دانشگاه آزاد برازجان نیازمند مدیریتی عمل گراست

فکرشهر: قریب به ۲ سال پیش که آن مطالب، حرف ها، حدیث ها، مقالات، تحلیل ها و نقدها بر عملکرد مدیریتی دانشگاه آزاد واحد دشتستان (برازجان) مطرح گردید، اگر کسی می گفت که دو سال دیگر نه تنها مشکلات موجود حل نخواهد شد بلکه حاصل تمام فداکاری ها و تلاش های دلسوزان و ساعیان عرصه ی علم و فرهنگ دشتستان در پستوی اتاق مدیران دانشگاه آزاد واحد برازجان رنگ می بازند و تلاشی درخور برای تبلور و رشد اولین دانشگاه شهر برازجان نمی شود، بی شک می گفتیم که یا او از شهر دیگر آمده و آرمان های ترقی خواهانه ی دشتستانی را ندارد و یا اینکه ماموریتی برای دلسردی از جانب اشخاصی خاص دارد و می‌خواهد در مجموعه بدبینی را القا نماید؛ اما امروز در نهایت ناباوری شاهدیم که اکثر آمال و اهداف و آرمان ها را باید در واحدهای به مراتب کوچکتر از واحد دشتستان شاهد باشیم و به منصه ی ظهور رسیدن آن‌ها را به خاطر اهمال مدیران دانشگاه بیخیال شویم و واحدهای دیگر با درجات به مراتب کم تر بشوند الگو و مرادمان.

بهتر است روی سخنم با جناب آقای دکتر عبداللهی باشد که دلسوزی ایشان بر همگان مبرهن است.

جناب آقای عبداللهی

می‌دانیم که این روزها به واسطه ی سکانداری دانشگاه آزاد مرکز استان چقدر گرفتارید، اما چاره ای دیگر جز بیان برخی مشکلات با جنابعالی نمانده است.

جناب آقای دکتر

اجازه دهید از امیدواری هر ساله در نقل مکان کردن به ساختمانی آغاز کنیم که در قامت و قواره ی نام دانشگاه آزاد باشد.

*همگان می دانیم که جذب اعتبار در شرایط کنونی کشور برای واحدهایی در سطح دشتستان همچون عبور شن از ساعت شنی است و گاه سخت‌تر.
حال که ساختمان های مجتمع جدید آموزشی با آن وسعت مثال زدنی تا این مرحله از پیشرفت فیزیکی رسانده شده است، چرا باید شاهد تاخیر و توقف یک ساله در ادامه روند ساخت آن بوده و مستهلک شدن آن را نظاره گر باشیم؟
البته لازم است معروض دارم که نه تنها مجتمع جدید، بلکه اکثر فعالیت های عمرانی دانشگاه دشتستان در حال میل به سمت صفر می باشند.

*همگان می دانیم که حمایت از نخبگان از وظایف ذاتی نهادهای دانشگاهی است؛ برخی مواقع با جذب و برخی مواقع با هدایت آنها به سمت مجراهای خاص که بتوان از توان آنها به بهترین نحو ممکن در جهت اعتلای هرچه بیشتر استفاده برد.
این مهم نه تنها جایگاه واقعی خود را در واحد دشتستان به دست نیاورده، بلکه در برخی موارد شاهد تسویه حساب برخی از اعضای هیات علمی و حق التدریس با سابقه و مورد وثوق دانشجویان این دانشگاه نیز بوده ایم، در حالی که یکی از معیارهای تعیین سطح کیفی و بار علمی هر واحد دانشگاهی اعضای هیات علمی و اساتید باتجربه حق التدریس آن واحد می باشد.

