فکرشهر: در پی قتل یک کارآموز وکالت در کرمانشاه، یک حقوقدان به تحلیل یکی از زوایای این حادثه پرداخت.
به گزارش فکرشهر، پریا اکبری در روزنامه «اعتماد» نوشت: دختر جوانی که بتازگی قدم در عرصه دفاع از حقوق نهاده و کارآموز وکالت شده بود به ضرب گلوله به قتل رسید و پیش از هر چیز باید از این اتفاق تاسف خورد.
ممکن است در ابتدا این امر به ذهن متبادر شود پرونده‌ای که این کارآموز در جریان رسیدگی به آن به کام مرگ رفته، پرونده سنگین و بزرگی است لیکن تنها پرونده استرداد جهیزیه بوده که مقتوله خانم «پریوش ظفری» وکالت زوجه را برعهده داشته است.
بدوا از نهادهای ناظر و تصمیم‌گیرنده انتظار می‌رود با عنایت و توجه خاص به دو کلمه، «امنیت جانی» تدابیر لازم را به کار گیرند. پرسش اصلی اینجاست که تا به حال شاهد قتل، ضرب و جرح و تهدید فراوان علیه وکلا بوده‌ایم؛ از این به بعد چه میزان باید داغدار و دردمند از این مصیبت و جهل شویم؟ دو کلمه ساده اما مهم و حیاتی، دو کلمه که بسته به جان و آینده کودکان و زنان و مردان و من حیث المجموع انسان‌های زیادی است؛ «امنیت جانی». اگر این دو کلمه همچون دو فعل صرف شوند، حقیقتا وکلا در سایه امنیت به سر می‌برند و همچون امروز پاورقی روزنامه و سوژه خبر و رسانه و پست و استوری اینستاگرام نخواهند بود.
نکته مهم دیگر نیز این است که مردم یک‌بار برای همیشه باور کنند که وکیل از جرم دفاع نمی‌کند! وکیل از نفس جرم هرگز دفاع نمی‌کند! وکیل از حقوق (متهم) دفاع می‌کند نه «جرم». در پرونده‌هایی چون دعاوی خانودگی نیز وکیل از حقوق زن یا مرد حاضر در آن دعوای خانودگی دفاع می‌کند و قرار نیست او را بخشی از دعوا و در نتیجه قربانی انتقامجویی شخصی کنیم. تا زمانی که هر انسانی در سایه اصل برائت مطابق قوانین و مقررات همین مملکت به سر می‌برد، شایسته نیست که بی‌اعتنا به این اصول و قوانین باشیم و متهم را مجرم بینگاریم! مردم باید بدانند که آنچه بر سر مقتول یا طرف دعوی بابت هر جرمی آمده و می‌آید، صد البته که وکیل بی‌تقصیر است و نقشی ندارد.
