12دی روز حماسه و افتخار سعدآباد دشتستان

فکرشهر: 12دیماه سال 57 روزی که مردم انقلابی شهر سعدآباد هم صدا با سایر هموطنان خودبه ندای امام خمینی(ره) لبیک گفتند و علیه ستم حکومت پهلوی خروشیدند و با تقدیم سه شهید و تعدادی جانباز روزی پرافتخار در تاریخ فرهنگ خود ثبت کردند که این روز به نام 'سعدآباد' نام گرفت.

به گزارش فکرشهر از ایرنا، در واپسین روزهایی که نفس های رژیم ستم شاهی به شماره افتاده بود و شعارهای انقلابی و الله اکبر که سراسر ایران را فراگرفته بود و مردم ضربات خود بر پیکر تو خالی حکومت را شدت بخشیده بودند، مردم فهیم و بصیر سعدآباد در روز 12دی ماه 57 با شعارهایی همچون (الله اکبر، خمینی رهبر، شاه به این بی غیرتی هرگز نبیند ملتی، نهضت ما حسینیه رهبر ما خمینیه) علیه رژیم شاهنشاهی در این شهر به تظاهرات پرداختند. 
در این تظاهرات بر اثر تیراندازی عوامل شاهنشاهی به سوی مردم و انقلابیون سه نفر به نامهای سید باقر موسوی، عباس مشایخ و ناصردانشگر به شهادت رسیدند و شماری نیز از زن و مرد مجروح شدند.

امام جمعه سعدآباد در این باره گفت: مردم شهید پرور سعدآباد در روز 12دی سال 57 حماسه ای آفریدند به بزرگی و عظمت فرهنگ و باورشان، بر تارک افتخارات زرین آنان می درخشد. 
حجت الاسلام علیرضا کشاورز بارگاهی افزود: شهر سعدآباد همواره پیشتاز در عرصه فرهنگ و تمدن بوده و در تحولات سیاسی و اجتماعی قرن اخیر استان بوشهر و کشور سهمی بسزا داشته است. 
وی اضافه کرد: این شهر از دیرباز با مردمانی متدین، روشن فکر، تحصیل کرده و اندیشمند در میان شهرهای استان بوشهر به شهر فرهنگ شهرت یافته و همگام با تحولات سیاسی و اجتماعی ایران و جهان پیش رفت و با انقلاب اسلامی به رهبری پیر حماسه و عرفان به حرکت در آمد وکانون فعالیت انقلابیون شد و چون رودی خروشان به جوش وخروش آمد. 
امام جمعه سعدآباد، درباره اتفاقات روز 12 دی در اینش شهر بیان کرد: ماهها و روزهای قبل از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی فریاد مرگ بر شاه وسایر شعارهای انقلاب همانند استقلال آزادی جمهوری اسلامی از مساجد، حسینیه ها، خیابان ها، کوچه ها و پشت بام های این شهر به گوش می رسید.
وی افزود: همچنین این شهر گاهی میزبان تظاهرات مردمی سایر نقاط استان وشهرستان دشتستان بود و در دی ماه 57 ساکنان انقلابی شهر هر روز خود را با تظاهرات علیه حکومت طاغوت آغاز می کردند.
طوریکه صبح روز 11دی مردم انقلابی راهپیمایی وتظاهرات خود را ازمحل میدان انقلاب کنونی درشمال شهر آغاز وپس ازگذر از خیابان مقابل نمایندگی آموزش وپرورش(مدرسه13آبان کنونی در مجاورت خیابان معلم کوچه شهدا) وارد خیابان کارخانه برق شدند در حالی که مردم خشمگین وتظاهر کننده در حال شعاردادن علیه رژیم وگذر از این خیابان بودند با مخالفت های شدید ایادی رژیم پهلوی روبه رو شدند. 
انقلابیون وهدایت کنندگان تظاهرات از این رخداد پیش آمده در می یابند که باید واکنش های شدیدی از ناحیه حکومت در شهر اتفاق بیفتد، راهپیمایی روز یازدهم پس از این رخداد وبرخورد میان عوامل رژیم شاه ومردم انقلابی قبل از اذان ظهر جلو بانک ملی قدیم (نزدیک حسینیه شهدا کنونی در خیابان شهدا) با اعلام برنامه روز دوازدهم از ناحیه گردانندگان وبرپا کنندگان تظاهرات به پایان رسید. 

