خط و نشان های «الماسی» برای نفتی ها/ عضو لیست امید نبودم

فکرشهر: نماینده ی شهرستان های دیر، کنگان، عسلویه و جم می گوید که هرگز عضو لیست امید نبوده و امیدی ها خودشان از او حمایت کرده اند.
نخستین بانوی نماینده از جنوب استان بوشهر در گفت و گوی اختصاصی و مفصل با «فکرشهر»، از زنان منطقه اش می گوید؛ از طرح ها، دغدغه ها و دلایلش برای حضور در مجلس، حضورش در فراکسیون مستقلین ولایی و خط و نشان هایش برای نفتی ها...

ـ خانم الماسی، به عنوان اولین سوال، می خواهم بدانم کلا مجلس شورای اسلامی را چگونه دیدید؟
مجلس شورای اسلامی در قانون اساسی، جایگاه رفیع و شاخصی دارد و به تعبیر امام (ره)، در راس امور است. گرچه بعضا، خواسته یا ناخواسته گاهی حق مجلس و جایگاه واقعی‌اش به خوبی ادا نشده اما حق مطلب همان است که قانون اساسی و فرمایشات امام و رهبری پیش روی ما می‌گذارد. معتقدم که مجلس، عرصه‌ای به پهنای تمام آلام جامعه است و آنجاست که به معنای واقعی، خانه‌ی ملت است. پذیرفتن مسوولیت سنگین وکالت ملت، جز با انگیزه‌ی خدمت و برداشتن سنگی از پیش پای مردم، توفیقی نخواهد داشت و این مردمند که بهترین داورانند که خادمانشان تا کجا در طریق صواب قدم برمی‌دارند و کجا از صراط مستقیم خدمت خارج می‌شوند.

ـ مجلس دهم را چطور دیدید؟
مجلس دهم به لحاظ ترکیب، تفاوت‌هایی با مجالس پیشین خود دارد. در مجلس دهم اراده و انگیزه فراوانی برای کار وجود دارد و تاکنون هم عملکرد خوبی داشته است. 

ـ هدف اصلی شما از حضور در مجلس چه بوده؟
نمی‌توان به این سوال به صورت یک کلمه‌ای پاسخ داد؛ اما اگر بخواهم خیلی خلاصه عرض کنم، این توان را در خود می‌دیدم که بتوانم دردی از دردهای جامعه و منطقه‌ام را رفع کنم. فرصت‌هایی از استان ما سلب شده است که یادآوری آن ها واقعا، دردناک است.

ـ در یک سال گذشته، چقدر به این هدف رسیده اید؟ می خواهم بدانم چقدر از اهدافتان محقق شده؟
اهداف چهار ساله در حوزه‌های مختلف، دارای برنامه زمان‌بندی مشخصی هستند و طبق برنامه کار می‌کنیم. برای سال 95 اولویت‌هایی داشتیم که خوشبختانه غالبا محقق شد. جنوب استان بوشهر در کنار همه‌ی داشته‌هایش، نداشته‌های فراوانی دارد و راه‌های نرفته‌ی بسیار. آموزش، اشتغال، درمان، راه، آب، محیط زیست، فرهنگ و هنر، اقتصاد دریا و توسعه‌ی کمی و کیفی خدمات اداری، تنها بخشی از نیازهای این حوزه است و در مجال چندماهه‌ی مجلس دهم و با دعای خیر مردم، گام‌های بلندی برداشته‌ایم و امید است که دست محبت و کرامت خدا در ادامه‌ی این مسیر دشوار بر سرمان باشد؛ چون زندگی مردم در این منطقه مستقیما با صنایع عظیم گاز و پتروشیمی گره خورده است، طبیعتا بخش عمده‌ای از مطالبات مردم باید در وزارت نفت پیگیری شود. معتقدم که وزارت نفت تاکنون نگاهی صرفا تولیدمحور داشته و در قبال مسوولیت‌های اجتماعی خود وظایفش را به درستی انجام نداده است. ما تلاش کردیم این نگاه را تغییر دهیم و به مجموعه نفت بگوییم که آنچه مطالبات ماست، بخشی از وظایف آنان است و اگر با بخشی از آن موافقت می‌شود، از سر لطف نیست!

