقض رای صادره و حفظ و صیانت از اموال و داراییهای کارکنان شریف صنعت نفت ادامه دهد.»
تاریخچه و مالکیت «خانه» شرکت ملی نفت ایران در لندن
خرید در دهه ۱۳۵۰
ساختمان شرکت ملی نفت ایران در لندن که به «خانه» شرکت نفت ایران معروف است در ۱۲ سپتامبر ۱۹۷۵ (برابر با ۲۱ شهریور ۱۳۵۴) توسط شرکت ملی نفت ایران خریداری شد.
این خرید در دوران حکومت پهلوی و به عنوان دفتر مرکزی اروپایی شرکت انجام شد.
ساختمان با سبک معماری بروتالیست بنا شده و بهگونهای طراحی شده بود که برخی عناصر آن یادآور کلیسای تاریخی وستمینستر در روبهروی خود باشد.
در دوران پهلوی از آن بهعنوان بزرگترین مرکز تجارت نفت ایران خارج از تهران استفاده میشد.
پس از انقلاب ۱۳۵۷، مالکیت این ساختمان همچنان نزد شرکت ملی نفت ایران ماند و به مدت نزدیک به ۵۰ سال در تملک ایران بود.
ارزش حقوقی و مالی ساختمان
اختلاف بر سر مالکیت
شرکت ملی نفت ایران در سال ۲۰۲۲ تلاش کرد مالکیت رسمی ساختمان را به صندوق بازنشستگی کارکنان صنعت نفت منتقل کند تا آن را از دسترس طلبکاران خارج نماید. اما دادگاه تجارت لندن این انتقال را «معاملهای برای فرار از دست طلبکاران» تشخیص داد و حکم داد که این ساختمان همچنان دارایی شرکت ملی نفت ایران است و باید برای پرداخت بخشی از بدهیها به شرکت کرسنت منتقل شود.
قیمت و اهمیت اقتصادی
منابع حقوقی و رسانهای ارزش «خانه NIOC» را ۸۰ تا ۱۰۰ میلیون پوند برآورد میکنند.
این رقم در مقایسه با بدهی ۲٫۹ میلیارد دلاری ناشی از پرونده کرسنت، درصد کوچکی از خسارت را جبران میکند، اما اهمیتی نمادین دارد.
ساختمان در قلب پایتخت بریتانیا قرار دارد و نزدیکترین ملک دولتی ایران به پارلمان این کشور محسوب میشود.
علاوه بر این، ارزش تاریخی آن بهعنوان نمادی از روابط اقتصادی دهه ۷۰ میلادی میان تهران و لندن بر اهمیت آن میافزاید.