در شب 12دی 57 شهید موسوی وعده ای از انقلابیون برای شدت بخشیدن به حرکت انقلاب اسلامی درمنزل یکی ازمبارزان دور هم گرد می آیند وتحولات سیاسی واجتماعی کشور، دیدگاه های امام، نحوه رساندن پیام های امام به مردم وسرعت بخشیدن به انقلاب و خبرتهدید کیارستمی فرمانده پاسگاه ژاندارمری را با تظاهر کنندگان مورد بررسی قرارمی دهد و تصمیم می گیرند حرکت انقلاب را در شهر سعدآباد سرعت بیشتری بخشیده و راهپیمایی ها را گسترده تر از پیش برگزار کنند. 
ازجمله تصمیم های انقلابیون درآن شب این شد که مسیر تظاهرات و راهپیمایی فردا (روز 12 دی57 )ازمحل میدان انقلاب آغاز و از خیابان مقابل نمایندگی آموزش وپرورش و مرکز شهر عبورکنند و مراسم پایانی تظاهرات میدان جلوی پاسگاه ژاندارمری باشد. 
صبح روز 12 دی درحالی که آفتاب عالم تاب پرتوهای زرین خود را به ساکنان شهر هدیه می داد ودامن سرمای شب های تاریک و بلند ماه دی را برمی چید، جمعیت مشتاق امام وانقلاب از اقصی نقاط شهر به سوی محل تجمع راهپیمایی درمحل میدان انقلاب کنونی آمدند تا دین خود را به انقلاب اسلامی ادا کنند وحضور حماسی خود را به رخ دشمنان و بدخواهان اسلام وانقلاب بکشند. 

لحظاتی نگذشت که خیل جمعیت چون قطرات باران به هم پیوست و رودی خروشان پدید آورد جمعیت درحالی که شعار مرگ بر شاه، مرگ برحکومت پهلوی سرمی دادند از محل تجمع به سوی خیابان مقابل نمایندگی آموزش وپرورش وخیابان کارخانه برق به راه افتادند، جمعیت لحظه به لحظه بیشتر می شد وگویی مردم از مرگ نمی هراسیدند وبه استقبال شهادت می رفتند وامروز آمده بودند تا حادثه ای ماندگار بیافرینند وتاج کرامتی برسرنهند. 
تظاهر کنندگان از خیابان مقابل نمایندگی آموزش وپرورش عبور کردند و وارد خیابان کارخانه برق شدند و درحالی که صدای شعارهای آنان در همه شهر طنین انداز بود و به پاسگاه ژاندارمری می رسید، لرزه براندام ماموران انداخته بود و ماموران ژاندارمری با صدای شنیدن شعارها خود را آماده مقابله با تظاهر کنندگان کردند. 
دقایقی بعد خیل جمعیت درحالی که شعار می دادند 'شاه به این بی غیرتی هرگز ندیده ملتی، ارتش به این بی غیرتی هرگز ندیده ملتی' به میدان وکوچه مقابل پاسگاه ژاندارمری رسیدند و شهید موسوی وکسانی که شعار می دادند و هدایت تظاهرات را برعهده داشتند تظاهرکنندگان را دعوت به رعایت نظم و آرامش می کردند. 

استوار کیارستمی فرمانده پاسگاه ژاندارمری با بلندگوی دستی خود به تظاهر کنندگان اعلام کرد که از شعار دادن مقابل پاسگاه پرهیز کرده و متفرق شوند اما جمعیت به سخنان استوار کیارستمی توجه نکردند وبه شعار دادن مشغول شدند. 
درهمین لحظه کیارستمی به یکی از سربازان دستور داد به سوی جمعیت شلیک کند اما آن سرباز امر ایشان را اطاعت نکرد و از گشودن آتش روی جمعیت خودداری کرد. 
در این هنگام استوار کیارستمی که خون جلو چشمانش را گرفته بود به زانونشست وبا اسلحه خود قلب جمعیت را نشانه گرفت وگویی می خواست تهدید خود را عملی سازد و سر سپردگی خود را به اربابش شاه نشان دهد. 
تظاهر کنندگان باور نمی کردند که ایشان دست به چنین جنایت زشت و بی رحمانه ای بزند اما طولی نکشید که دستان پلید و نامبارک کیارستمی بر ماشه اسلحه اش رفت و صدای سفیر گلوله های شلیک شده از تفنگ استوار کیا رستمی قلب تظاهر کنندگان را نشانه رفت، عده ای ازتظاهر کنندگان بر زمین افتادند و درخون خود غلتیدند. 
فریاد الله اکبر جمعیت در فضا پیچید وخون شهیدان ومجروحان روی زمین جاری شد، عده ای از تظاهرکنندگان متفرق شدند عده ای تلاش می کردند مجروحان حادثه را به بیمارستان برازجان و سایر نقاط انتقال دهند و جمعی هم پیکر مطهر شهیدان موسوی و مشایخ را از طریق پشت بام ها به یکی از منازل انتقال دادند. 