ـ بانو الماسی، مهم ترین اقدامی که در یک سال گذشته در حیطه ی نمایندگی جنوب استان بوشهر و ثروتمندترین منطقه ی کشور از همه لحاظ، انجام داده اید، چه بوده و چرا؟
معتقدم، منطقه‌ای که نقشی اینچنین در اقتصاد ملی و تولید ناخالص داخلی دارد، باید از بهترین امکانات برخوردار باشد و مردمش بهترین زندگی را داشته باشند. این یک شعار نیست، بلکه باور قلبی است و برای گذار منطقه از شرایط فعلی و زدودن گرد محرومیت از چهره‌ی این زمین زرخیز، برنامه‌ریزی منسجمی را انجام داده و با بهره از همه‌ی توان و ظرفیت‌ها به پیش بردیم. در گام نخست، اولویت‌های حوزه‌ی انتخابیه با کمک فرمانداران محترم احصاء شد. حاصل این همکاری لیستی از پروژه‌های مورد نیاز چهار شهرستان در سرفصل‌های مختلف است که بودجه‌ای حداقل 10 برابر بودجه‌های سالانه حوزه‌ی انتخابیه را نیاز دارد. پس از تدوین بسته پیشنهادی، کاری سنگین برای متقاعد کردن دولت جهت تامین اعتبار این پروژه‌‌ها را آغاز کردیم. جلسات و رایزنی‌هایمان را در وزارت نفت، وزارت اقتصاد، شورای پول و اعتبار و همکاران سابقم در نهاد ریاست جمهوری پیش بردیم. به مدد الهی موفق شدیم بسته پیشنهادی خود را با اعتباری قریب به 600 میلیارد تومان به تصویب برسانیم. این مبلغ اختصاصا متعلق به چهار شهرستان دیر، کنگان، جم و عسلویه است و مستقیما از منابع ملی تزریق می شود. این اعتبارات در قالب برنامه‌ای 5 ساله ابلاغ خواهد شد که در سال اول یعنی سال 1396، مبلغ 130 میلیارد تومان اختصاص یافته که اسفندماه 96 به دستگاه‌های مجری ابلاغ خواهد شد.

ـ درود بر شما. با این تفاصیل، مهم ترین مشکل منطقه و حوزه انتخابیه خودتان و استان را چه می دانید؟ چه برنامه یا برنامه‌هایی برای حل این مشکل مد نظر دارید؟
مهم ترین مشکلات حوزه انتخابیه در بخش عمرانی در ذیل چند سرفصل راه، آب و محیط زیست، درمان، آموزش، ورزش و عمران شهری و روستایی قرار می‌گیرد. در بسته پیشنهادی ما به وزارت نفت، همه‌ی این نیازها دیده شده است. برای مثال در بخش آموزش بیش از 150 کلاس درس جدید در حوزه انتخابیه ساخته خواهد شد که تقریبا تمامی نیاز و کمبود منطقه را جبران می‌کند. این علاوه بر مدارسی است که به صورت معمول توسط وزارت آموزش و پرورش ساخته می‌شود. یا ده‌ها سالن ورزشی و... . مسائل دیگری مانند کشاورزی و... وجود دارد که توضیح اقدامات انجام شده فرصتی دیگر می‌طلبد.
اما مایلم به موضوع مهم اشتغال بپردازم؛ فراگیرترین خواسته مردم در حوزه انتخابیه که قاعدتا به واسطه حضور صنایع عظیم گاز و پتروشیمی در منطقه می‌بایست سال‌ها پیش حل می‌شد، اما اینگونه لاینحل ماند. ابتدای آغاز به کار مجلس، نتیجه‌ی بررسی کمیته‌ای کارشناسی، مشکل عدم اشتغال جوانان در صنایع منطقه را «عدم وجود قانون» الزام‌آور عنوان کرد. واقعیت این است که ما تاکنون قانونی برای الزام مدیران جهت به کارگیری کارجویان بومی نداشته‌ایم. تنها یک مصوبه 50 درصدی بود که از سوی مدیران الزامی برای رعایت آن احساس نمی‌شد. در واقع امکان پیگرد قانونی مدیرانی که از این مصوبه تخطی می‌کردند، وجود نداشت. از ابتدای مجلس ماده‌ای برای قرار گرفتن در متن قانون برنامه ششم توسعه در کمیسیون انرژی مجلس پیشنهاد شد و از آنجا که از سوی اعضاء محترم کمیسیون انرژی به نمایندگی از این کمیسیون به عضویت کمیسیون تلفیق برنامه ششم توسعه درآمدم، این ماده را در آنجا پیشنهاد و از آن دفاع کردم. گرچه تصویب این ماده در کمیسیون و سپس در صحن مجلس کار دشواری بود، اما نهایتا ماده 58 قانون برنامه ششم توسعه که به مدت 5 سال به عنوان سند بالادستی قوانین بودجه سالانه خواهد بود، ضمن تعریف بومی، اولویت جذب را به عنوان یک قانون درآوردیم. از این پس کار ما معطوف به حسن انجام قانون است و در این زمینه با جدیت ورود می‌کنیم. پاسخگوی عملکرد گذشته نیستیم، اما اگر کسانی بخواهند گذشته را تکرار کنند، حتما پشیمان خواهند شد. همچنین وزارت نفت را موظف کرده‌ایم که نیروهای تخصصی مورد نیازش را از میان کارجویان حوزه انتخابیه انتخاب و با هزینه خود آنان را آموزش داده و سپس آنان را جذب نماید.

