فکرشهر: ۹۵ سال پیش در چنین روزی، ۱۰ آبان سال ۱۳۰۶، عبدالمجیدمیرزا عین‌الدوله مرد! او فرزند احمدمیرزا عضدالدوله، پسر چهل‌وهشتم فتحعلی‌شاه بود و البته، از فعالان جدی حفظ استبداد و از مخالفان سرسخت مشروطه.
به گزارش فکرشهر، روزنامه خراسان در ادامه نوشت: «عین‌الدوله در تمام مدت عُمر ۸۲ساله‌اش، ویژگی اصلی شاهزادگان دنده‌پهن قجری را حفظ کرد؛ تکبر بی‌حد و حصر، بنده‌انگاشتن مردم و ستم‌پیشگی عجیب و غریبی که نمی‌شد برای آن دلیلی پیدا کرد!
عین‌الدوله در دوره مظفرالدین‌شاه بالاخره توانست زیرآب علی‌اصغرخان اتابک، مشهور به امین‌السلطان را بزند و صدراعظم شود. او در مسیر کسب قدرت، حمایت گسترده انگلیسی‌ها را داشت که حالا از اتابک خوششان نمی‌آمد. عین‌الدوله بعد از رسیدن به قدرت، دست به تغییرات گسترده‌ای در میزان مالیات‌ها زد و آنها را خودسرانه بالا برد. این اقدام، آن هم در شرایطی که مردم در گرداب مشکلات عدیده اقتصادی دست‌وپا می‌زدند، خشم عمومی را برانگیخت. عین‌الدوله به منصوبان خود دستور مقابله داد و درست در همین زمان بود که ماجرای اعتصاب بازاریان تهران به دلیل گران‌شدن قند پیش آمد و علاءالدوله، حاکم پایتخت، با به‌چوب‌بستن بازرگانان خوشنام این شهر، آتش در انبار باروت انداخت و انقلاب مشروطه آغاز شد.
برکناری عین‌الدوله یکی از خواسته‌های اصلی مردم در تمام مراحل قبل از پیروزی انقلاب مشروطه بود. با پیروزی مشروطه‌خواهان، عین‌الدوله کنار رفت اما کسی مزاحم او نشد و بازخواستی نکرد. با روی کار آمدن محمدعلی‌شاه و آغاز دوره استبداد صغیر، عین‌الدوله دوباره وارد میدان شد و دست به اقدامات شدیدی علیه مشروطه‌خواهان زد اما با فتح تهران در تیرماه ۱۲۸۸، او را دوباره از کار برکنار کردند ولی باز هم متعرضش نشدند! عین‌الدوله توانست با پرداخت پول و رشوه، نه‌تنها از پیگرد قانونی به جرم جنایت علیه مردم نجات پیدا کند بلکه حتی قول مساعد آقایانِ فاتح تهران را برای کسب مقام وزارت و نخست‌وزیری دولت مشروطه دریافت کرد! چندی بعد، عین‌الدوله در کابینه علاءالسلطنه، وزیر داخله و پس از آن، در پی استعفای مستوفی‌الممالک در سال ۱۲۹۲ش. نخست‌وزیر دولت مشروطه شد و حضور در صحنه سیاسی را تا اواخر دهه ۱۲۹۰ش. حفظ کرد. از این زمان به بعد، به دلیل کهولت سن، گوشه‌نشین شد و در نهایت در ۱۰ آبان ۱۳۰۶ در تهران درگذشت.»