شهید موسوی در همان لحظه اصابت گلوله به شهادت رسیده بود و پیکر مطهرش برای تغسیل، تشییع وخاک سپاری به امامزاده میرهداف انتقال یافت. 
شهید مشایخ که هنوز قلبش از طپش نیفتاده بود نیز از سوی انقلابیون برای مداوا به برازجان انتقال اما هنوز از شهر خارج نشده بودند که مرغ روحش به ملکوت اعلی عروج کرد و به خیل شهیدان انقلاب اسلامی پیوست و انقلابیون پیکر مطهرش را به امامزاده میرهداف انتقال دادند تا همراه شهید موسوی تشییع وبه خاک سپرده شوند. 
صبح روز 12 دی سال 57 شهر سعدآباد رنگ خون گرفت ونسیم عطر شهادت مشام جان ساکنان این شهر را معطر به رایحه شهادت کرد. 
خبرشهادت شهیدان موسوی و مشایخ روی آنتن های خبری رفت و در دفتر زرین شهادت نگاشته شد. 

عصر همان روز خیل جمعیت عاشق امام، انقلاب اسلامی و راه شهیدان از شهر سعدآباد و شهرها و روستاهای اطراف خود را به امامزاده میرهداف رساندند تا در مراسم تشییع پیکرشهیدان موسوی و مشایخ شرکت کنند. 
در حالی که مراسم با شور، حماسه و شعارهای انقلابی در امامزاده میرهداف در حال انجام بود از شهر سعدآباد برای جمعیت تشییع کننده خبر آورده شد که ناصر دانشگر در جلو پاسگاه به شهادت رسید. 
شهید دانشگر که از فعالان انقلاب در شهر برازجان بود با عده ای از مردم برازجان برای شرکت در مراسم تشییع جنازه شهیدان موسوی و مشایخ به سعدآباد آمده بودند. 
آنها وقتی به محل شهادت شهیدان موسوی و مشایخ می رسند شعاردادن علیه رژیم پهلوی را آغاز می کنند ودر میان جمعیت، شهید دانشگر که ازهمه باشور وتحرک بیشتری شعار می داد، نظر ماموران رژیم را به خود جلب کرده و مامورانی که از گروهان ژاندارمری برازجان برای برقراری نظم و سرکوبی تظاهرات به پاسگاه ژاندارمری سعدآباد آمده بودند سابقه و فعالیت شهید دانشگر را در برازجان می دانستند به سوی او شلیک کردند و شهید دانشگر نیز در همان مکانی که شهیدان موسوی ومشایخ به شهادت رسیده بودند به شهادت رسید. 
پیکر مطهر این شهید والامقام را نیز انقلابیون همراهش به زادگاهش برازجان انتقال دادند. 

آری 12 دی ماه سالروز شهادت شهیدان موسوی، مشایخ و دانشگر نقطه عطف و تاریخی و زرین ترین روز در تاریخ شهر سعدآباد به عنوان روز سعدآباد از ناحیه انقلابیون و مردم قدرشناس برگزیده و همواره مورد افتخار آنان است. 
یکی از شاهدان این حماسه و جانباز حادثه این روز گفت: صبح دوازدهم دی سال 57 ساعت حدود هشت بود که با اعضای خانواده در راهپیمایی ضد شاه شرکت کردیم. 
این درحالی بود که در روز قبل که مردم از راهپیمایی به خانه های خود رفتند غروب همان روز از سوی درجه داران پاسگاه به افرادی اطلاع داده شد که به تظاهر کنندگان پیغام داده شود که فردا 12 دی کسی مقابل پاسگاه یا اطراف آن نیاید که استوار کیارستمی فرمانده پاسگاه قصد کشتار و به خاک وخون کشیدن مردم را دارد. 