ـ به نظر شما، مهم ترین اقدامی که مجلس دهم در یک سال گذشته انجام داده، چیست؟
مجلس دهم در ابتدای کارش بررسی لایحه برنامه ششم توسعه و پس از آن بودجه 96 را پیش رو داشت. هر دو بسیار مهم بود و وقت زیادی را از مجلس گرفت. 

ـ خانم الماسی، به عنوان یک زن، حضور زنان در عرصه های اجتماعی، مدیریتی و نمایندگی را چگونه می بینید؟ به نظر شما حضور زنان در عرصه های مدیریتی چه تاثیری بر جامعه دارد؟
زنان نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می‌دهند و امروز اکثریت جامعه‌ی دانشجویی ما را شامل می‌شوند. معتقدم که از توانمندی این بخش از جامعه به خوبی استفاده نشده است و دلیلی هم برای دور ماندن زنان از عرصه‌های مختلف اجتماعی وجود ندارد. مجلس دهم بیشترین تعداد نمایندگان زن در ادوار مختلف مجلس را دارد و در دیگر عرصه‌های سیاسی و اجتماعی نیز شاهد حضور زنان موفق هستیم و به تجربه ثابت شده است که زنان در هر مسوولیتی قرار گرفته‌اند، به خوبی از پس آن برآمده‌اند.

ـ برنامه ای هم برای افزایش سطح مدیریت زنان در حوزه ی انتخابیه ی خود دارید؟ چرا در کادر اجرایی شما حضور زنان کم رنگ است؟
در بخش اجرایی کشور طبیعتا حق انتخاب با قوه مجریه است، اما هرجا که زنان توانمندی حضور داشته باشند از آنان حمایت می‌کنیم. ملاک توانمندی افراد است؛ جنسیت نباید مانع از حضور زنان در عرصه‌های مدیریتی شود. 

ـ چگونه با افکار نمایندگانی چون آقای قاضی پور درباره ی مجلس و زنان کنار می آیید؟
 در مجلس نیازی نیست لزوما با افکار همه‌‍ ی نمایندگان کنار آمد. هرکس باور و عقیده‌ای دارد و البته صرف یک سخنرانی در فضای احساسی انتخابات نمی‌تواند معرف افکار و عقاید کسی باشد. با این وجود آنچه از قول ایشان منتشر شد، قطعا مذموم است و با باورهای جمهوری اسلامی هیچ تناسبی ندارد.

ـ شخصا به عنوان یک زن، و البته سایر زنان جامعه، امیدوار بودیم که برای رد اعتبار نامه ی ایشان از سوی زنان حاضر در مجلس اقدامی صورت گیرد، ولی چنین نشد؛ چرا؟
پیشنهاداتی برای رد اعتبارنامه بود و پیگیری‌های هم صورت گرفت، اما بنا به دلایلی انگیزه‌ای برای این کار در مجلس نبود و انجام نشد.

