فکرشهر: فرهاد صدای بسیار محزون و صادقانه‌ای داشت و در انتخاب اشعار بسیار دقت داشت. البته شرایط تاریخی هم بی‌ارتباط با تولید این آثار نبود؛ تا آنجا که او یکی از چهره‌های ماندگار موسیقی ایران شد. از ویژگی‌های مهم آثار فرهاد مهراد خلق آثاری متناسب با نیاز و خواست جامعه است...
به گزارش فکرشهر، عبدالجبار کاکایی، شاعر و ترانه‌سرا، به مناسبت زادروز فرهاد مهراد در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت: «امروز هفتادوششمین زادروز فرهاد مِهراد خواننده، آهنگساز و نوازنده پاپ - راک اهل ایران است. (۲۹ دی ۱۳۲۲ در تهران) فرهاد «صدای بی‌صدای» مردم بود و توانست با آوای گیرا و تأثیرگذارش تحولی زیبا و شگرف در موسیقی بوجود آورد و شاید باید سال‌ها بگذرد تا بتوان به تعریف درستی از سبک خوانندگی او دست پیدا کرد. نکته مهم در آثار او توجه ویژه به ترانه‌های اجتماعی است که سبب تمایز او از دیگر خوانندگان هم‌نسلش بود.
فرهاد مهراد ملودی‌ها و ریتم‌های غربی را با کلام فارسی تلفیق کرد و سبک و شیوه‌ای را که مورد پذیرش جامعه آن روز بود، بوجود آورد؛ سبکی که هنوز هم اثراتش مانده و نسل‌های بعد از او هم علاقه‌مند به این شیوه شدند.
فرهاد صدای بسیار محزون و صادقانه‌ای داشت و در انتخاب اشعار بسیار دقت داشت. البته شرایط تاریخی هم بی‌ارتباط با تولید این آثار نبود؛ تا آنجا که او یکی از چهره‌های ماندگار موسیقی ایران شد. از ویژگی‌های مهم آثار فرهاد مهراد خلق آثاری متناسب با نیاز و خواست جامعه است؛ دوره‌ای که تحت تأثیر سقوط رژیم پهلوی و روی کار آمدن انقلاب اسلامی بود و شرایط لازم برای خلق چنین آثاری بوجود آمد؛ آن هم با وجود مخاطبی که بیش از پیش نسبت به آثار هنری دقت به خرج می‌دادند. اما امروز چنین شرایطی مهیا نیست. ترانه‌سراها با محدودیت‌های بیشتری در کار خود مواجه هستند و از طرفی رسانه‌های رسمی هم با محدودیت بیشتری در توجه به موضوعات اجتماعی روبه‌رو هستند. بنابراین عجیب نیست که ببینیم ترانه‌سراهای امروز ترجیح‌شان به کارهایی باشد که کمترین ریسک را در دریافت مجوزهای لازم برای پخش داشته باشد.
این در حالی است که اغلب ترانه‌سراها به کارهای اجتماعی علاقه بیشتری دارند اما نمی‌توان منکر این شد که ترجیح می‌دهند نتیجه کارشان به‌گونه‌ای باشد که مانعی در اجرای کنسرت یا انتشار آلبوم‌ها ایجاد نشود. متأسفانه این باید و نبایدها ترانه‌سراها را به سویی سوق داده که شاهد هر چه نحیف و ضعیف‌تر شدن ترانه‌های اجتماعی هستیم.
نکته دیگر این که بازتاب آثار اجتماعی تنها در شعر عرضه می‌شود و آن چه در ترانه‌های امروزی بسیار دیده و شنیده می‌شود اغلب کارهای عاشقانه و بی‌ربط با فضای کنونی جامعه است؛ چرا که پرداختن به این موضوعات بازخورد مالی و مشکلات اداری کمتری برای تولیـــــدکنندگان خواهد داشت.»
