فکرشهر ـ مجید باباعلی : «جید»، درلغت به معنی خوب، نیكو، پسندیده، زیبا و گردن فراز است، اما در فرهنگ ما به  آدم بی دین و ایمان و بی خدا می گویند «جید»! «جید»، مظهر طول عمر و ثروتمندی هم هست؛ مثلا می گویند «فلانی قدهِ یه جیدی پول داره» یا «قدهِ یه جیدی عمر كرده!»...

فکرشهر: هرسال، یكی دو سه ماه بعد از عید، موسم «جیلُم» (غَله برون) كه می شد، گندم زارهای جنوب پُر می شدند از «گازرین»های مهاجر. گازرین ها می شدند وسیله سرگرمی ما بچه ها. آن ها را می گرفتیم و یك «كولور» (ساقه گندم خشك) در «ماتحت» آن ها فرو می كردیم و دسته جمعی و هماهنگ می خواندیم: «گازرین وووره بده وووره بده تا نون و خرمایت بدُم، تا نون وخرمایت بدُم»!!