فکرشهر: «به نظر می‌رسد فردوسی‌پور و یارانش یک محاسبه بسیار غلط در ذهن خود دارند؛ جذب مخاطب به قیمت ابتذال. آنها حتما به خود می‌گویند این‌گونه آیتم‌ها پربازدید شده و خیلی‌ها هم خوششان آمده است، پس حتما کار درستی بوده و باید ادامه پیدا کند. معمولا ابتذال خریدار بیشتری دارد؛ همان‌طور که فروش فیلم «چارچنگولی» از آثار فاخر مرحوم عباس کیارستمی به مراتب بیشتر بود.»
به گزارش فکرشهر، روزنامه شرق در ستون «حرف اول» خود نوشت: «نود» همچنان یکی از معدود برنامه‌های پربیننده تلویزیون محسوب می‌شود. هر دوشنبه‌شب میلیون‌ها فوتبالی و غیر فوتبالی را پای شبکه سوم می‌نشاند و عادل فردوسی‌پور همچنان یک شخصیت یگانه در تلویزیون ایران به شمار می‌رود. با این حال مشخص است برنامه فردوسی‌پور آن برنامه یکه‌تاز دهه ٨٠ نیست. از شمار پیامک‌ها می‌توان فهمید که کمی از شمار میلیونی بیننده‌های نود کم شده است. این کم شدن بیننده البته امری طبیعی است. با وجود برنامه‌های مشابه، دسترسی همگانی به اینترنت و برنامه‌های پیام‌رسان گوشی‌های هوشمند، دیگر خیلی از فوتبالی‌ها تا دوشنبه منتظر نمی‌مانند تا خلاصه بازی‌های لیگ را از نود ببینند. در دهه گذشته، نود یکی از تنها مراجع مطلع شدن از ریز و درشت فوتبال ایران بود اما زمانه فرق کرده است.
آنهایی که وقت کافی برای بیدار ماندن تا انتهای برنامه را ندارند، ترجیح می‌دهند قسمت‌های جذاب برنامه را فردا از طریق سایت‌ها و کانال‌های تلگرامی مشاهده کنند. بخش عمده‌ای از ریزش بیننده به همین دلایل بوده و از اختیار فردوسی‌پور هم خارج است. در دهه ٨٠ این فرصت وجود نداشت. اگر نمی‌توانستید تا بامداد سه‌شنبه پای نود بنشینید، دیدنی‌های مهمی را از دست می‌دادید. در این میان عوامل نود برای حفظ بینندگانشان سعی می‌کنند بخش‌های جدیدی به برنامه اضافه کنند.. از تحلیل‌های با کیفیت گرفته تا آیتم‌هایی با چاشنی طنز و سرگرمی. فردوسی‌پور به خوبی می‌داند بخشی از بینندگانش که خیلی هم عاشق فوتبال نیستند، نود را به خاطر شخصیت خود او، چالش‌هایش و بخش‌های سرگرم‌کننده نگاه می‌کنند. با این حال آن چه عادل را در مسیری کاملا اشتباه قرار داده، افراط در به اصطلاح بامزه کردن برنامه‌اش است. نود ماه‌هاست حالت یک برنامه «زرد» را به خود گرفته است؛ لودگی و ابتذال بر بخش‌هایی از این برنامه سایه افکنده است.