شهربانو قاسمی گفت: در آن زمان سن من حدود 19 سال بود در کوچه که رسیدم جمع زیادی از مردم شهر سعدآباد (بیش از 500 نفر) در یک محل جمع شده بودند. 
وی افزود: راهپیمایان مقابل ژاندارمری که رسیدند در این هنگام عوامل رژیم به مردم هجوم آوردند وشروع به تیراندازی کردند که تیری نیز به کتف و بالاتنه ام اصابت کرد و زخمی شدم. 
با کمک مردم به بیمارستان برازجان منتقل و بعد از یک هفته بستری در بیمارستان و بهبودی نسبی مرخص شدم و اکنون نیز جانباز 20 درصد هستم. 

الله کرم کرمی یکی دیگر از شاهدان عینی و یکی از جانبازان این حماسه گفت: شهر سعدآباد از جمله نخستین شهرهای کشور بود که مردم انقلابی آن علیه رژیم استبداد ستمشاهی به پا خاستند و تنها شهر استان است که بیشترین شهید را به انقلاب تقدیم کرده است. 
مردم این شهر از سال 56 وارد جرگه شهرهای مبارزه علیه رژیم استبداد ستم شاهی شدند و شهیدان سید باقر موسوی که در 12دی سال 57 و شهید محمد حسن سعادت که شهید جنگ تحمیلی هستند از هدایت گران حلقه مبارزاتی مردم این شهر بودند. 
تظاهرات و اعتراضات در ابتدای نیمه دوم سال 57 در این شهر به موازات سایر نقاط کشور شدت گرفت تا این که از ابتدای ماه دی هر روز مردم ساعاتی را برای تظاهرات و شعار دادن علیه شاه و ایادی او به خیابان ها می ریختند. 
تا این که عصر روز یازدهم دی سال 57 که مردم از راهپیمایی بر می گشتند قرار فردا دوازدهم ساعت هشت صبح را در میدان انقلاب کنونی گذاشتند.
بالاخره صبح دوازدهم جمع کثیری از مردم در محل تجمع حضور یافتند و با شعارهای کوبنده به سمت ژاندارمری یا میدان شهدای کنونی حرکت کردند تا این که ساعت 10 و 30دقیقه از جانب فرمانده ژاندارمری به سوی مردم آتش گشوده شد که در این بین 2 نفر شهید و 10نفر نیز مجروح شدند. 

من نیز یکی از آن مجروحان بودم که بشدت از ناحیه شکم و پهلو مجروح شدم و پس از انتقال به بیمارستان برازجان به بیمارستان نمازی شیراز اعزام که پس از سه هفته بستری در این بیمارستان معالجه و مرخص شدم. 
نماینده ولی فقیه در استان بوشهر نیز در دیدار با ستاد برگزاری یادواره شهدای این روز و شهدای دفاع مقدس شهر سعدآباد اظهار داشت: 12 دی ماه یادآور شجاعت‌ها، رشادت‌ها و روح ولایت مداری، دین خواهی و مبارزات ضد استبدادی به رهبری روحانیت و حضرت امام(ره) و تقدیم شهدایی در منطقه سعدآباد است.

آیت الله غلامعلی صفایی بوشهری یادآور شد: سعدآباد در طول تاریخ استان بوشهر همواره منطقه‌ای که دارای علمایی بزرگ و مردمان بسیار مؤمن و متدینی بوده است.
وی با بیان اینکه مردم متدین سعدآباد در جریان انقلاب و دفاع مقدس نقشی مهم داشتند گفت: مردم منطقه سعدآباد در زمان انقلاب و دفاع مقدس نشان دادند که با فرهنگ، ولایتمدار، جهادگر، حاضر در صحنه و در مسیر اهداف مقام معظم رهبری هستند.
بیشترین شهدای انقلاب در استان بوشهر، متعلق به دشتستان است که 7 شهید در مقابله با رژیم ستمشاهی تقدیم انقلاب کرده اند. 
از بین این هفت شهید، شهیدان سید محمد باقر موسوی، ناصر دانشگر و عباس مشایخ در 12دی ماه سال 57 در شهر سعدآباد در تظاهرات علیه رژیم شاه مقابل ژاندارمری سعدآباد مورد اصابت گلوله قرار گرفتند و به شهادت رسیدند.
شهر سعدآباد از توابع شهرستان دشتستان در فاصله 80 کیلومتری شمال شرق بوشهر واقع است.