*همگان می‌دانیم درآمد پایدار در هر دستگاهی باید به عنوان یکی از رئوس هرم برنامه‌ریزی قرار گیرد.
نظر به این که ابعاد فعالیت دانشگاه های آزاد اسلامی نسبت به سایر دانشگاه ها دارای وسعت بیشتری می باشد، این موضوع جهت پایداری هرچه بیشتر به واسطه سابقه درخشان دانشگاه های آزاد از درجه اهمیت بالاتری برخوردار است.
شرکت های دانش بنیان می توانند به عنوان بال معاضدتی در هر مجموعه‌ای از جمله دانشگاه ها ورود داده شوند و این موضوع را به سرانجام برسانند و فرموده رهبر معظم انقلاب مؤید این موضوع است که ایشان فرمودند: «شرکت‌های دانش‌بنیان هم علمند، هم اقتصادند»، اما متاسفانه هیچ حمایتی از طرح های دانش بنیان در واحد دشتستان صورت نگرفته تا با جذب سرمایه‌گذار بتوان هم گرهی از مشکلات منطقه ای را گشود و هم در اقتصاد دانشگاه مؤثر افتد.

*همگان می‌دانیم که دانشگاه دشتستان یکی از پیش‌قراولان حرکات علمی و فرهنگی در دهه ی گذشته بوده است و می توانست در همان جایگاه و شاید بالاتر از آن نیز قرار داشته باشد، لیکن فعالیت‌ها و سیاست های اخیر دانشگاه مدتی است ذهن ها را درگیر این موضوع کرده که آیا از دست دادن چندین رشته ی کارشناسی ارشد (که می‌بینیم دانشگاه های دیگر برای به دست آوردن همان رشته ها چه تقلا هایی که نمی کنند) در راستای همان رشد و حرکت رو به جلو است یا باز هم باید شاهد از دست دادن بقیه داشته هایمان باشیم؟
بگذریم از این که مدتی است عطای اضافه شدن رشته های جدید را نیز به لقایش بخشیده ایم.

*همگان می دانیم که دانشگاه آزاد واحد دشتستان در دو سال پیش تا به امروز دارای افت محسوس تعداد دانشجو شده است، درصدی اندک از این تعداد به واسطه ی شرایط کلی حاکم بر دانشگاه هاست اما درصد عمده‌ای از آن به دلیل ضعف های موجود مدیریتی واحد است؛ آنجا که به زعم بسیاری نیاز به تدوین راهبرد جهت اصلاح است خلا وجود دارد.

چه بخواهیم و چه نخواهیم، رقابت جهت جذب دانشجو در تمامی شهرها علی الخصوص شهرهای دارای پتانسیل محدود در بین واحدهای دانشگاهی به وجود آمده و آنی موفق تر است که آنی به نظاره ننشیند و با برنامه های مدون و کاربردی و بالابردن سطح کیفی و امکانات خود در جلب رضایت و حضور دانشجویان بالقوه بکوشد و حتی به هم افزایی نیز تفکر نماید؛ رسیدن به این مهم در شعار نیست، باید عملگرا بود، باید با استقلال عملی که برای واحدهای زیرمجموعه تعریف می‌شود زمینه را برای جذب هرچه بیشتر دانشجو و به تبع آن هیات علمی مهیا نمود.

و بالاخره همگان می دانیم که دانشگاه محیطی برای رشد و تعالی دانشجویان در عرصه های علمی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی است که به صورت کار گروه در قالب انجمن ها و تشکل های دانشجویی شکل می گیرد، ولی متاسفانه از این پتانسیل در این دو سال اخیر در این واحد دانشگاهی استفاده ی کافی و وافی نشده و حتی بسیاری از دانشجویان فعال و خوش فکر به دلیل سخت گیری در انجام امور اداری قید فعالیت های دانشجویی که نبض دانشگاه ها با این فعالیت ها می تپد را زده اند.

دکتر عبداللهی ارجمند

از اطاله کلام عذر تقصیر دارم اما از عملکرد مدیریتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دشتستان (برازجان) بیم آن را داریم که امور و احوالات را به جایی برساند که بیت شعر ذیل به ذهن همگان متبادر شود و همانا آن روز، روز افول ماست:

«از طلا بودن پشیمان گشته ایم
مرحمت فرموده ما را مس کنید»

نام محفوظ