همین چند برنامه‌ای که در سال ٩٦ پخش شده، نمونه‌های کاملی از ابتذال‌گرایی نود است. در ویژه‌برنامه نوروزی، مجری برنامه با شور و شعف از وجود یک بخش بسیار بامزه با نقش‌آفرینی ملی‌پوشان خبر داد. نویدهای چندباره فردوسی‌پور بیننده را وسوسه کرد منتظر بماند تا ببیند چه شاهکاری قرار است از شبکه سوم پخش شود. شاهکار مد نظر فردوسی‌پور از این قرار بود که پنج، شش بازیکن تیم ملی دور هم نشسته بودند و جملاتی سبک و بی‌محتوا را نثار هم می‌کردند. آنتن تلویزیون دقایقی به این اختصاص داشت که چند بازیکن تیم ملی، به بزرگی بینی یکی از هم‌تیمی‌هایشان بخندند! این بود آیتم بسیار جالب برنامه نود! مطمئنا با هر استانداردی این آیتم یک هجو و ابتذال محسوب می‌شود و تماشای آن برای بسیاری همراه با شرمندگی بود نه لذت بردن. این ابتذال در این هفته هم تکرار شد و این مرتبه هم عادل از مصاحبه تماشایی و جالب با بازیکنان تیم قهرمان لیگ خبر داد. داستان دوباره تکرار شد. پنج بازیکن دور هم نشستند و سطحی‌ترین صحبت‌ها را با گزارشگر نود انجام دادند و گزارشگر هم از این گل‌وبلبل‌گفتن‌ها لذت می‌برد. باز هم ترویج مسخره کردن دیگران. صحبت‌هایی که در این آیتم‌های مثلا جالب نود رد و بدل شد، حتی شنیدنش در تاکسی هم باعث شرمندگی شنونده می‌شود چه برسد به این که از سوی ملی‌پوشان شناخته شده فوتبال ایران، آن هم از یک برنامه پربیننده تلویزیونی پخش شود. آیا خود عادل فردوسی‌پور حاضر است یک بار در جمع خانوادگی این آیتم‌های مبتذل را نگاه کند؟
این صحبت‌های بی‌ارزش آن‌قدر خجالت‌آور بوده که صدای کاپیتان تیم پرسپولیس را هم درآورد و او تأکید کرده این بازیکنان فراموش کردند چه جایگاهی دارند. پیشکسوتان هم به شدت به این نمایش ابتذال تاختند. این که افرادی در این جایگاه درکی از موقعیت اجتماعی خود ندارند و در این زمینه آموزشی ندیده‌اند، بحث جدایی است، اما موضوع اصلی این است که رفتار نود به مراتب سخیف‌تر از این به اصطلاح ستاره‌هاست. در سال‌های اخیر نود از این دست آیتم‌ها کم نداشته است؛ هر ساله به مناسب نوروز چند بازیکن شناخته‌شده فوتبال ایران را که در دوره بازی‌شان نماد بی‌انضباطی و بی‌اخلاقی بودند دور هم جمع می‌کند تا این استادان به شوخی‌های سطحی بپردازند و با این روش یک آیتم شاد و بی‌نظیر تولید شود. افرادی که در دوران بازی خود برای تیترِ یک شدن به دنبال رفتارهای نامتعارف و بی‌انضباطی بودند، حالا هم پاتوق خوبی پیدا کردند؛ نود.
به نظر می‌رسد فردوسی‌پور و یارانش یک محاسبه بسیار غلط در ذهن خود دارند؛ جذب مخاطب به قیمت ابتذال. آنها حتما به خود می‌گویند این‌گونه آیتم‌ها پربازدید شده و خیلی‌ها هم خوششان آمده است، پس حتما کار درستی بوده و باید ادامه پیدا کند. معمولا ابتذال خریدار بیشتری دارد؛ همان‌طور که فروش فیلم «چارچنگولی» از آثار فاخر مرحوم عباس کیارستمی به مراتب بیشتر بود. نود گویا می‌خواهد مخاطبان چارچنگولی را برای خودش نگه دارد و به همین دلیل تخت گاز در این مسیر می‌راند. طنز ماجرا اینجاست؛ عادل فردوسی‌پور که یکی از خوش‌نامان روزگار است، به درستی از مدل موی محسن مسلمان ایراد می‌گیرد. گویا عادل برنامه خود را به دقت نمی‌بیند؛ مدل موی این بازیکن هر چقدر هم غیرموجه باشد، از آیتم مصاحبه گزارشگر نود با بازیکنان پرسپولیس و تیم ملی موجه‌تر است.»
