فکرشهر: یک خطیب و کارشناس مسائل دینی با تاکید بر این موضوع که اثرات صلح امام حسن (ع) بسیار زیاد است گفت: شیعه پس از صلح امام حسن (ع) بود که توانست رشد کند و نسبت به شناخت دشمن هشیارتر باشد. اینها از جمله اثرات صلح امام حسن (ع) به شمار می‌آیند.
به گزارش فکرشهر، حجت الاسلام والمسلمین محمد تقی ربانی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه صلح امام حسن (ع) را می‌توانیم از بعد اجتماعی و دینی مورد بحث و ارزیابی قرار بدهیم، اظهار کرد: اینکه بخواهیم با نگاه بشری به صلح امام حسن (ع) بنگریم نگاه درستی نیست چرا که ائمه (ع) همگی میزان حق هستند و باید حق را با رفتار و منش آنها بسنجیم. خداوند خطاب به پیامبر (ص) می‌فرماید: تو در صراط مستقیم هستی و ما در حق بودن و نحوه رفتار و کنشگری‌های اهل بیت (ع) هیچ ظنی نداریم اما اگر بگوییم ما می‌خواهیم از این رفتارهای اهل بیت (ع) درس زندگی بگیریم آن وقت است که می‌توانیم جریان صلح و سایر جریان‌های زندگی اهل بیت (ع) را برای خود الگو قرار بدهیم.
این کارشناس مسائل دینی ادامه داد: اهل بیت (ع) و به ویژه امام حسن (ع) به خاطر خداوند آن اقدامی که باید انجام بگیرد را انجام می‌دهند چه عده‌ای از آن خوششان بیاید و چه عده‌ای از آن دلگیر شوند. در تصمیم گیری‌ها و اقدامات ملاک رفتارها، خداوند است. در زمانی که امام حسین (ع) هم به کربلا سفر می‌کردند خیلی‌ها می‌گفتند خانواده را با خود نبرید اما امام حسین (ع) فرمودند به من چنین دستور داده شده است. در رابطه با صلح امام حسن (ع) نیز همین مسئله وجود دارد. خیلی‌ها به امام حسن (ع) برای صلح خرده گرفتند اما امام(ع) کاری را انجام دادند که دستور خداوند بود.
ربانی در ادامه یادآور شد :یکی دیگر از نکاتی که در رابطه با صلح امام حسن (ع) می‌توانیم به آن اشاره کنیم این است که انسان برای حفظ دین باید آبروی خود را به میان بگذارد. در سیره رفتاری امام حسن (ع) وارد شده که ایشان شجاعت و جنگ آوری را از پیامبر اسلام (ص) به ارث برده بودند و در جنگ جمل امامی بودند که تمام کوفه را گرد هم جمع کردند اما برخی در تاریخ می‌خواهند شخصیت حضرت را طور دیگری نشان بدهند. در تمام دوران زندگی امام حسین (ع) و تا زمانی که معاویه زنده بود امام حسین(ع) نیز در صلح امام حسن (ع) پایبند بود. همین پایبندی به عهد و وفا بود که توانست واقعه کربلا را به این زیبایی و ماندگاری رقم بزند. پس از این واقعه بود که شیعه توانست نکته‌هایی را به عنوان جغرافیای شیعه پیدا کند تا در آنجا رشد کرده و زیرسازی‌هایی برای کربلا انجام بدهد و نسبت شناخت دشمن هشیارتر شد.
وی در ادامه با اشاره به موضوعاتی همچون تکلیف گرایی، حفظ دین، مصالح عمومی، حفظ جان شیعیان، عدم حمایت مردم و خیانت برخی فرماندهان را از جمله دلایل صلح امام حسن (ع) برشمرد و گفت: عده‌ای بر این باورند که علت اصلی صلح امام حسن (ع) انجام وظیفه بود و اگر صلح امام حسن (ع) را انجام تکلیف الهی بدانیم به این معنی است که خداوند چنین وظیفه‌ای را برای حضرت تعیین کرده است و ما نمی‌توانیم هیچ خرده‌ای بر آن بگیریم. حفظ دین نیز محوری‌ترین عنصر فعالیت امامان (ع) بود و حفظ جان شیعیان نیز باید از سوی اهل بیت (ع) صورت می‌گرفت. به همین دلیل بود که امام حسن (ع) صلح را در آن زمان بر قیام ترجیح دادند. می‌توانیم بگوییم دنیاگرایی، عدم رشد سیاسی و تبلیغات معاویه نیز در خیانت فرماندهان تاثیرگذار بود و اینها دلایلی بود که امام حسن (ع) صلح و سازش را بر سایر مصالح ترجیح داد تا این صلح و سازش مقدمه قیامی عظیم و ارزشمند باشد که تا سالیان سال تاثیر و نام آن باقی بماند. اینها بخشی از اثرات صلح امام حسن (ع) محسوب می‌شوند.
