فکرشهر: كتاب‌‌هاي تاريخ مفصل هستند و قطور، به دليلي ساده تاريخ تنها شرح افتخارات نيست، شرح بقاست و ماندن. به همين دليل نمي‌توان در نگارش تاريخ يكسره سراغ بخش افتخارات رفت، براي نوشتن شرح بقا و ماندن، بخشي از منابع خاطرات است و زندگينامه. در ايران اما منابع و خاطره و زندگينامه كمياب است و به سختي به دست مي‌آيد البته كه در جامعه ايراني تاريخ چندان محل رجوع نيست و پژوهش هم خيلي خريداري ندارد ولي باز پيدا مي‌شوند معدود آدم‌هايي كه پرسش دارند و در طلب پاسخ بايد به منابع رجوع كنند و تاريخ و خاطره.«سينما» و «تاريخ سينماي ايران» از اين قاعده عام مستثني نيست.