فکرشهر: «۱۸ خرداد ۱۳۷۶ هنوز نزدیک به دو هفته از انتخابات پرشور دوم خرداد گذشته بود. آن روزگار با وجود جوانی و تجربه اندک‌ اما خبرنگار مهم‌ترین حوزه خبری یعنی پارلمان در خواندنی‌ترین و پرشمارگان‌ترین روزنامه - ایران - بودم. سوژه دبیر عزیز آن مقطع سرویس سیاسی این بود که از من خواست از نمایندگان مجلس درباره حضور زنان در دولت آینده نظرخواهی بگیرم. موضوع نظرخواهی در آن روزهای ابتدایی پس از دوم خرداد یک نوع سدشکنی و از اهداف بلند یک نشریه دولتی خبر می‌داد. در نظرخواهی به سراغ ٢٠ تن از نمایندگان مجلس رفتم.