ـ ارتباط زنان مجلس دهم با هم چگونه است؟ و به خصوص ارتباط شما با سایر نمایندگان زن مجلس؟
تعداد نمایندگان زن در ادوار گذشته مجلس بسیار کمتر بوده و به علاوه معتقدم که به اندازه انتظارات جامعه زنان کار نشده است. فراکسیون زنان بعد از ده دوره از مجلس تازه صاحب لوگو شده است! در این دوره ارتباط خوبی میان نمایندگان زن و همچنین نمایندگان زن ادوار مجلس وجود دارد و جو حاکم بر مجلس دهم نیز به گونه‌ ایست که زمینه حضور و فعالیت زنان بسیار فراهم است.

ـ با توجه به بافت منطقه، چقدر احتمال می دادید که به عنوان نماینده ی مجلس توسط مردم انتخاب شوید؟
هم من شناخت خوبی نسبت به منطقه داشتم و هم مردم من را به خوبی می‌شناختند. رایی که به نام من به صندوق‌ها رفت، رایی بر اساس شناخت بود. صرفا، شور انتخاباتی و چیزهایی مثل ایجاد موج و شانس و... در این انتخاب سهیم نبود. نه تنها خودم از حسن نظر مردم اطمینان داشتم، بلکه همه‌ی تحلیلگران و دیگر نامزدها نیز به احتمال بالای انتخابم توسط مردم اذعان داشتند. این البته فعالیت انتخاباتی را قدری سخت‌تر هم کرده بود، چرا که هر کدام از بزرگواران، من را رقیب خود می‌دیدند و در برخی مواقع هم قدری از دایره اخلاق و انصاف خارج می‌شدند، اما هم خودم آدم با صبر و حوصله‌ای هستم و هم دوستان و هواداران را دعوت به سکوت و رعایت اخلاق می‌کردم، چون نهایتا چیزی که از ما می‌ماند یاد و نام نیک است نه هیچ چیز دیگر.

ـ تاثیر حضور در لیست امید و بحث سیاسی را در انتخاب خود چقدر دخیل می دانید؟
من عضو لیست امید نبودم. هم اصلاح‌طلبان و هم اصولگرایان کاندیدای خود را داشتند و من هم مانند دور قبل به صورت مستقل وارد انتخابات شدم و تا روز آخر نیز اعلام کردم که مستقل هستم. در این میان گروه‌ها، احزاب، انجمن‌ها و شخصیت‌های مختلفی نیز در کنار اقشار مختلف مردم ابراز لطف کرده و حمایت کردند که از همه‌ی آنان متشکرم.

ـ به همین دلیل از فراکسیون امید مجلس خارج شدید؟ چون خود را عضو لیست امید نمی دانید؟
عرض کردم که در انتخابات به صورت مستقل حضور داشتم. از ابتدای حضورم همین مشی را دنبال کردم و به محض تشکیل فراکسیون‌های مجلس نیز همانطور که پیش‌بینی می‌شد و انتظار می‌رفت عضو فراکسیون مستقلین ولایی شدم و این ادامه همان روند و خط مشی گذشته‌ام بوده است.

ـ بسیار خب. برگردیم به حوزه ی انتخابیه ی شما. با توجه به جمعیت و بافت اجتماعی‌ استان، خصوصا برای جوانان و بانوان، چه طرح‌هایی دارید؟
معتقدم که در موضوع جوانان و بانوان بیش از همه، ما نیازمند یک مطالعه علمی و پژوهش جامع هستیم تا بر اساس آن به یک نقشه راه کامل برسیم و بدانیم که قرار است در سال‌های آتی چه مسیری را طی کنیم و به کجا برسیم. کاری که من از ابتدای حضورم در مجلس برای بخش عمرانی و نیازمندی‌های فیزیکی منطقه انجام دادم؛ اما در حوزه جوانان و بانوان باید از پژوهشگران اجتماعی و جامعه علمی خود بهره‌بگیریم. در غیر این صورت یا برنامه‌ها در حد شعار و بر روی کاغذ باقی می‌ماند و یا در یک مسیر واحد و هدفمند حرکت نمی‌کنیم و به هدررفت وقت و سرمایه منتج می‌شود. ما به ویژه در حوزه آسیب‌های اجتماعی نیازمند یک حرکت جدی و علمی هستیم، چرا که روند کنونی به ویژه در جنوب استان اصلا خوشایند نیست. اگر چاره‌ای برای آن اندیشیده نشود در سالیان عادی به طور جدی به مشکل برمی‌خوریم. این علاوه بر مسائل عمومی حوزه جوانان و بانوان است.

