فکرشهر: «کاش راه مذاکره مردمی با غرب باز بود و انگشت اتهام به سوی مذاکره‌کنندگان مردمی نشانه نرود تا ثابت شود به گفته آقای ظریف هیچ ایرانی را نباید تهدید کرد. اینجا ایران است؛ قدیمی‌ترین تمدن جهان که به گفته ویل دورانت - تاریخ‌نگار آمریکایی - یکی از ۱۰ حوزه تمدنی و تمدن‌ساز جهان به شمار می‌رود.»
به گزارش فکرشهر، نعمت احمدی، حقوقدان، در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: «شورای عالی امنیت ملی که ریاست آن بر عهده آقای حسن روحانی، رییس‌جمهور است، از آقای الیاس حضرتی، رییس کمیسیون اقتصادی مجلس و نیز آقای حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، رییس سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس به هیات عالی نظارت بر رفتار نمایندگان شکایت کرده است؛ علت شکایت به دلیل پیشنهاد مذاکره با آمریکا توسط این دو نماینده شاخص مجلس شورای اسلامی است. ظاهرا مصوبه شورای عالی امنیت ملی هر نوع مذاکره با آمریکا را ممنوع کرده است.
نگارنده در نوشته پیش رو از منظر دیگری با استناد به ضرب‌المثل معروف «صلاح مملکت خویش خسروان دانند» مطلب را پی می‌گیرم. لابد مسئولان شورای عالی امنیت ملی صلاح را در این دیده‌اند که با آمریکا مذاکره نشود اما پرسش این است که آیا صحبت کردن راجع به مذاکره با آمریکا یا پاسخ دادن به گفته‌های مسئولان آمریکا، جایی که گفته آنان خلاف واقعیت است، از طرف مردم عادی و بیرون از دولت هم ممنوع است؟ چرا نباید پاسخ داد یا راهکاری را ارایه کرد؟
مدتی قبل آقای دونالد ترامپ در قضاوتی غیر واقعی نسبت به اوضاع داخلی ایران و وضع اقتصادی ما، سخنانی نزدیک به این مضمون داشت که از وقتی من رییس‌جمهور آمریکا شدم اوضاع ایران کاملا فرق کرده است و در همه شهرها شورش است و تکه‌ای نان پیدا نمی‌شود. وقتی راه گفت‌وگو یا راه رفت‌و‌آمد دیپلمات‌های دو کشور بسته باشد، معاندین و مخالفین کانال ارتباط با دشمنان کشور خواهند شد. در سال‌های نه‌چندان دور گروه‌هایی از اتحادیه اروپا یا شخص گزارشگر سازمان ملل آقای گالیندوپل به ایران می‌آمدند و با روزنامه‌نگاران، فعالان سیاسی و وکلا در دفتر سازمان ملل در تهران گفت‌وگو می‌کردند. به این نوع گفتمان، کانال ارتباطی نمی‌گویند بلکه مذاکره غیر دولتی‌ها و فعالان با افرادی که مسئولیت میز ایران را در اختیار داشتند، می‌گویند. نگاه کنید به گزارش گالیندوپل یا موریس دینی کاپیتور و تفاوت گزارش آنان را با گزارش دیگر گزارشگران که به ایران نیامدند اما کانال ارتباطی آنان کسانی بوده و هستند که به هر علت موافق ایران و شرایط موجود و حاکم نیستند. هر چند جای این پرسش باقی می‌ماند که چرا باید برای ایران گزارشگر ویژه تعیین شود، به باور نگارنده بخشی از این وضع یعنی تعیین گزارشگر ویژه برمی‌گردد به نوع رابطه ما با جهان خارج و محدودیت‌هایی که به زعم نگارنده غیر ضرور هستند، ولی اصرار داریم که این محدودیت‌ها نه‌تنها کم نشوند بلکه گسترش پیدا کنند. وقتی قطع رابطه به وجود می‌آید نیروهایی فعال می‌‌شوند که عناد دارند.
برای نمونه همین اظهار نظر آقای ترامپ که در ایران به خاطر تکه‌ای نان چه‌ها که نمی‌کنند، کافی است نماینده‌ای از آمریکا به هر شهر از شهرهای ایران که مدعی‌اند به خاطر تکه‌ای نان شورش می‌شود بیاید و در یک فراخوان سمن‌ها و فعالان آن شهر از مردم بخواهند ظرف دو، سه ساعت هواپیمای حامل نماینده آمریکا را پر از نان بکنند تا به رای‌العین ببینند اطلاعاتی که به رییس‌جمهور آمریکا داده‌اند به کلی عاری از حقیقت است. هر چند اگر خواستار واقعیت باشند کافی است از تصاویر ماهواره‌های خود زمانی که حادثه‌ای در کشور مانند سیل یا زلزله اتفاق می‌افتد واقعیت را ببینند که کاروان‌های حامل کمک‌های مردمی از هر سو به طرف محل حادثه‌دیده در حرکت است. وقتی کانال ارتباطی قطع باشد اظهار نظرهایی از این دست از زبان مخالفان نظام که منبع اطلاعاتی آنان افراد خاصی هستند امری طبیعی است.
کاش می‌شد ترتیبی داد تا نمایندگان واقعی مردم آمریکا به ایران می‌آمدند و به‌عینه می‌دیدند که مردم علی‌رغم سایه سنگین تحریم‌های ظالمانه به زندگی معمولی خود مشغول هستند. میلیون‌ها دانش‌آموز و هزاران دانشجو در مدارس و دانشگاه‌ها مشغول به تحصیل هستند.
همین فعالیت موشکی ایران که خار چشم دشمنان کشور شده است، توسط دانشمندان ایرانی صورت می‌گیرد. ایران بر خلاف نظر آقای ترامپ بعد از جنگ‌های روسیه با کشورمان که منجر به عهدنامه‌های گلستان و ترکمانچای و آخال و اتفاقا اجماع کشورهای آن روزگار باعث شکست ایران شد، در کدام جنگ ایران شکست خورده؟
آمریکا در ویتنام به بهانه مبارزه با کمونیسم هرچه در توان داشت به کار برد اما مفتضحانه شکست خورد. در عراق و افغانستان و هر کجا که به عنوان ابرقدرت وارد شد، پیروزی در کارنامه خود ثبت نکرد اما ایران زمانی که در ضعف کامل بود، با ابرقدرت شرق، شوروی با مذاکره‌ای زیرکانه درافتاد و مانع جدایی آذربایجان شد. از جنگ‌های جنوب رییسعلی دلواری می‌گذرم که انگلستان را سر جای خود نشاند.
کاش راه مذاکره مردمی با غرب باز بود و انگشت اتهام به سوی مذاکره‌کنندگان مردمی نشانه نرود تا ثابت شود به گفته آقای ظریف هیچ ایرانی را نباید تهدید کرد. اینجا ایران است؛ قدیمی‌ترین تمدن جهان که به گفته ویل دورانت - تاریخ‌نگار آمریکایی - یکی از ۱۰ حوزه تمدنی و تمدن‌ساز جهان به شمار می‌رود.»