ـ نظر شما راجع به محیط زیست چیست؟
فکر نمی‌کنم نیازی باشد در اهمیت محیط زیست حرفی بزنم و مستقیما به موضوع محیط زیست در جنوب استان می‌پردازم. در اولین دیدارم با خانم ابتکار، به ایشان گفتم که شما در نامه‌ای که سال 92 به دبیرکل سازمان ملل نوشتید، گفتید که تحریم‌ها، آثار سوء محیط‌ زیستی داشته و از جمله آلایندگی‌های پارس جنوبی به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس نیز سرایت کرده است. ایشان از اینکه با اطلاعات قبلی به جلسه رفته بودم ابراز خوشحالی کرد و قدری هم متعجب بود. گفتم که باور می‌کنید که همین سازمان شما در سالیان گذشته برخی از صنایع مستقر در عسلویه را به عنوان صنعت سبز معرفی کرده‌اند و به آنان لوح تقدیر هم داده‌اند؟ واقعیت آن است که چه در زمان ساخت و چه بهره‌برداری توجه کافی به الزامات محیط زیستی صنایع نشده است. شاید به قیمت اینکه نباید در روند ساخت این پروژه‌ها و برداشت از میادین مشترک خلل و تاخیری وارد شود، چشم پوشی کردند که هنوز مردم ما از عوارضش بهره‌مند هستند! در آن جلسه و پس از آن از خانم ابتکار به طور جدی خواستم تا چشم‌انداز محیط زیستی پارس جنوبی به همراه برنامه‌ زمان‌بندی شده آن را که اطلاع داشتم تا حدودی تدوین شده ولی روند کندی دارد، هرچه سریعتر تکمیل و به وزارت نفت ارسال کنند. از آن طرف نیز در مکاتبات و جلسات متعدد با وزیر محترم نفت و معاونین ایشان مکررا بر لزوم ورود جدی آنان به موضوع آلایندگی‌ها و از جمله حذف فلرینگ تاکید کردم. خوشبختانه برنامه تدوین شده توسط سازمان محیط زیست توسط وزیر محترم در قالب بخشنامه‌ای رسمی ابلاغ شد و مرتبا در حال رصد اقدامات وزارت نفت هستیم. البته بخشی از مسایل حوزه محیط زیست مربوط به صنایع است، اما این بخش واقعا، پررنگ است و تاثیرات مخرب زیادی داشته است.

ـ اگر اجازه دهید چند تا سوال خصوصی هم بپرسم. شما در خانواده ای کارگر متولد شده اید و البته همیشه هم به آن افتخار کره اید و جای افتخار هم دارد؛ ولی من می خواهم بدانم اندیشه ی نماینده ی مجلس شدن از کی و کجا در شما شکل گرفت؟
به دلیل حضورم در سازمان بهزیستی و قرارگرفتن در سمت‌هایی مانند ارتباطات مردمی این سازمان و یا نماینده سازمان بهزیستی در نهاد ریاست جمهوری، مرتبا با نمایندگان محترم مجلس در رفت و آمد بودم و معمولا برای دفاع از برنامه‌های بهزیستی کشور در مجلس نیز من به نمایندگی از سازمان به پارلمان می‌رفتم. این آشنایی با محیط و علاوه بر آن اطمینانی که از ظرفیت کاری خودم داشتم من را بر آن داشت که در این عرصه ظاهر شوم. وقتی تصمیمم را با مردم در میان گذاشتم و استقبال جامعه را دیدم، در تصمیم خود مصمم‌تر شدم.

ـ چند خواهر و برادر دارید و شما فرزند چندم خانواده هستید؟ نظر اعضای خانواده، برادران و خواهران و به خصوص پدر و مادرتان درباره ی فعالیت های شما چه بوده؟
من 3 خواهر و 3 برادر دارم و خودم فرزند دوم خانواده هستم. سال‌هاست که از نعمت مادر محرومم و بدترین اتفاق زندگی من از دست دادن مادرم بود. خود را قطره‌ای از این دریا می‌بینم، اما اگر اندک توفیقی در زندگی داشته‌ام بعد از خدا مدیون خانواده به خصوص پدر و مادرم هستم. همانطور که گفتید من در خانواده‌ای کارگری متولد و تربیت شدم، اما در مسیر زندگی‌ام نه تنها خانواده را هیچگاه به عنوان مانعی بر سر راه پیشرفتم ندیدم، بلکه همیشه از حمایت آنان و به خصوص دعای خیر مادرم برخوردار بودم. برای حضور در عرصه‌ی انتخابات نیز وقتی موضوع را با آنان در میان گذاشتم، مانند همیشه حمایت و راهنمایی کردند و از هیچ چیز برایم کم نگذاشتند. خداوند همه‌ی مادرانی که اسیر خاکند را رحمت کند و پدرهای و مادرهایی که در قید حیاتند را سلامت و عزت بدهد. 

ـ آیا فعالیت برای زنان در مناطق جنوبی استان سخت تر است؟؟
در خصوص فعالیت زنان، شاید تفاوت محسوسی بین جنوب استان و دیگر نقاط نباشد، اما اگر به جای تفاوت مکانی به تفاوت زمانی بپردازیم، تفاوت‌ها بسیار است. همین امروز هم موانعی بر سر راه زنان برای حضور در عرصه‌های اجتماعی است که بررسی آن زمان زیادی می‌طلبد اما اگر به دهه هفتاد برگردیم این موانع بسیار پررنگ ‌تر بود. اینکه می‌گویم هرچه دارم را بعد از خدا مدیون خانواده‌ام هستم شعار و اغراق و تعارف نیست؛ پدر و مادرم گرچه خودشان آدم‌های دانشگاهی نبودند، اما زمانی که من در کنکور سخت آن سال‌ها موفق شدم، مانعی برای رفتنم به تهران و دانشگاه ایجاد نکردند، در صورتی که حتی تا سال‌های بعد هم دختران دیگری بودند که متاسفانه از ادامه تحصیل بازماندند. 

ـ به نظر خودتان، این که یک زن به عنوان نماینده مجلس انتخاب شده، چقدر و چگونه می تواند برای زنان و دختران حوزه ی انتخابیه تان موثر باشد؟! عکس العمل آنان بعد از انتخاب شما چگونه بوده؟
زنان برای موفقیت من در انتخابات خیلی تلاش کردند. حضور یک زن برای اولین بار در این عرصه، یک قوت قلب و اعتماد به نفسی برای زنان و دختران جامعه بود. حتی بسیاری از آقایان به من می‌گفتند که یکی از انگیزه‌های ما برای حمایت از شما این است که زمینه رشد و پیشرفت خواهران و مادران خودمان هموار‌تر می‌شود. من نیز خودم را متعهد به پیگیری مطالبات جامعه زنان می‌دانم، چرا که معتقدم در غیر این صورت، توسعه، شکل کاریکاتوری به خود می‌گیرد و از ظرفیت‌های انسانی نیمی از جامعه محروم می‌شود.

ـ به عنوان سوال آخر، بانو سکینه الماسی، شعار شما در زندگی شخصی و در ایام نمایندگی چیست؟
شاید اینکه بگویم خیلی اهل شعار نیستم، خودش یک شعار باشد! اما واقعیت آن است که معمولا در زندگی و کار، هدفم را خیلی جدی دنبال کرده‌ام. اتفاقا، بخشی از توفیقات سال نخست نمایندگی‌ام را مدیون همین روحیه می‌دانم. 

ـ از وقتی که به ما دادید، سپاسگزارم.